çukur
See also: cukur
Albanian
Participle
çukur (masculine adjectival i çukur, feminine singular e çukur, masculine plural të çukur, feminine plural të çukura)
- past participle of çuk
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish چوقور (çukur).[1] Cognate of Azerbaijani çuxur and Uzbek chuqur.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃuˈkuɾ/
- Hyphenation: çu‧kur
Noun
çukur (definite accusative çukuru, plural çukurlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | çukur | çukurlar |
| definite accusative | çukuru | çukurları |
| dative | çukura | çukurlara |
| locative | çukurda | çukurlarda |
| ablative | çukurdan | çukurlardan |
| genitive | çukurun | çukurların |
See also
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “چوقور”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 737