Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اوزلك (özlük). Equivalent to öz (“essence, self”) + -lük
Pronunciation
- IPA(key): /œzˈlyc/, [ø̞z̪ˈl̠ʲyc]
- Rhymes: -yc
- Hyphenation: öz‧lük
Noun
özlük (definite accusative özlüğü, plural özlükler)
- (rare) essences or thingssomething is made out of
- Synonym: mahiyet
- (rare) person
- Synonyms: kişi, insan, birey
Declension
Declension of özlük
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
özlük
|
özlükler
|
| definite accusative
|
özlüğüü
|
özlükleri
|
| dative
|
özlüğüe
|
özlüklere
|
| locative
|
özlükte
|
özlüklerde
|
| ablative
|
özlükten
|
özlüklerden
|
| genitive
|
özlüğüün
|
özlüklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüüm
|
özlüklerim
|
| 2nd singular
|
özlüğüün
|
özlüklerin
|
| 3rd singular
|
özlüğüü
|
özlükleri
|
| 1st plural
|
özlüğüümüz
|
özlüklerimiz
|
| 2nd plural
|
özlüğüünüz
|
özlükleriniz
|
| 3rd plural
|
özlükleri
|
özlükleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüümü
|
özlüklerimi
|
| 2nd singular
|
özlüğüünü
|
özlüklerini
|
| 3rd singular
|
özlüğüünü
|
özlüklerini
|
| 1st plural
|
özlüğüümüzü
|
özlüklerimizi
|
| 2nd plural
|
özlüğüünüzü
|
özlüklerinizi
|
| 3rd plural
|
özlüklerini
|
özlüklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüüme
|
özlüklerime
|
| 2nd singular
|
özlüğüüne
|
özlüklerine
|
| 3rd singular
|
özlüğüüne
|
özlüklerine
|
| 1st plural
|
özlüğüümüze
|
özlüklerimize
|
| 2nd plural
|
özlüğüünüze
|
özlüklerinize
|
| 3rd plural
|
özlüklerine
|
özlüklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüümde
|
özlüklerimde
|
| 2nd singular
|
özlüğüünde
|
özlüklerinde
|
| 3rd singular
|
özlüğüünde
|
özlüklerinde
|
| 1st plural
|
özlüğüümüzde
|
özlüklerimizde
|
| 2nd plural
|
özlüğüünüzde
|
özlüklerinizde
|
| 3rd plural
|
özlüklerinde
|
özlüklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüümden
|
özlüklerimden
|
| 2nd singular
|
özlüğüünden
|
özlüklerinden
|
| 3rd singular
|
özlüğüünden
|
özlüklerinden
|
| 1st plural
|
özlüğüümüzden
|
özlüklerimizden
|
| 2nd plural
|
özlüğüünüzden
|
özlüklerinizden
|
| 3rd plural
|
özlüklerinden
|
özlüklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüümün
|
özlüklerimin
|
| 2nd singular
|
özlüğüünün
|
özlüklerinin
|
| 3rd singular
|
özlüğüünün
|
özlüklerinin
|
| 1st plural
|
özlüğüümüzün
|
özlüklerimizin
|
| 2nd plural
|
özlüğüünüzün
|
özlüklerinizin
|
| 3rd plural
|
özlüklerinin
|
özlüklerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
özlüğüüm
|
özlüklerim
|
| 2nd singular
|
özlüksün
|
özlüklersin
|
| 3rd singular
|
özlük
özlüktür
|
özlükler
özlüklerdir
|
| 1st plural
|
özlüğüüz
|
özlükleriz
|
| 2nd plural
|
özlüksünüz
|
özlüklersiniz
|
| 3rd plural
|
özlükler
|
özlüklerdir
|
|
References