éag

Irish

Etymology

From Old Irish éc, from Proto-Celtic *ankus, from Proto-Indo-European *neḱ-. Cognate with Middle Welsh angheu with Breton ankou and with Latin nex, Ancient Greek νέκυς (nékus). Compare Scottish Gaelic eug.

Pronunciation

Verb

éag (present analytic éagann, future analytic éagfaidh, verbal noun éag, past participle éagtha)

  1. die
  2. decay

Conjugation

conjugation of éag (first conjugation – A)
verbal noun éag
past participle éagtha
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present éagaim éagann tú;
éagair† 		éagann sé, sí éagaimid éagann sibh éagann siad;
éagaid† 		a éagann; a éagas /
a n-éagann* 		éagtar
past d'éag mé; d'éagas /
éag mé‡; éagas‡ 		d'éag tú; d'éagais /
éag tú; éagais‡ 		d'éag sé, sí /
éag sé, sí‡ 		d'éagamar; d'éag muid /
éagamar; éag muid‡ 		d'éag sibh; d'éagabhair /
éag sibh;
éagabhair‡ 		d'éag siad; d'éagadar /
éag siad; éagadar‡ 		a d'éag /
ar éag* 		éagadh;
héagadh†
past habitual d'éagainn /
éagainn‡; n-éagainn‡‡ 		d'éagtá /
éagtá‡; n-éagtᇇ 		d'éagadh sé, sí /
éagadh sé, sí‡; n-éagadh sé, s퇇 		d'éagaimis; d'éagadh muid /
éagaimis; éagadh muid‡; n-éagaimis‡‡; n-éagadh muid‡‡ 		d'éagadh sibh /
éagadh sibh‡; n-éagadh sibh‡‡ 		d'éagaidís; d'éagadh siad /
éagaidís; éagadh siad‡; n-éagaidís‡‡; n-éagadh siad‡‡ 		a d'éagadh /
a n-éagadh* 		d'éagtaí /
éagtaí‡; n-éagta퇇
future éagfaidh mé;
éagfad 		éagfaidh tú;
éagfair† 		éagfaidh sé, sí éagfaimid;
éagfaidh muid 		éagfaidh sibh éagfaidh siad;
éagfaid† 		a éagfaidh; a éagfas /
a n-éagfaidh* 		éagfar
conditional d'éagfainn / éagfainn‡; n-éagfainn‡‡ d'éagfá / éagfá‡; n-éagfᇇ d'éagfadh sé, sí / éagfadh sé, sí‡; n-éagfadh sé, s퇇 d'éagfaimis; d'éagfadh muid / éagfaimis‡; éagfadh muid‡; n-éagfaimis‡‡; n-éagfadh muid‡‡ d'éagfadh sibh / éagfadh sibh‡; n-éagfadh sibh‡‡ d'éagfaidís; d'éagfadh siad / éagfaidís‡; éagfadh siad‡; n-éagfaidís‡‡; n-éagfadh siad‡‡ a d'éagfadh /
a n-éagfadh* 		d'éagfaí / éagfaí‡; n-éagfa퇇
subjunctive
present go n-éaga mé;
go n-éagad† 		go n-éaga tú;
go n-éagair† 		go n-éaga sé, sí go n-éagaimid;
go n-éaga muid 		go n-éaga sibh go n-éaga siad;
go n-éagaid† 		— go n-éagtar
past dá n-éagainn dá n-éagtá dá n-éagadh sé, sí dá n-éagaimis;
dá n-éagadh muid 		dá n-éagadh sibh dá n-éagaidís;
dá n-éagadh siad 		— dá n-éagtaí
imperative
– éagaim éag éagadh sé, sí éagaimis éagaigí;
éagaidh† 		éagaidís — éagtar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Synonyms

Noun

éag m (genitive singular éaga, nominative plural éaga)

  1. verbal noun of éag
  2. death

Declension

Declension of éag (third declension)
bare forms
singular plural
nominative éag éaga
vocative a éag a éaga
genitive éaga éag
dative éag éaga
forms with the definite article
singular plural
nominative an t-éag na héaga
genitive an éaga na n-éag
dative leis an éag
don éag 		leis na héaga

Synonyms

Derived terms

Mutation

Mutated forms of éag
radical eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
éag n-éag héag t-éag

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Ó Cuív, Brian (1968) The Irish of West Muskerry, Co. Cork: A Phonetic Study, Dublin Institute for Advanced Studies, →ISBN, section 88, page 25; reprinted 1988
  2. ^ Finck, F. N. (1899) Die araner mundart [The Aran Dialect] (in German), Zweiter Band: Wörterbuch [Second volume: Dictionary], Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 93
  3. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 426, page 138

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.