ανακρούω

See also: ἀνακρούω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ᾰ̓νᾰκρούω (“push back”). Sense 1 since Hellenistic times. By surface analysis, ανα- +‎ κρούω (“strike”).

Pronunciation

  • IPA(key): /anaˈkruo/
  • Hyphenation: α‧να‧κρού‧ω

Verb

ανακρούω • (anakroúo) (past ανέκρουσα, passive ανακρούομαι)

  1. (music) to strike up, play (especially a rousing piece)
    H ορχήστρα ανέκρουσε τον εθνικό ύμνο.
    H orchístra anékrouse ton ethnikó ýmno.
    The orchestra played the national anthem.
  2. (less common, used in active voice) to back off, back out
    1. (naval) to reverse, go astern
    in the formal set phrase: ανακρούω πρύμναν (anakroúo prýmnan) or ανακρούω πρύμνη (anakroúo prýmni)

Conjugation

ανακρούω   ανακρούομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανακρούσω ανακρούομαι ανακρουστώ, {ανακρουσθώ}1
2 sg ανακρούεις ανακρούσεις ανακρούεσαι ανακρουστείς, ανακρουσθείς
3 sg ανακρούει ανακρούσει ανακρούεται ανακρουστεί, ανακρουσθεί
1 pl ανακρούουμε, [‑ομε] ανακρούσουμε, [‑ομε] ανακρουόμαστε ανακρουστούμε, ανακρουσθούμε
2 pl ανακρούετε ανακρούσετε ανακρούεστε, ανακρουόσαστε ανακρουστείτε, ανακρουσθείτε
3 pl ανακρούουν(ε) ανακρούσουν(ε) ανακρούονται ανακρουστούν(ε), ανακρουσθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανέκρουα ανέκρουσα ανακρουόμουν(α) ανακρούστηκα, {ανακρούσθηκα}1
2 sg ανέκρουες ανέκρουσες ανακρουόσουν(α) ανακρούστηκες, ανακρούσθηκες
3 sg ανέκρουε ανέκρουσε ανακρουόταν(ε) ανακρούστηκε, ανακρούσθηκε
1 pl ανακρούαμε ανακρούσαμε ανακρουόμασταν, (‑όμαστε) ανακρουστήκαμε, ανακρουσθήκαμε
2 pl ανακρούατε ανακρούσατε ανακρουόσασταν, (‑όσαστε) ανακρουστήκατε, ανακρουσθήκατε
3 pl ανέκρουαν, ανακρούαν(ε) ανέκρουσαν, ανακρούσαν(ε) ανακρούονταν, (ανακρουόντουσαν) ανακρούστηκαν, ανακρουστήκαν(ε),
ανακρούσθηκαν, ανακρουσθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα ανακρούσω ➤ θα ανακρούομαι ➤ θα ανακρουστώ / ανακρουσθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανακρούεις, … θα ανακρούσεις, … θα ανακρούεσαι, … θα ανακρουστείς / ανακρουσθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανακρούσει   έχω, έχεις, … ανακρουστεί / ανακρουσθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανακρούσει   είχα, είχες, … ανακρουστεί / ανακρουσθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανακρούσει   θα έχω, θα έχεις, … ανακρουστεί / ανακρουσθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανάκρουε ανάκρουσε — ανακρούσου
2 pl ανακρούετε ανακρούστε ανακρούεστε ανακρουστείτε, ανακρουσθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανακρούοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανακρούσει ➤ —
Nonfinite form➤ ανακρούσει ανακρουστεί, ανακρουσθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Forms with -σθ- are formal.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

  • (play music): παίζω (paízo, “play”)
  • (give way): υποχωρώ (ypochoró), οπισθοδρομώ (opisthodromó)
  • ανάκρουση f (anákrousi, “performance of music; recoil, reversing”)
  • ανάκρουσμα n (anákrousma, “performance of music; recoil, reversing”)
  • προανάκρουσμα n (proanákrousma, “(literally: prelude) forerunner”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.