öwrenmek

Turkmen

Other scripts
Latin öwrenmek‍
Cyrillic ‍
Arabic اؤورنمک

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *ögren-. Cognate with Turkish öğrenmek (“to learn”), see there for more cognates.

Verb

öwrenmek

  1. to learn, to study

Conjugation

Conjugation of öwrenmek
infinitive öwrenmek
gerund öwreniş
participle present öwrenýǟn
past öwrenen
future öwrenjek
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
men sen ol biz siz olar
indicative present öwrenýǟrin öwrenýǟrsin öwrenýǟr öwrenýǟris öwrenýǟrsiňiz öwrenýǟrler, öwrenýǟr
past proximal öwrendim öwrendiň öwrendi öwrendik öwrendiňiz öwrendiler
distal öwrenipdim öwrenipdiň öwrenipdi öwrenipdik öwrenipdiňiz öwrenipdiler
unwitnessed öwrenipdirin öwrenipsiň öwrenipdir öwrenipdiris öwrenipsiňiz öwrenipdirler
future indefinite öwrenerin öwrenersiň öwrener öwreneris öwrenersiňiz öwrenerler
definite öwrenjek
future-in-the-past indefinite öwrenerdim öwrenerdiň öwrenerdi öwrenerdik öwrenerdiňiz öwrenerdiler
definite öwrenjekdim öwrenjekdiň öwrenjekdi öwrenjekdik öwrenjekdiňiz öwrenjekdiler
conditional simple öwrensem öwrenseň öwrense öwrensek öwrenseňiz öwrenseler
present present participle + conditional of bolmak
past past participle + conditional of bolmak
future future participle + conditional of bolmak
imperative öwreneýiň öwren öwrensin öwreneliň öwreniň öwrensinler
obligatory present öwrenmeli
past öwrenmelidim öwrenmelidiň öwrenmelidi öwrenmelidik öwrenmelidiňiz öwrenmelidiler
intentional present öwrenmekçi
past öwrenmekçidim öwrenmekçidiň öwrenmekçidi öwrenmekçidik öwrenmekçidiňiz öwrenmekçidiler
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.