δηλόω
Ancient Greek
Etymology
From δῆλος (dêlos, “manifest”) + -όω (-óō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dɛː.ló.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /de̝ˈlo.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðiˈlo.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðiˈlo.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðiˈlo.o/
Verb
δηλόω • (dēlóō)
Conjugation
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | δηλῶ | δηλοῖς | δηλοῖ | δηλοῦτον | δηλοῦτον | δηλοῦμεν | δηλοῦτε | δηλοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | δηλῶ | δηλοῖς | δηλοῖ | δηλῶτον | δηλῶτον | δηλῶμεν | δηλῶτε | δηλῶσῐ(ν) | |||||
| optative | δηλοίην, δηλοῖμῐ |
δηλοίης, δηλοῖς |
δηλοίη, δηλοῖ |
δηλοῖτον, δηλοίητον |
δηλοίτην, δηλοιήτην |
δηλοῖμεν, δηλοίημεν |
δηλοῖτε, δηλοίητε |
δηλοῖεν, δηλοίησᾰν | |||||
| imperative | δήλου | δηλούτω | δηλοῦτον | δηλούτων | δηλοῦτε | δηλούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | δηλοῦμαι | δηλοῖ | δηλοῦται | δηλοῦσθον | δηλοῦσθον | δηλούμεθᾰ | δηλοῦσθε | δηλοῦνται | ||||
| subjunctive | δηλῶμαι | δηλοῖ | δηλῶται | δηλῶσθον | δηλῶσθον | δηλώμεθᾰ | δηλῶσθε | δηλῶνται | |||||
| optative | δηλοίμην | δηλοῖο | δηλοῖτο | δηλοῖσθον | δηλοίσθην | δηλοίμεθᾰ | δηλοῖσθε | δηλοῖντο | |||||
| imperative | δηλοῦ | δηλούσθω | δηλοῦσθον | δηλούσθων | δηλοῦσθε | δηλούσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | δηλοῦν | δηλοῦσθαι | |||||||||||
| participle | m | δηλῶν | δηλούμενος | ||||||||||
| f | δηλοῦσᾰ | δηλουμένη | |||||||||||
| n | δηλοῦν | δηλούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐδήλουν | ἐδήλους | ἐδήλου | ἐδηλοῦτον | ἐδηλούτην | ἐδηλοῦμεν | ἐδηλοῦτε | ἐδήλουν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐδηλούμην | ἐδηλοῦ | ἐδηλοῦτο | ἐδηλοῦσθον | ἐδηλούσθην | ἐδηλούμεθᾰ | ἐδηλοῦσθε | ἐδηλοῦντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | δηλώσω | δηλώσεις | δηλώσει | δηλώσετον | δηλώσετον | δηλώσομεν | δηλώσετε | δηλώσουσῐ(ν) | ||||
| optative | δηλώσοιμῐ | δηλώσοις | δηλώσοι | δηλώσοιτον | δηλωσοίτην | δηλώσοιμεν | δηλώσοιτε | δηλώσοιεν | |||||
| middle | indicative | δηλώσομαι | δηλώσῃ, δηλώσει |
δηλώσεται | δηλώσεσθον | δηλώσεσθον | δηλωσόμεθᾰ | δηλώσεσθε | δηλώσονται | ||||
| optative | δηλωσοίμην | δηλώσοιο | δηλώσοιτο | δηλώσοισθον | δηλωσοίσθην | δηλωσοίμεθᾰ | δηλώσοισθε | δηλώσοιντο | |||||
| passive | indicative | δηλωθήσομαι | δηλωθήσῃ | δηλωθήσεται | δηλωθήσεσθον | δηλωθήσεσθον | δηλωθησόμεθᾰ | δηλωθήσεσθε | δηλωθήσονται | ||||
| optative | δηλωθησοίμην | δηλωθήσοιο | δηλωθήσοιτο | δηλωθήσοισθον | δηλωθησοίσθην | δηλωθησοίμεθᾰ | δηλωθήσοισθε | δηλωθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | δηλώσειν | δηλώσεσθαι | δηλωθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | δηλώσων | δηλωσόμενος | δηλωθησόμενος | |||||||||
| f | δηλώσουσᾰ | δηλωσομένη | δηλωθησομένη | ||||||||||
| n | δηλῶσον | δηλωσόμενον | δηλωθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐδήλωσᾰ, ἐδηλωσᾰ́μην, ἐδηλώθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐδήλωσᾰ | ἐδήλωσᾰς | ἐδήλωσε(ν) | ἐδηλώσᾰτον | ἐδηλωσᾰ́την | ἐδηλώσᾰμεν | ἐδηλώσᾰτε | ἐδήλωσᾰν | ||||
| subjunctive | δηλώσω | δηλώσῃς | δηλώσῃ | δηλώσητον | δηλώσητον | δηλώσωμεν | δηλώσητε | δηλώσωσῐ(ν) | |||||
| optative | δηλώσαιμῐ | δηλώσειᾰς, δηλώσαις |
δηλώσειε(ν), δηλώσαι |
δηλώσαιτον | δηλωσαίτην | δηλώσαιμεν | δηλώσαιτε | δηλώσειᾰν, δηλώσαιεν | |||||
| imperative | δήλωσον | δηλωσᾰ́τω | δηλώσᾰτον | δηλωσᾰ́των | δηλώσᾰτε | δηλωσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐδηλωσᾰ́μην | ἐδηλώσω | ἐδηλώσᾰτο | ἐδηλώσᾰσθον | ἐδηλωσᾰ́σθην | ἐδηλωσᾰ́μεθᾰ | ἐδηλώσᾰσθε | ἐδηλώσᾰντο | ||||
| subjunctive | δηλώσωμαι | δηλώσῃ | δηλώσηται | δηλώσησθον | δηλώσησθον | δηλωσώμεθᾰ | δηλώσησθε | δηλώσωνται | |||||
| optative | δηλωσαίμην | δηλώσαιο | δηλώσαιτο | δηλώσαισθον | δηλωσαίσθην | δηλωσαίμεθᾰ | δηλώσαισθε | δηλώσαιντο | |||||
| imperative | δήλωσαι | δηλωσᾰ́σθω | δηλώσᾰσθον | δηλωσᾰ́σθων | δηλώσᾰσθε | δηλωσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐδηλώθην | ἐδηλώθης | ἐδηλώθη | ἐδηλώθητον | ἐδηλωθήτην | ἐδηλώθημεν | ἐδηλώθητε | ἐδηλώθησᾰν | ||||
| subjunctive | δηλωθῶ | δηλωθῇς | δηλωθῇ | δηλωθῆτον | δηλωθῆτον | δηλωθῶμεν | δηλωθῆτε | δηλωθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | δηλωθείην | δηλωθείης | δηλωθείη | δηλωθεῖτον, δηλωθείητον |
δηλωθείτην, δηλωθειήτην |
δηλωθεῖμεν, δηλωθείημεν |
δηλωθεῖτε, δηλωθείητε |
δηλωθεῖεν, δηλωθείησᾰν | |||||
| imperative | δηλώθητῐ | δηλωθήτω | δηλώθητον | δηλωθήτων | δηλώθητε | δηλωθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | δηλῶσαι | δηλώσᾰσθαι | δηλωθῆναι | ||||||||||
| participle | m | δηλώσᾱς | δηλωσᾰ́μενος | δηλωθείς | |||||||||
| f | δηλώσᾱσᾰ | δηλωσᾰμένη | δηλωθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | δηλῶσᾰν | δηλωσᾰ́μενον | δηλωθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: δεδήλωκᾰ, δεδήλωμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | δεδήλωκᾰ | δεδήλωκᾰς | δεδήλωκε(ν) | δεδηλώκᾰτον | δεδηλώκᾰτον | δεδηλώκᾰμεν | δεδηλώκᾰτε | δεδηλώκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | δεδηλώκω | δεδηλώκῃς | δεδηλώκῃ | δεδηλώκητον | δεδηλώκητον | δεδηλώκωμεν | δεδηλώκητε | δεδηλώκωσῐ(ν) | |||||
| optative | δεδηλώκοιμῐ, δεδηλωκοίην |
δεδηλώκοις, δεδηλωκοίης |
δεδηλώκοι, δεδηλωκοίη |
δεδηλώκοιτον | δεδηλωκοίτην | δεδηλώκοιμεν | δεδηλώκοιτε | δεδηλώκοιεν | |||||
| imperative | δεδήλωκε | δεδηλωκέτω | δεδηλώκετον | δεδηλωκέτων | δεδηλώκετε | δεδηλωκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | δεδήλωμαι | δεδήλωσαι | δεδήλωται | δεδήλωσθον | δεδήλωσθον | δεδηλώμεθᾰ | δεδήλωσθε | δεδήλωνται | ||||
| subjunctive | δεδηλωμένος ὦ | δεδηλωμένος ᾖς | δεδηλωμένος ᾖ | δεδηλωμένω ἦτον | δεδηλωμένω ἦτον | δεδηλωμένοι ὦμεν | δεδηλωμένοι ἦτε | δεδηλωμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | δεδηλωμένος εἴην | δεδηλωμένος εἴης | δεδηλωμένος εἴη | δεδηλωμένω εἴητον/εἶτον | δεδηλωμένω εἰήτην/εἴτην | δεδηλωμένοι εἴημεν/εἶμεν | δεδηλωμένοι εἴητε/εἶτε | δεδηλωμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | δεδήλωσο | δεδηλώσθω | δεδήλωσθον | δεδηλώσθων | δεδήλωσθε | δεδηλώσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | δεδηλωκέναι | δεδηλῶσθαι | |||||||||||
| participle | m | δεδηλωκώς | δεδηλωμένος | ||||||||||
| f | δεδηλωκυῖᾰ | δεδηλωμένη | |||||||||||
| n | δεδηλωκός | δεδηλωμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Derived terms
Descendants
Greek: δηλώνω (dilóno)
- see: δηλῶ (dēlô)
Further reading
- “δηλόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “δηλόω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- δηλόω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- δηλόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette