útbreiða

Icelandic

Etymology

From út (out) +‎ breiða (to spread).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈuːt.preiːða/

Verb

útbreiða (weak verb, third-person singular past indicative útbreiddi, supine útbreitt)

  1. to spread out, to distribute [with accusative]

Conjugation

útbreiða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur útbreiða
supine sagnbót útbreitt
present participle
útbreiðandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég útbreiði útbreiddi útbreiði útbreiddi
þú útbreiðir útbreiddir útbreiðir útbreiddir
hann, hún, það útbreiðir útbreiddi útbreiði útbreiddi
plural við útbreiðum útbreiddum útbreiðum útbreiddum
þið útbreiðið útbreidduð útbreiðið útbreidduð
þeir, þær, þau útbreiða útbreiddu útbreiði útbreiddu
imperative boðháttur
singular þú útbreið (þú), útbreiddu
plural þið útbreiðið (þið), útbreiðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
útbreiðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að útbreiðast
supine sagnbót útbreiðst
present participle
útbreiðandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég útbreiðist útbreiddist útbreiðist útbreiddist
þú útbreiðist útbreiddist útbreiðist útbreiddist
hann, hún, það útbreiðist útbreiddist útbreiðist útbreiddist
plural við útbreiðumst útbreiddumst útbreiðumst útbreiddumst
þið útbreiðist útbreiddust útbreiðist útbreiddust
þeir, þær, þau útbreiðast útbreiddust útbreiðist útbreiddust
imperative boðháttur
singular þú útbreiðst (þú), útbreiðstu
plural þið útbreiðist (þið), útbreiðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
útbreiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
útbreiddur útbreidd útbreitt útbreiddir útbreiddar útbreidd
accusative
(þolfall)
útbreiddan útbreidda útbreitt útbreidda útbreiddar útbreidd
dative
(þágufall)
útbreiddum útbreiddri útbreiddu útbreiddum útbreiddum útbreiddum
genitive
(eignarfall)
útbreidds útbreiddrar útbreidds útbreiddra útbreiddra útbreiddra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
útbreiddi útbreidda útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
accusative
(þolfall)
útbreidda útbreiddu útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
dative
(þágufall)
útbreidda útbreiddu útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
genitive
(eignarfall)
útbreidda útbreiddu útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu