ένοικος
See also: ἔνοικος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἔνοικος (énoikos, “inhabitant”). By surface analysis, έν- (én-) + οίκος (oíkos, “formal term for house”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈe.ni.kos/ - compare to ενικός (enikós)
- Hyphenation: έ‧νοι‧κος
Noun
ένοικος • (énoikos) m or f (plural ένοικοι)
Declension
For masculine:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ένοικος (énoikos) | ένοικοι (énoikoi) |
| genitive | ένοικου (énoikou) ενοίκου (enoíkou) |
ένοικων (énoikon) ενοίκων (enoíkon) |
| accusative | ένοικο (énoiko) | ένοικους (énoikous) ενοίκους (enoíkous) |
| vocative | ένοικε (énoike) | ένοικοι (énoikoi) |
Second forms are formal. For feminine:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ένοικος (énoikos) | ένοικοι (énoikoi) |
| genitive | ενοίκου (enoíkou) | ενοίκων (enoíkon) |
| accusative | ένοικο (énoiko) | ενοίκους (enoíkous) |
| vocative | ένοικε (énoike) | ένοικοι (énoikoi) |
Related terms
- ανοίκιαστος (anoíkiastos, “unrented”, adjective)
- ενοικιάζω (enoikiázo, “I rent, hire”), νοικιάζω (noikiázo)
- ενοικίαση f (enoikíasi, “renting”)
- ενοικίαση αυτοκινήτων f (enoikíasi aftokiníton, “car rental”)
- ενοικιαστήριο n (enoikiastírio, “rental advertisement, rental agreement”)
- ενοικιαστής m (enoikiastís, “hirer, tenant”), ενοικιάστρια f (enoikiástria)
- ενοίκιο n (enoíkio, “hire charge, rental”), νοίκι (noíki)
- νοικάρης m (noikáris, “hirer, tenant”), νοικάρισσα f (noikárissa) (informal)
- νοίκιασμα n (noíkiasma, “renting”)
- ξενοικιάζω (xenoikiázo)
- ξενοίκιαστος (xenoíkiastos, “unrented”, adjective)
- υπενοικιάζω (ypenoikiázo, “sublet”)
- υπενοικίαση f (ypenoikíasi, “subletting”)
- υπενοικιαστής m (ypenoikiastís), υπενοικιάστρια f (ypenoikiástria)
- and see: νοικοκύρης m (noikokýris) & related terms
and see: εν (en, “in”) & οίκος m (oíkos, “house”, formal)
Further reading
- ένοικος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language