insan

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic инсан
Abjad اینسان

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اِنْسَانْ ('insān), from Arabic إِنْسَان (ʔinsān).

Pronunciation

  • IPA(key): [inˈsɑn]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: in‧san

Noun

insan (definite accusative insanı, plural insanlar)

  1. human, man
    Synonyms: adam, bəşər
    Antonym: heyvan
    İnsan kərpic kimidir: yanaraq bərkiyir (translation of a Bernard Shaw quote)[1]
    A human is like a brick: when burning he becomes tougher

Declension

Declension of insan
singular plural
nominative insaninsanlar
definite accusative insanıinsanları
dative insanainsanlara
locative insandainsanlarda
ablative insandaninsanlardan
definite genitive insanıninsanların
Possessive forms of insan
nominative
singular plural
mənim (“my”) insanım insanlarım
sənin (“your”) insanın insanların
onun (“his/her/its”) insanı insanları
bizim (“our”) insanımız insanlarımız
sizin (“your”) insanınız insanlarınız
onların (“their”) insanı or insanları insanları
accusative
singular plural
mənim (“my”) insanımı insanlarımı
sənin (“your”) insanını insanlarını
onun (“his/her/its”) insanını insanlarını
bizim (“our”) insanımızı insanlarımızı
sizin (“your”) insanınızı insanlarınızı
onların (“their”) insanını or insanlarını insanlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) insanıma insanlarıma
sənin (“your”) insanına insanlarına
onun (“his/her/its”) insanına insanlarına
bizim (“our”) insanımıza insanlarımıza
sizin (“your”) insanınıza insanlarınıza
onların (“their”) insanına or insanlarına insanlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) insanımda insanlarımda
sənin (“your”) insanında insanlarında
onun (“his/her/its”) insanında insanlarında
bizim (“our”) insanımızda insanlarımızda
sizin (“your”) insanınızda insanlarınızda
onların (“their”) insanında or insanlarında insanlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) insanımdan insanlarımdan
sənin (“your”) insanından insanlarından
onun (“his/her/its”) insanından insanlarından
bizim (“our”) insanımızdan insanlarımızdan
sizin (“your”) insanınızdan insanlarınızdan
onların (“their”) insanından or insanlarından insanlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) insanımın insanlarımın
sənin (“your”) insanının insanlarının
onun (“his/her/its”) insanının insanlarının
bizim (“our”) insanımızın insanlarımızın
sizin (“your”) insanınızın insanlarınızın
onların (“their”) insanının or insanlarının insanlarının

Hyponyms

Derived terms

Further reading

  • “insan” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic إِنْسَان (ʔinsān).

Pronunciation

  • Hyphenation: in‧san

Noun

insan

  1. human, man

Declension

Declension of insan
singular plural
nominative insan insanlar
genitive insannıñ insanlarnıñ
dative insanğa insanlarğa
accusative insannı insanlarnı
locative insanda insanlarda
ablative insandan insanlardan

Derived terms

References

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اِنْسَانْ ('insān), from Arabic إِنْسَان (ʔinsān).[1] Compare Turkish insan, Azerbaijani insan [2]

Pronunciation

  • IPA(key): /(j)inˈsɑn/
  • Hyphenation: in‧san

Adjective

insan (comparative taa insan, superlative en insan)

  1. human, humane
    • 2025 January 1, Ana Sözü‎[2]:
      Zerä biz varkana, biz dooru yaparkana, biz yalandan atılarkana, biz insankana – eni 2025-ci yıl da var olacek, dooru olacek, yalansız olacek, insannıklan olacek
      For while we are here, while we are doing what's right, while we refrain from lies, while we are humane, the new year 2025 will aslo be here; it will be right; it will be truthful, it will be with humanity

Noun

insan (definite accusative insanı, plural insannar)

  1. human, person
    Synonym: kişi
    kim bu insan?
    who is this person?
    • 2024 May 10, “Hepsi karıştı: insannıklan insannık, “Enseyiş Günü”nän “Evropa Günü”, Kızıl Askeri hem NATO”, in Ana Sözü‎[3]:
      9 Mayda bakılan II-ci dünnä cengindä “Enseyiş Günü”nü hem Evropada 8 May günündä kutlanan “Evropa Günü”nü, bireri toplayıp, Moldova kuvetleri bu günneri bilä kutlamaa karar verdi. Bu iş, neredä sä, insannarı ikiyä böldü.
      In the "World War II Vicory Day" celebrated in May the 9th and the "Europe Day" celebrated in May the 8th, by gathering their certain places, the forces of Moldova decided to celebrate even these days. This occurence, almost, divided people in two
  2. people, folk

Declension

Declension of insan
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) insan insannar
definite accusative (belirtme) insanı insannarı
dative (yönelme) insana insannnara
locative (bulunma) insanda insannarda
ablative (çıkma) insandan insannardan
genitive (tamlayan) insanın insannarın

Derived terms

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “insan”, in Nişanyan Sözlük
  2. ^ András Rajki, A Concise Gagauz Dictionary with etymologies and Turkish, Azerbaijani, Crimean Tatar and Turkmen cognates, 2007

Further reading

  • Mavrodi M. F., editor (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 42
  • Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “insan”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 86
  • N. A Baskakov, editor (1972), “инсан”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 204

German

Etymology

Borrowed from Latin īnsānus. Doublet of insane.

Adjective

insan (strong nominative masculine singular insaner, not comparable)

  1. (medicine, obsolete) insane

Declension

Positive forms of insan (uncomparable)
number & gender singular plural
masculine feminine neuter
predicative er ist insan sie ist insan es ist insan sie sind insan
strong declension
(without article) 		nominative insaner insane insanes insane
genitive insanen insaner insanen insaner
dative insanem insaner insanem insanen
accusative insanen insane insanes insane
weak declension
(with definite article) 		nominative der insane die insane das insane die insanen
genitive des insanen der insanen des insanen der insanen
dative dem insanen der insanen dem insanen den insanen
accusative den insanen die insane das insane die insanen
mixed declension
(with indefinite article) 		nominative ein insaner eine insane ein insanes (keine) insanen
genitive eines insanen einer insanen eines insanen (keiner) insanen
dative einem insanen einer insanen einem insanen (keinen) insanen
accusative einen insanen eine insane ein insanes (keine) insanen

Further reading

  • “insan” in Duden online

Indonesian

Etymology

From Malay insan, from Arabic إِنْسَان (ʔinsān).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɪnsan]
  • Hyphenation: in‧san

Noun

insan

  1. human, man
    Synonyms: manusia, orang

Derived terms

  • insanan
  • menginsankan
  • penginsanan

Further reading

Irish

Alternative forms

Contraction

insan

  1. (archaic, dialectal) alternative form of sa, san (“in the”)

Khorasani Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic إِنْسَان (ʔinsān).

Pronunciation

  • IPA(key): /insɒn/

Noun

insan

  1. human

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish انسان, from Old Anatolian Turkish اِنْسَانْ ('insān), from Arabic إِنْسَان (ʔinsān), from Proto-Semitic *ʔināš- (“man, person”).

Pronunciation

  • IPA(key): [inˈsɑn]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: in‧san

Noun

insan (definite accusative insanı, plural insanlar)

  1. human, man
    Synonym: kişi

Declension

Declension of insan
singular plural
nominative insan insanlar
definite accusative insanı insanları
dative insana insanlara
locative insanda insanlarda
ablative insandan insanlardan
genitive insanın insanların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular insanım insanlarım
2nd singular insanın insanların
3rd singular insanı insanları
1st plural insanımız insanlarımız
2nd plural insanınız insanlarınız
3rd plural insanları insanları
definite accusative
singular plural
1st singular insanımı insanlarımı
2nd singular insanını insanlarını
3rd singular insanını insanlarını
1st plural insanımızı insanlarımızı
2nd plural insanınızı insanlarınızı
3rd plural insanlarını insanlarını
dative
singular plural
1st singular insanıma insanlarıma
2nd singular insanına insanlarına
3rd singular insanına insanlarına
1st plural insanımıza insanlarımıza
2nd plural insanınıza insanlarınıza
3rd plural insanlarına insanlarına
locative
singular plural
1st singular insanımda insanlarımda
2nd singular insanında insanlarında
3rd singular insanında insanlarında
1st plural insanımızda insanlarımızda
2nd plural insanınızda insanlarınızda
3rd plural insanlarında insanlarında
ablative
singular plural
1st singular insanımdan insanlarımdan
2nd singular insanından insanlarından
3rd singular insanından insanlarından
1st plural insanımızdan insanlarımızdan
2nd plural insanınızdan insanlarınızdan
3rd plural insanlarından insanlarından
genitive
singular plural
1st singular insanımın insanlarımın
2nd singular insanının insanlarının
3rd singular insanının insanlarının
1st plural insanımızın insanlarımızın
2nd plural insanınızın insanlarınızın
3rd plural insanlarının insanlarının
Predicative forms
singular plural
1st singular insanım insanlarım
2nd singular insansın insanlarsın
3rd singular insan
insandır 		insanlar
insanlardır
1st plural insanız insanlarız
2nd plural insansınız insanlarsınız
3rd plural insanlar insanlardır
  • insancık
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.