δέρω

Ancient Greek

Alternative forms

  • δείρω (deírō)

Etymology

    From Proto-Hellenic *dérō, from Proto-Indo-European *der- (“to tear, tear apart”).[1]

    Cognate with English tear, Scots tere, teir, tair (“to rend, lacerate, wound, rip, tear out”), Lithuanian di̇̀rti (“to flay”), Dutch teren (“to eliminate, efface, live, survive by consumption”), German zehren (“to consume, misuse”), German zerren (“to tug, rip, tear”), Danish tære (“to consume”), Swedish tära (“to fret, consume, deplete, use up”), Icelandic tæra (“to clear, corrode”).

    Pronunciation

     

    Verb

    δέρω • (dérō)

    1. to skin, flay

    Inflection

       Present: δέρω, δέρομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative δέρω δέρεις δέρει δέρετον δέρετον δέρομεν δέρετε δέρουσῐ(ν)
    subjunctive δέρω δέρῃς δέρῃ δέρητον δέρητον δέρωμεν δέρητε δέρωσῐ(ν)
    optative δέροιμῐ δέροις δέροι δέροιτον δεροίτην δέροιμεν δέροιτε δέροιεν
    imperative   δέρε δερέτω δέρετον δερέτων   δέρετε δερόντων
    middle/
    passive     		indicative δέρομαι δέρῃ / δέρει δέρεται δέρεσθον δέρεσθον δερόμεθᾰ δέρεσθε δέρονται
    subjunctive δέρωμαι δέρῃ δέρηται δέρησθον δέρησθον δερώμεθᾰ δέρησθε δέρωνται
    optative δεροίμην δέροιο δέροιτο δέροισθον δεροίσθην δεροίμεθᾰ δέροισθε δέροιντο
    imperative   δέρου δερέσθω δέρεσθον δερέσθων   δέρεσθε δερέσθων
    active middle/passive
    infinitive δέρειν δέρεσθαι
    participle m δέρων δερόμενος
    f δέρουσᾰ δερομένη
    n δέρον δερόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Present: δείρω, δείρομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative δείρω δείρεις δείρει δείρετον δείρετον δείρομεν δείρετε δείρουσῐ(ν)
    subjunctive δείρω δείρῃς δείρῃ δείρητον δείρητον δείρωμεν δείρητε δείρωσῐ(ν)
    optative δείροιμῐ δείροις δείροι δείροιτον δειροίτην δείροιμεν δείροιτε δείροιεν
    imperative   δεῖρε δειρέτω δείρετον δειρέτων   δείρετε δειρόντων
    middle/
    passive     		indicative δείρομαι δείρῃ / δείρει δείρεται δείρεσθον δείρεσθον δειρόμεθᾰ δείρεσθε δείρονται
    subjunctive δείρωμαι δείρῃ δείρηται δείρησθον δείρησθον δειρώμεθᾰ δείρησθε δείρωνται
    optative δειροίμην δείροιο δείροιτο δείροισθον δειροίσθην δειροίμεθᾰ δείροισθε δείροιντο
    imperative   δείρου δειρέσθω δείρεσθον δειρέσθων   δείρεσθε δειρέσθων
    active middle/passive
    infinitive δείρειν δείρεσθαι
    participle m δείρων δειρόμενος
    f δείρουσᾰ δειρομένη
    n δεῖρον δειρόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἔδερον, ἐδερόμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔδερον ἔδερες ἔδερε(ν) ἐδέρετον ἐδερέτην ἐδέρομεν ἐδέρετε ἔδερον
    middle/
    passive     		indicative ἐδερόμην ἐδέρου ἐδέρετο ἐδέρεσθον ἐδερέσθην ἐδερόμεθᾰ ἐδέρεσθε ἐδέροντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἔδειρον, ἐδειρόμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔδειρον ἔδειρες ἔδειρε(ν) ἐδείρετον ἐδειρέτην ἐδείρομεν ἐδείρετε ἔδειρον
    middle/
    passive     		indicative ἐδειρόμην ἐδείρου ἐδείρετο ἐδείρεσθον ἐδειρέσθην ἐδειρόμεθᾰ ἐδείρεσθε ἐδείροντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: δερέω, δερέομαι, δᾰρήσομαι (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative δερέω δερέεις δερέει δερέετον δερέετον δερέομεν δερέετε δερέουσῐ(ν)
    optative δερέοιμῐ δερέοις δερέοι δερέοιτον δερεοίτην δερέοιμεν δερέοιτε δερέοιεν
    middle indicative δερέομαι δερέῃ / δερέει δερέεται δερέεσθον δερέεσθον δερεόμεθᾰ δερέεσθε δερέονται
    optative δερεοίμην δερέοιο δερέοιτο δερέοισθον δερεοίσθην δερεοίμεθᾰ δερέοισθε δερέοιντο
    passive indicative δᾰρήσομαι δᾰρήσῃ δᾰρήσεται δᾰρήσεσθον δᾰρήσεσθον δᾰρησόμεθᾰ δᾰρήσεσθε δᾰρήσονται
    optative δᾰρησοίμην δᾰρήσοιο δᾰρήσοιτο δᾰρήσοισθον δᾰρησοίσθην δᾰρησοίμεθᾰ δᾰρήσοισθε δᾰρήσοιντο
    active middle passive
    infinitive δερέειν δερέεσθαι δᾰρήσεσθαι
    participle m δερέων δερεόμενος δᾰρησόμενος
    f δερέουσᾰ δερεομένη δᾰρησομένη
    n δερέον δερεόμενον δᾰρησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: δερῶ, δεροῦμαι, δᾰρήσομαι (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative δερῶ δερεῖς δερεῖ δερεῖτον δερεῖτον δεροῦμεν δερεῖτε δεροῦσῐ(ν)
    optative δεροίην / δεροῖμῐ δεροίης / δεροῖς δεροίη / δεροῖ δεροῖτον / δεροίητον δεροίτην / δεροιήτην δεροῖμεν / δεροίημεν δεροῖτε / δεροίητε δεροῖεν / δεροίησᾰν
    middle indicative δεροῦμαι δερῇ δερεῖται δερεῖσθον δερεῖσθον δερούμεθᾰ δερεῖσθε δεροῦνται
    optative δεροίμην δεροῖο δεροῖτο δεροῖσθον δεροίσθην δεροίμεθᾰ δεροῖσθε δεροῖντο
    passive indicative δᾰρήσομαι δᾰρήσῃ δᾰρήσεται δᾰρήσεσθον δᾰρήσεσθον δᾰρησόμεθᾰ δᾰρήσεσθε δᾰρήσονται
    optative δᾰρησοίμην δᾰρήσοιο δᾰρήσοιτο δᾰρήσοισθον δᾰρησοίσθην δᾰρησοίμεθᾰ δᾰρήσοισθε δᾰρήσοιντο
    active middle passive
    infinitive δερεῖν δερεῖσθαι δᾰρήσεσθαι
    participle m δερῶν δερούμενος δᾰρησόμενος
    f δεροῦσᾰ δερουμένη δᾰρησομένη
    n δεροῦν δερούμενον δᾰρησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἔδειρᾰ, ἐδειρᾰ́μην, ἐδᾰ́ρην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔδειρᾰ ἔδειρᾰς ἔδειρε(ν) ἐδείρᾰτον ἐδειρᾰ́την ἐδείρᾰμεν ἐδείρᾰτε ἔδειρᾰν
    subjunctive δείρω δείρῃς δείρῃ δείρητον δείρητον δείρωμεν δείρητε δείρωσῐ(ν)
    optative δείραιμῐ δείρειᾰς / δείραις δείρειε(ν) / δείραι δείραιτον δειραίτην δείραιμεν δείραιτε δείρειᾰν / δείραιεν
    imperative   δεῖρον δειρᾰ́τω δείρᾰτον δειρᾰ́των   δείρᾰτε δειρᾰ́ντων
    middle indicative ἐδειρᾰ́μην ἐδείρω ἐδείρᾰτο ἐδείρᾰσθον ἐδειρᾰ́σθην ἐδειρᾰ́μεθᾰ ἐδείρᾰσθε ἐδείρᾰντο
    subjunctive δείρωμαι δείρῃ δείρηται δείρησθον δείρησθον δειρώμεθᾰ δείρησθε δείρωνται
    optative δειραίμην δείραιο δείραιτο δείραισθον δειραίσθην δειραίμεθᾰ δείραισθε δείραιντο
    imperative   δεῖραι δειρᾰ́σθω δείρᾰσθον δειρᾰ́σθων   δείρᾰσθε δειρᾰ́σθων
    passive indicative ἐδᾰ́ρην ἐδᾰ́ρης ἐδᾰ́ρη ἐδᾰ́ρητον ἐδᾰρήτην ἐδᾰ́ρημεν ἐδᾰ́ρητε ἐδᾰ́ρησᾰν
    subjunctive δᾰρῶ δᾰρῇς δᾰρῇ δᾰρῆτον δᾰρῆτον δᾰρῶμεν δᾰρῆτε δᾰρῶσῐ(ν)
    optative δᾰρείην δᾰρείης δᾰρείη δᾰρεῖτον / δᾰρείητον δᾰρείτην / δᾰρειήτην δᾰρεῖμεν / δᾰρείημεν δᾰρεῖτε / δᾰρείητε δᾰρεῖεν / δᾰρείησᾰν
    imperative   δᾰ́ρηθῐ δᾰρήτω δᾰ́ρητον δᾰρήτων   δᾰ́ρητε δᾰρέντων
    active middle passive
    infinitive δεῖραι δείρᾰσθαι δᾰρῆναι
    participle m δείρᾱς δειρᾰ́μενος δᾰρείς
    f δείρᾱσᾰ δειρᾰμένη δᾰρεῖσᾰ
    n δεῖρᾰν δειρᾰ́μενον δᾰρέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: δέδαρμαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative δέδαρμαι δέδαρσαι δέδαρται δέδαρθον δέδαρθον δεδάρμεθᾰ δέδαρθε δεδάρᾰται
    subjunctive δεδαρμένος ὦ δεδαρμένος ᾖς δεδαρμένος ᾖ δεδαρμένω ἦτον δεδαρμένω ἦτον δεδαρμένοι ὦμεν δεδαρμένοι ἦτε δεδαρμένοι ὦσῐ(ν)
    optative δεδαρμένος εἴην δεδαρμένος εἴης δεδαρμένος εἴη δεδαρμένω εἴητον / εἶτον δεδαρμένω εἰήτην / εἴτην δεδαρμένοι εἴημεν / εἶμεν δεδαρμένοι εἴητε / εἶτε δεδαρμένοι εἴησᾰν / εἶεν
    imperative   δέδαρσο δεδάρθω δέδαρθον δεδάρθων   δέδαρθε δεδάρθων
    middle/passive
    infinitive δεδᾶρθαι
    participle m δεδαρμένος
    f δεδαρμένη
    n δεδαρμένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: ἐδεδάρμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative ἐδεδάρμην ἐδέδαρσο ἐδέδαρτο ἐδέδαρθον ἐδεδάρθην ἐδεδάρμεθᾰ ἐδέδαρθε ἐδεδάρᾰτο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    Derived terms

    Descendants

    • Greek: δέρνω (dérno)

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “δέρω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 318-9

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.