βόσκω

See also: βοσκώ

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *gʷeh₃- (“to feed, tend”) with inchoative suffix -σκω (-skō). Cognates include βοῦς (boûs, “cow”) and Lithuanian gúotas (“herd”).[1]

Pronunciation

 

Verb

βόσκω • (bóskō)

  1. (of herdsmen) feed, tend
    1. (generally) feed, nourish, support, maintain, keep
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 15.545-549:
        συλήσειν· Ἕκτωρ δὲ κασιγνήτοισι κέλευσε πᾶσι μάλα, πρῶτον δʼ Ἱκεταονίδην ἐνένιπεν ἴφθιμον Μελάνιππον. ὃ δʼ ὄφρα μὲν εἰλίποδας βοῦς βόσκʼ ἐν Περκώτῃ δηΐων ἀπὸ νόσφιν ἐόντων· αὐτὰρ ἐπεὶ Δαναῶν νέες ἤλυθον ἀμφιέλισσαι,
        sulḗsein; Héktōr dè kasignḗtoisi kéleuse pâsi mála, prôton d Hiketaonídēn enénipen íphthimon Melánippon. hò d óphra mèn eilípodas boûs bósk en Perkṓtēi dēḯōn apò nósphin eóntōn; autàr epeì Danaôn nées ḗluthon amphiélissai,
        (please add an English translation of this quotation)
      • Apollonius, Argonautica 2.820-822:
        κάπριος ἀργιόδων, ὀλοὸν τέρας, ὅν ῥα καὶ αὐταὶ νύμφαι ἑλειονόμοι ὑπεδείδισαν· οὐδέ τις ἀνδρῶν ἠείδει· οἶος δὲ κατὰ πλατὺ βόσκετο τῖφος.
        káprios argiódōn, oloòn téras, hón rha kaì autaì númphai heleionómoi hupedeídisan; oudé tis andrôn ēeídei; oîos dè katà platù bósketo tîphos.
        (please add an English translation of this quotation)
  2. (passive voice, of cattle) feed, graze
    1. (figuratively) to be fed or nurtured

Usage notes

  • The Doric present infinitive βόσκεν (bósken) is attested. Liddell and Scott suggest a Doric future form βοσκησεῦμαι (boskēseûmai) off the basis of the form βοσκησεῖσθε (boskēseîsthe), which appears in the works of Theocritus.
  • The unaugmented iterative Epic imperfect form βοσκέσκονθ (boskéskonth) is attested, presumably an equivalent to βοσκέσκοντο (boskéskonto).

Inflection

   Present: βόσκω, βόσκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βόσκω βόσκεις βόσκει βόσκετον βόσκετον βόσκομεν βόσκετε βόσκουσῐ(ν)
subjunctive βόσκω βόσκῃς βόσκῃ βόσκητον βόσκητον βόσκωμεν βόσκητε βόσκωσῐ(ν)
optative βόσκοιμῐ βόσκοις βόσκοι βόσκοιτον βοσκοίτην βόσκοιμεν βόσκοιτε βόσκοιεν
imperative   βόσκε βοσκέτω βόσκετον βοσκέτων   βόσκετε βοσκόντων
middle/
passive 		indicative βόσκομαι βόσκῃ / βόσκει βόσκεται βόσκεσθον βόσκεσθον βοσκόμεθᾰ βόσκεσθε βόσκονται
subjunctive βόσκωμαι βόσκῃ βόσκηται βόσκησθον βόσκησθον βοσκώμεθᾰ βόσκησθε βόσκωνται
optative βοσκοίμην βόσκοιο βόσκοιτο βόσκοισθον βοσκοίσθην βοσκοίμεθᾰ βόσκοισθε βόσκοιντο
imperative   βόσκου βοσκέσθω βόσκεσθον βοσκέσθων   βόσκεσθε βοσκέσθων
active middle/passive
infinitive βόσκειν βόσκεσθαι
participle m βόσκων βοσκόμενος
f βόσκουσᾰ βοσκομένη
n βόσκον βοσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔβοσκον, ἐβοσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβοσκον ἔβοσκες ἔβοσκε(ν) ἐβόσκετον ἐβοσκέτην ἐβόσκομεν ἐβόσκετε ἔβοσκον
middle/
passive 		indicative ἐβοσκόμην ἐβόσκου ἐβόσκετο ἐβόσκεσθον ἐβοσκέσθην ἐβοσκόμεθᾰ ἐβόσκεσθε ἐβόσκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: βόσκον, βοσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βόσκον βόσκες βόσκε(ν) βόσκετον βοσκέτην βόσκομεν βόσκετε βόσκον
middle/
passive 		indicative βοσκόμην βόσκου βόσκετο βόσκεσθον βοσκέσθην βοσκόμεθᾰ βόσκεσθε βόσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βοσκήσω, βοσκήσομαι, βοσκηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοσκήσω βοσκήσεις βοσκήσει βοσκήσετον βοσκήσετον βοσκήσομεν βοσκήσετε βοσκήσουσῐ(ν)
optative βοσκήσοιμῐ βοσκήσοις βοσκήσοι βοσκήσοιτον βοσκησοίτην βοσκήσοιμεν βοσκήσοιτε βοσκήσοιεν
middle indicative βοσκήσομαι βοσκήσῃ / βοσκήσει βοσκήσεται βοσκήσεσθον βοσκήσεσθον βοσκησόμεθᾰ βοσκήσεσθε βοσκήσονται
optative βοσκησοίμην βοσκήσοιο βοσκήσοιτο βοσκήσοισθον βοσκησοίσθην βοσκησοίμεθᾰ βοσκήσοισθε βοσκήσοιντο
passive indicative βοσκηθήσομαι βοσκηθήσῃ βοσκηθήσεται βοσκηθήσεσθον βοσκηθήσεσθον βοσκηθησόμεθᾰ βοσκηθήσεσθε βοσκηθήσονται
optative βοσκηθησοίμην βοσκηθήσοιο βοσκηθήσοιτο βοσκηθήσοισθον βοσκηθησοίσθην βοσκηθησοίμεθᾰ βοσκηθήσοισθε βοσκηθήσοιντο
active middle passive
infinitive βοσκήσειν βοσκήσεσθαι βοσκηθήσεσθαι
participle m βοσκήσων βοσκησόμενος βοσκηθησόμενος
f βοσκήσουσᾰ βοσκησομένη βοσκηθησομένη
n βοσκῆσον βοσκησόμενον βοσκηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐβόσκησᾰ, ἐβοσκησᾰ́μην, ἐβοσκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβόσκησᾰ ἐβόσκησᾰς ἐβόσκησε(ν) ἐβοσκήσᾰτον ἐβοσκησᾰ́την ἐβοσκήσᾰμεν ἐβοσκήσᾰτε ἐβόσκησᾰν
subjunctive βοσκήσω βοσκήσῃς βοσκήσῃ βοσκήσητον βοσκήσητον βοσκήσωμεν βοσκήσητε βοσκήσωσῐ(ν)
optative βοσκήσαιμῐ βοσκήσειᾰς / βοσκήσαις βοσκήσειε(ν) / βοσκήσαι βοσκήσαιτον βοσκησαίτην βοσκήσαιμεν βοσκήσαιτε βοσκήσειᾰν / βοσκήσαιεν
imperative   βόσκησον βοσκησᾰ́τω βοσκήσᾰτον βοσκησᾰ́των   βοσκήσᾰτε βοσκησᾰ́ντων
middle indicative ἐβοσκησᾰ́μην ἐβοσκήσω ἐβοσκήσᾰτο ἐβοσκήσᾰσθον ἐβοσκησᾰ́σθην ἐβοσκησᾰ́μεθᾰ ἐβοσκήσᾰσθε ἐβοσκήσᾰντο
subjunctive βοσκήσωμαι βοσκήσῃ βοσκήσηται βοσκήσησθον βοσκήσησθον βοσκησώμεθᾰ βοσκήσησθε βοσκήσωνται
optative βοσκησαίμην βοσκήσαιο βοσκήσαιτο βοσκήσαισθον βοσκησαίσθην βοσκησαίμεθᾰ βοσκήσαισθε βοσκήσαιντο
imperative   βόσκησαι βοσκησᾰ́σθω βοσκήσᾰσθον βοσκησᾰ́σθων   βοσκήσᾰσθε βοσκησᾰ́σθων
passive indicative ἐβοσκήθην ἐβοσκήθης ἐβοσκήθη ἐβοσκήθητον ἐβοσκηθήτην ἐβοσκήθημεν ἐβοσκήθητε ἐβοσκήθησᾰν
subjunctive βοσκηθῶ βοσκηθῇς βοσκηθῇ βοσκηθῆτον βοσκηθῆτον βοσκηθῶμεν βοσκηθῆτε βοσκηθῶσῐ(ν)
optative βοσκηθείην βοσκηθείης βοσκηθείη βοσκηθεῖτον / βοσκηθείητον βοσκηθείτην / βοσκηθειήτην βοσκηθεῖμεν / βοσκηθείημεν βοσκηθεῖτε / βοσκηθείητε βοσκηθεῖεν / βοσκηθείησᾰν
imperative   βοσκήθητῐ βοσκηθήτω βοσκήθητον βοσκηθήτων   βοσκήθητε βοσκηθέντων
active middle passive
infinitive βοσκῆσαι βοσκήσᾰσθαι βοσκηθῆναι
participle m βοσκήσᾱς βοσκησᾰ́μενος βοσκηθείς
f βοσκήσᾱσᾰ βοσκησᾰμένη βοσκηθεῖσᾰ
n βοσκῆσᾰν βοσκησᾰ́μενον βοσκηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βεβόσκηκᾰ, βεβόσκημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βεβόσκηκᾰ βεβόσκηκᾰς βεβόσκηκε(ν) βεβοσκήκᾰτον βεβοσκήκᾰτον βεβοσκήκᾰμεν βεβοσκήκᾰτε βεβοσκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive βεβοσκήκω βεβοσκήκῃς βεβοσκήκῃ βεβοσκήκητον βεβοσκήκητον βεβοσκήκωμεν βεβοσκήκητε βεβοσκήκωσῐ(ν)
optative βεβοσκήκοιμῐ / βεβοσκηκοίην βεβοσκήκοις / βεβοσκηκοίης βεβοσκήκοι / βεβοσκηκοίη βεβοσκήκοιτον βεβοσκηκοίτην βεβοσκήκοιμεν βεβοσκήκοιτε βεβοσκήκοιεν
imperative   βεβόσκηκε βεβοσκηκέτω βεβοσκήκετον βεβοσκηκέτων   βεβοσκήκετε βεβοσκηκόντων
middle/
passive 		indicative βεβόσκημαι βεβόσκησαι βεβόσκηται βεβόσκησθον βεβόσκησθον βεβοσκήμεθᾰ βεβόσκησθε βεβόσκηνται
subjunctive βεβοσκημένος ὦ βεβοσκημένος ᾖς βεβοσκημένος ᾖ βεβοσκημένω ἦτον βεβοσκημένω ἦτον βεβοσκημένοι ὦμεν βεβοσκημένοι ἦτε βεβοσκημένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβοσκημένος εἴην βεβοσκημένος εἴης βεβοσκημένος εἴη βεβοσκημένω εἴητον / εἶτον βεβοσκημένω εἰήτην / εἴτην βεβοσκημένοι εἴημεν / εἶμεν βεβοσκημένοι εἴητε / εἶτε βεβοσκημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   βεβόσκησο βεβοσκήσθω βεβόσκησθον βεβοσκήσθων   βεβόσκησθε βεβοσκήσθων
active middle/passive
infinitive βεβοσκηκέναι βεβοσκῆσθαι
participle m βεβοσκηκώς βεβοσκημένος
f βεβοσκηκυῖᾰ βεβοσκημένη
n βεβοσκηκός βεβοσκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐβεβοσκήκειν / ἐβεβοσκήκη, ἐβεβοσκήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβεβοσκήκειν / ἐβεβοσκήκη ἐβεβοσκήκεις / ἐβεβοσκήκης ἐβεβοσκήκει(ν) ἐβεβοσκήκετον ἐβεβοσκηκέτην ἐβεβοσκήκεμεν ἐβεβοσκήκετε ἐβεβοσκήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐβεβοσκήμην ἐβεβόσκησο ἐβεβόσκητο ἐβεβόσκησθον ἐβεβοσκήσθην ἐβεβοσκήμεθᾰ ἐβεβόσκησθε ἐβεβόσκηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: βόσκω (vósko)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “βόσκω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 227-8

Further reading

Greek

Alternative forms

Etymology

Inherited from Ancient Greek βόσκω (bóskō, “to feed, to graze”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvo.sko/
  • Hyphenation: βό‧σκω

Verb

βόσκω • (vósko) (past βόσκησα, passive βόσκομαι, p‑past βοσκήθηκα, ppp βοσκημένος)

  1. (transitive) to graze

Conjugation

βόσκω   βόσκομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg (→βοσκάω/βοσκώ) βοσκήσω βόσκομαι (βοσκιέμαι →) βοσκηθώ
2 sg βόσκεις βοσκήσεις βόσκεσαι βοσκηθείς
3 sg βόσκει βοσκήσει βόσκεται βοσκηθεί
1 pl βόσκουμε, [‑ομε] βοσκήσουμε, [‑ομε] βοσκόμαστε βοσκηθούμε
2 pl βόσκετε βοσκήσετε βόσκεστε, βοσκόσαστε βοσκηθείτε
3 pl βόσκουν(ε) βοσκήσουν(ε) βόσκονται βοσκηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έβοσκα βόσκησα βοσκόμουν(α) βοσκήθηκα
2 sg έβοσκες βόσκησες βοσκόσουν(α) βοσκήθηκες
3 sg έβοσκε βόσκησε βοσκόταν(ε) βοσκήθηκε
1 pl βόσκαμε βοσκήσαμε βοσκόμασταν, (‑όμαστε) βοσκηθήκαμε
2 pl βόσκατε βοσκήσατε βοσκόσασταν, (‑όσαστε) βοσκηθήκατε
3 pl έβοσκαν, βόσκαν(ε) βόσκησαν, βοσκήσαν(ε) βόσκονταν, (βοσκόντουσαν) βοσκήθηκαν, βοσκηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα βοσκήσω ➤ θα βόσκομαι ➤ θα βοσκηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα βόσκεις, … θα βοσκήσεις, … θα βόσκεσαι, … θα βοσκηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βοσκήσει
  έχω, έχεις, … βοσκημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … βοσκηθεί
  είμαι, είσαι, … βοσκημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … βοσκήσει
  είχα, είχες, … βοσκημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … βοσκηθεί
  ήμουν, ήσουν, … βοσκημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βοσκήσει
  θα έχω, θα έχεις, … βοσκημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … βοσκηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … βοσκημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg βόσκε βόσκησε — βοσκήσου
2 pl βόσκετε βοσκήστε βόσκεστε βοσκηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ βόσκοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας βοσκήσει ➤ βοσκημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ βοσκήσει βοσκηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • Past tenses and participle, as in βοσκάω/βοσκώ
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αβόσκητος (avóskitos, “ungrazed”)
  • βοσκή f (voskí, “pasture, grass”)
  • βόσκημα n (vóskima, “grazing”)
  • βόσκηση f (vóskisi, “grazing”)
  • βοσκήσιμος (voskísimos, “suitable for pasture”)
  • βοσκόπουλο m (voskópoulo, “shepherd boy”)
  • βοσκός m (voskós, “shepherd”) & compounds
  • βοσκοτόπι n (voskotópi, “pasture”)
  • βοσκότοπος m (voskótopos, “pasture”)
  • υποβόσκω (ypovósko, “underlie secretely -negative sense-”) (formal)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.