útata

See also: utata

Icelandic

From út +‎ ata.

útata (weak verb, third-person singular past indicative útataði, supine útatað)

*útata* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að útata
supine sagnbót		útatað
present participle lýsingarháttur nútíðar		útatandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	útata	útataði	útati	útataði
	þú	útatar	útataðir	útatir	útataðir
	hann, hún, það	útatar	útataði	útati	útataði
plural	við	útötum	útötuðum	útötum	útötuðum
	þið	útatið	útötuðuð	útatið	útötuðuð
	þeir, þær, þau	útata	útötuðu	útati	útötuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	útata (þú), útataðu
plural	þið	útatið (þið), útatiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*útatast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að útatast
supine sagnbót		útatast
present participle lýsingarháttur nútíðar		útatandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	útatast	útataðist	útatist	útataðist
	þú	útatast	útataðist	útatist	útataðist
	hann, hún, það	útatast	útataðist	útatist	útataðist
plural	við	útötumst	útötuðumst	útötumst	útötuðumst
	þið	útatist	útötuðust	útatist	útötuðust
	þeir, þær, þau	útatast	útötuðust	útatist	útötuðust

		imperative boðháttur
singular	þú	útatast (þú), útatastu
plural	þið	útatist (þið), útatisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*útataður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	útataður	útötuð	útatað	útataðir	útataðar	útötuð
accusative (þolfall)	útataðan	útataða	útatað	útataða	útataðar	útötuð
dative (þágufall)	útötuðum	útataðri	útötuðu	útötuðum	útötuðum	útötuðum
genitive (eignarfall)	útataðs	útataðrar	útataðs	útataðra	útataðra	útataðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	útataði	útataða	útataða	útötuðu	útötuðu	útötuðu
accusative (þolfall)	útataða	útötuðu	útataða	útötuðu	útötuðu	útötuðu
dative (þágufall)	útataða	útötuðu	útataða	útötuðu	útötuðu	útötuðu
genitive (eignarfall)	útataða	útötuðu	útataða	útötuðu	útötuðu	útötuðu