þryta
Old Swedish
Etymology
From Old Norse þrjóta, from Proto-Germanic *þreutaną.
Verb
þrȳta
- to dwindle; to run out
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | þrȳta | — | ||||
| participle | þrȳtandi, þrȳtande | þrutin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | þrȳter | þrȳti, þrȳte | — | þrø̄t | þruti, þrute | |
| þū | þrȳter | þrȳti, þrȳte | þrȳt | *þrø̄st | þruti, þrute | |
| han | þrȳter | þrȳti, þrȳte | — | þrø̄t | þruti, þrute | |
| vīr | þrȳtum, þrȳtom | þrȳtum, þrȳtom | þrȳtum, þrȳtom | þrutum, þrutom | þrutum, þrutom | |
| īr | þrȳtin | þrȳtin | þrȳtin | þrutin | þrutin | |
| þēr | þrȳta | þrȳtin | — | þrutu, þruto | þrutin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: tryta