endurtaka

Icelandic

Etymology

From endur- (re-, again) +‎ taka (to take), literally to take again.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɛntʏrˌtʰaːka/

Verb

endurtaka (strong verb, third-person singular past indicative endurtók, third-person plural past indicative endurtóku, supine endurtekið)

  1. to repeat [with accusative]

Conjugation

endurtaka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur endurtaka
supine sagnbót endurtekið
present participle
endurtakandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég endurtek endurtók endurtaki endurtæki
þú endurtekur endurtókst endurtakir endurtækir
hann, hún, það endurtekur endurtók endurtaki endurtæki
plural við endurtökum endurtókum endurtökum endurtækjum
þið endurtakið endurtókuð endurtakið endurtækjuð
þeir, þær, þau endurtaka endurtóku endurtaki endurtækju
imperative boðháttur
singular þú endurtak (þú), endurtaktu
plural þið endurtakið (þið), endurtakiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
endurtakast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að endurtakast
supine sagnbót endurtekist
present participle
endurtakandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég endurtekst endurtókst endurtakist endurtækist
þú endurtekst endurtókst endurtakist endurtækist
hann, hún, það endurtekst endurtókst endurtakist endurtækist
plural við endurtökumst endurtókumst endurtökumst endurtækjumst
þið endurtakist endurtókust endurtakist endurtækjust
þeir, þær, þau endurtakast endurtókust endurtakist endurtækjust
imperative boðháttur
singular þú endurtakst (þú), endurtakstu
plural þið endurtakist (þið), endurtakisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
endurtekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
endurtekinn endurtekin endurtekið endurteknir endurteknar endurtekin
accusative
(þolfall)
endurtekinn endurtekna endurtekið endurtekna endurteknar endurtekin
dative
(þágufall)
endurteknum endurtekinni endurteknu endurteknum endurteknum endurteknum
genitive
(eignarfall)
endurtekins endurtekinnar endurtekins endurtekinna endurtekinna endurtekinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
endurtekni endurtekna endurtekna endurteknu endurteknu endurteknu
accusative
(þolfall)
endurtekna endurteknu endurtekna endurteknu endurteknu endurteknu
dative
(þágufall)
endurtekna endurteknu endurtekna endurteknu endurteknu endurteknu
genitive
(eignarfall)
endurtekna endurteknu endurtekna endurteknu endurteknu endurteknu

Derived terms