θετικός

Ancient Greek

FWOTD – 14 August 2024

Etymology

From θέσῐς (thésĭs) +‎ -τῐκός (-tĭkós), from τίθημι (títhēmi, “I place”).

Pronunciation

 

Adjective

θετῐκός • (thetĭkós) m (feminine θετῐκή, neuter θετῐκόν); first/second declension

  1. fit for placing, apposite
  2. concerning adoption
  3. belonging to a thesis, disputable
  4. positive, affirmative
    1. (grammar) positive
      1. (neuter substantive) the positive degree
      2. expressing obligation, of verbals ending in -τέον (-téon)
  5. arbitrary

Inflection

First and second declension of θετῐκός; θετῐκή; θετῐκόν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative θετῐκός
thetĭkós 		θετῐκή
thetĭkḗ 		θετῐκόν
thetĭkón 		θετῐκώ
thetĭkṓ 		θετῐκᾱ́
thetĭkā́ 		θετῐκώ
thetĭkṓ 		θετῐκοί
thetĭkoí 		θετῐκαί
thetĭkaí 		θετῐκᾰ́
thetĭkắ
Genitive θετῐκοῦ
thetĭkoû 		θετῐκῆς
thetĭkês 		θετῐκοῦ
thetĭkoû 		θετῐκοῖν
thetĭkoîn 		θετῐκαῖν
thetĭkaîn 		θετῐκοῖν
thetĭkoîn 		θετῐκῶν
thetĭkôn 		θετῐκῶν
thetĭkôn 		θετῐκῶν
thetĭkôn
Dative θετῐκῷ
thetĭkōî 		θετῐκῇ
thetĭkēî 		θετῐκῷ
thetĭkōî 		θετῐκοῖν
thetĭkoîn 		θετῐκαῖν
thetĭkaîn 		θετῐκοῖν
thetĭkoîn 		θετῐκοῖς
thetĭkoîs 		θετῐκαῖς
thetĭkaîs 		θετῐκοῖς
thetĭkoîs
Accusative θετῐκόν
thetĭkón 		θετῐκήν
thetĭkḗn 		θετῐκόν
thetĭkón 		θετῐκώ
thetĭkṓ 		θετῐκᾱ́
thetĭkā́ 		θετῐκώ
thetĭkṓ 		θετῐκούς
thetĭkoús 		θετῐκᾱ́ς
thetĭkā́s 		θετῐκᾰ́
thetĭkắ
Vocative θετῐκέ
thetĭké 		θετῐκή
thetĭkḗ 		θετῐκόν
thetĭkón 		θετῐκώ
thetĭkṓ 		θετῐκᾱ́
thetĭkā́ 		θετῐκώ
thetĭkṓ 		θετῐκοί
thetĭkoí 		θετῐκαί
thetĭkaí 		θετῐκᾰ́
thetĭkắ
Derived forms Adverb Comparative Superlative
θετῐκῶς
thetĭkôs 		θετῐκώτερος
thetĭkṓteros 		θετῐκώτᾰτος
thetĭkṓtătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • Greek: θετικός (thetikós)

References

Greek

Etymology

From Ancient Greek θετικός (thetikós).

Adjective

θετικός • (thetikós) m (feminine θετική, neuter θετικό)

  1. reliable
  2. positive, pragmatic
  3. assertive
  4. (grammar, mathematics) positive
    θετικός βαθμός του επιθέτου ― thetikós vathmós tou epithétou ― the positive degree of the adjective

Declension

Declension of θετικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative θετικός (thetikós) θετική (thetikí) θετικό (thetikó) θετικοί (thetikoí) θετικές (thetikés) θετικά (thetiká)
genitive θετικού (thetikoú) θετικής (thetikís) θετικού (thetikoú) θετικών (thetikón) θετικών (thetikón) θετικών (thetikón)
accusative θετικό (thetikó) θετική (thetikí) θετικό (thetikó) θετικούς (thetikoús) θετικές (thetikés) θετικά (thetiká)
vocative θετικέ (thetiké) θετική (thetikí) θετικό (thetikó) θετικοί (thetikoí) θετικές (thetikés) θετικά (thetiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θετικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation
comparative (?) singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative θετικότερος (thetikóteros) θετικότερη (thetikóteri) θετικότερο (thetikótero) θετικότεροι (thetikóteroi) θετικότερες (thetikóteres) θετικότερα (thetikótera)
genitive θετικότερου (thetikóterou) θετικότερης (thetikóteris) θετικότερου (thetikóterou) θετικότερων (thetikóteron) θετικότερων (thetikóteron) θετικότερων (thetikóteron)
accusative θετικότερο (thetikótero) θετικότερη (thetikóteri) θετικότερο (thetikótero) θετικότερους (thetikóterous) θετικότερες (thetikóteres) θετικότερα (thetikótera)
vocative θετικότερε (thetikótere) θετικότερη (thetikóteri) θετικότερο (thetikótero) θετικότεροι (thetikóteroi) θετικότερες (thetikóteres) θετικότερα (thetikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θετικότερος", etc)

absolute
superlative (?) 		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative θετικότατος (thetikótatos) θετικότατη (thetikótati) θετικότατο (thetikótato) θετικότατοι (thetikótatoi) θετικότατες (thetikótates) θετικότατα (thetikótata)
genitive θετικότατου (thetikótatou) θετικότατης (thetikótatis) θετικότατου (thetikótatou) θετικότατων (thetikótaton) θετικότατων (thetikótaton) θετικότατων (thetikótaton)
accusative θετικότατο (thetikótato) θετικότατη (thetikótati) θετικότατο (thetikótato) θετικότατους (thetikótatous) θετικότατες (thetikótates) θετικότατα (thetikótata)
vocative θετικότατε (thetikótate) θετικότατη (thetikótati) θετικότατο (thetikótato) θετικότατοι (thetikótatoi) θετικότατες (thetikótates) θετικότατα (thetikótata)

Antonyms

Derived terms

  • θετικότητα f (thetikótita, “definiteness, reliability”)
  • ψευδώς θετικός (psevdós thetikós, “false positive”)

See also

Noun

θετικός • (thetikós) m (plural θετικοί)

  1. (grammar) positive
    ο θετικός, ο συγκριτικός και ο υπερθετικός ― o thetikós, o sygkritikós kai o yperthetikós ― the positive, the comparative and superlative

Declension

Declension of θετικός
singular plural
nominative θετικός (thetikós) θετικοί (thetikoí)
genitive θετικού (thetikoú) θετικών (thetikón)
accusative θετικό (thetikó) θετικούς (thetikoús)
vocative θετικέ (thetiké) θετικοί (thetikoí)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.