κατοικώ
Greek
Etymology
From Ancient Greek κατοικέω (katoikéō) and/or κατοικῶ (katoikô), from κᾰτᾰ- (kătă-, “fully”) + οἶκος (oîkos, “home”).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.tiˈko/
- Hyphenation: κα‧τοι‧κώ
Verb
κατοικώ • (katoikó) (past κατοίκησα, passive κατοικούμαι, p‑past κατοικήθηκα, ppp κατοικημένος)
- (intransitive) to inhabit, reside permanently
Conjugation
κατοικώ, κατοικούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κατοικήσω | κατοικούμαι | κατοικηθώ | |
| 2 sg | κατοικείς | κατοικήσεις | κατοικείσαι | κατοικηθείς |
| 3 sg | κατοικεί | κατοικήσει | κατοικείται | κατοικηθεί |
| 1 pl | κατοικούμε | κατοικήσουμε, [-ομε] | κατοικούμαστε | κατοικηθούμε |
| 2 pl | κατοικείτε | κατοικήσετε | κατοικείστε | κατοικηθείτε |
| 3 pl | κατοικούν(ε) | κατοικήσουν(ε) | κατοικούνται | κατοικηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κατοικούσα | κατοίκησα | [κατοικούμουν(α)] | κατοικήθηκα |
| 2 sg | κατοικούσες | κατοίκησες | [κατοικούσουν(α)] | κατοικήθηκες |
| 3 sg | κατοικούσε | κατοίκησε | κατοικούνταν, {κατοικείτο} | κατοικήθηκε |
| 1 pl | κατοικούσαμε | κατοικήσαμε | κατοικούμασταν, (‑ούμαστε) | κατοικηθήκαμε |
| 2 pl | κατοικούσατε | κατοικήσατε | [κατοικούσασταν, (‑ούσαστε)] | κατοικηθήκατε |
| 3 pl | κατοικούσαν(ε) | κατοίκησαν, κατοικήσαν(ε) | κατοικούνταν, {κατοικούντο} | κατοικήθηκαν, κατοικηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα κατοικήσω ➤ | θα κατοικούμαι ➤ | θα κατοικηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κατοικείς, … | θα κατοικήσεις, … | θα κατοικείσαι, … | θα κατοικηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κατοικήσει | έχω, έχεις, … κατοικηθεί είμαι, είσαι, … κατοικημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κατοικήσει | είχα, είχες, … κατοικηθεί ήμουν, ήσουν, … κατοικημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κατοικήσει | θα έχω, θα έχεις, … κατοικηθεί θα είμαι, θα είσαι, … κατοικημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | κατοίκησε | — | κατοικήσου |
| 2 pl | κατοικείτε | κατοικήστε | κατοικείστε | κατοικηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κατοικώντας ➤ | κατοικούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κατοικήσει ➤ | κατοικημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κατοικήσει | κατοικηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- κατοικία f (katoikía, “habitation”)
- κατοικοεδρεύω (katoikoedrévo)
- συγκατοικώ (sygkatoikó)
- and see: κάτοικος m or f (kátoikos, “inhabitant”)
See also
- μένω (méno, “to stay, to live”)