εξαίρω

See also: ἐξαίρω, εξαιρώ, and ἐξαιρῶ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐξαίρω (exaírō) from ἐξ (ex) + ἀείρω, αἴρω (aeírō, aírō, “lift”). Morphologically, from εξ- +‎ αίρω.

Pronunciation

  • IPA(key): /eˈkse.ro/
  • Hyphenation: ε‧ξαί‧ρω

Verb

εξαίρω • (exaíro) (past εξήρα, passive εξαίρομαι) (learned)

  1. to praise, raise in dignity, exalt
    Synonyms: επαινώ (epainó), εγκωμιάζω (egkomiázo), εκθειάζω (ektheiázo)
    Στην ομιλία του εξήρε την προσωπικότητα του απερχόμενου προέδρου.
    Stin omilía tou exíre tin prosopikótita tou aperchómenou proédrou.
    In his speech he praised the personality of the outgoing president.
  2. to magnify, emphasize
    Synonym: τονίζω (tonízo)

Usage notes

  • Not to be confused with εξαιρώ (exairó, “exclude, I make exception”) /e.kseˈro/ from ancient ἐξαιρέω, ἐξαιρῶ (exairéō, exairô).

Conjugation

εξαίρω, εξαίρομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εξάρω εξαίρομαι εξαρθώ
2 sg εξαίρεις εξάρεις εξαίρεσαι εξαρθείς
3 sg εξαίρει εξάρει εξαίρεται εξαρθεί
1 pl εξαίρουμε, [‑ομε] εξάρουμε, [-ομε] εξαιρόμαστε, {εξαιρόμεθα} εξαρθούμε
2 pl εξαίρετε εξάρετε εξαίρεστε, {εξαίρεσθε} εξαρθείτε
3 pl εξαίρουν[ε] εξάρουν(ε) εξαίρονται εξαρθούν
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εξήρα εξήρα — (εξάρθηκα), {εξήρθην}
2 sg εξήρες εξήρες — (εξάρθηκες), {εξήρθης}
3 sg εξήρε εξήρε {εξήρετο} {εξήρθη}, (εξάρθηκε)
1 pl εξήραμε εξήραμε — (εξαρθήκαμε), [{εξήρθημεν}]
2 pl εξήρατε εξήρατε — (εξαρθήκατε), [{εξήρθητε}]
3 pl εξήραν εξήραν εξαίρονταν, {εξήροντο} {εξήρθησαν}, (εξάρθηκαν), (εξαρθήκαν(ε))
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα εξάρω ➤ θα εξαίρομαι ➤ θα εξαρθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εξαίρεις, … θα εξάρεις, … θα εξαίρεσαι, … θα εξαρθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εξάρει   έχω, έχεις, … εξαρθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εξάρει   είχα, είχες, … εξαρθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εξάρει   θα έχω, έχεις, … εξαρθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — — — —
2 pl εξαίρετε εξάρετε εξαίρεστε, {εξαίρεσθε} εξαρθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εξαίροντας1 ➤ εξαιρόμενος, ‑όμενη, ‑όμενο, {εξαιρόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤
Perfect participle➤ έχοντας εξάρει ➤ εξηρμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ εξάρει εξαρθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • 1 Learned present participle: εξαίρων (exaíron), εξαίρουσα (exaírousa), εξαίρον (exaíron).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αίρω (aíro, “lift”)
  • έξαρση f (éxarsi, “elevation, prominence”)
  • Not related to εξαίρεση f (exaíresi, “exception”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.