þighia
Old Swedish
Etymology
From Old Norse þegja, from Proto-Germanic *þagjaną.
Verb
þighia
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | þighia | — | ||||
| participle | þighiandi, þighiande | þaght, þighat (n) | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | þigher | þighi, þighe | — | þaghþi, þaghþe | þaghþi, þaghþe | |
| þū | þigher | þighi, þighe | þigh | þaghþi, þaghþe | þaghþi, þaghþe | |
| han | þigher | þighi, þighe | — | þaghþi, þaghþe | þaghþi, þaghþe | |
| vīr | þighium, þighiom | þighium, þighiom | þighium, þighiom | þaghþum, þaghþom | þaghþum, þaghþom | |
| īr | þighin | þighin | þighin | þaghþin | þaghþin | |
| þēr | þighia | þighin | — | þaghþu, þaghþo | þaghþin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: tiga