ítreka

Icelandic

Etymology

Borrowed from Middle Low German edreken; compare Old High German itarucken (to ruminate).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈiːtʰrɛːka/

Verb

ítreka (weak verb, third-person singular past indicative ítrekaði, supine ítrekað)

  1. to repeat, to reiterate [with accusative]
    Synonym: endurtaka

Conjugation

ítreka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur ítreka
supine sagnbót ítrekað
present participle
ítrekandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ítreka ítrekaði ítreki ítrekaði
þú ítrekar ítrekaðir ítrekir ítrekaðir
hann, hún, það ítrekar ítrekaði ítreki ítrekaði
plural við ítrekum ítrekuðum ítrekum ítrekuðum
þið ítrekið ítrekuðuð ítrekið ítrekuðuð
þeir, þær, þau ítreka ítrekuðu ítreki ítrekuðu
imperative boðháttur
singular þú ítreka (þú), ítrekaðu
plural þið ítrekið (þið), ítrekiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ítrekast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að ítrekast
supine sagnbót ítrekast
present participle
ítrekandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ítrekast ítrekaðist ítrekist ítrekaðist
þú ítrekast ítrekaðist ítrekist ítrekaðist
hann, hún, það ítrekast ítrekaðist ítrekist ítrekaðist
plural við ítrekumst ítrekuðumst ítrekumst ítrekuðumst
þið ítrekist ítrekuðust ítrekist ítrekuðust
þeir, þær, þau ítrekast ítrekuðust ítrekist ítrekuðust
imperative boðháttur
singular þú ítrekast (þú), ítrekastu
plural þið ítrekist (þið), ítrekisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ítrekaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ítrekaður ítrekuð ítrekað ítrekaðir ítrekaðar ítrekuð
accusative
(þolfall)
ítrekaðan ítrekaða ítrekað ítrekaða ítrekaðar ítrekuð
dative
(þágufall)
ítrekuðum ítrekaðri ítrekuðu ítrekuðum ítrekuðum ítrekuðum
genitive
(eignarfall)
ítrekaðs ítrekaðrar ítrekaðs ítrekaðra ítrekaðra ítrekaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ítrekaði ítrekaða ítrekaða ítrekuðu ítrekuðu ítrekuðu
accusative
(þolfall)
ítrekaða ítrekuðu ítrekaða ítrekuðu ítrekuðu ítrekuðu
dative
(þágufall)
ítrekaða ítrekuðu ítrekaða ítrekuðu ítrekuðu ítrekuðu
genitive
(eignarfall)
ítrekaða ítrekuðu ítrekaða ítrekuðu ítrekuðu ítrekuðu

Derived terms