λαμπαδαρχέω

Ancient Greek

Etymology

From λαμπᾰδάρχης (lampădárkhēs) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

λαμπαδαρχέω • (lampadarkhéō)

  1. to be the individual responsible for the superintendence of a torch-race

Conjugation

   Present: λαμπαδαρχέω, λαμπαδαρχέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λαμπαδαρχέω λαμπαδαρχέεις λαμπαδαρχέει λαμπαδαρχέετον λαμπαδαρχέετον λαμπαδαρχέομεν λαμπαδαρχέετε λαμπαδαρχέουσῐ(ν)
subjunctive λαμπαδαρχέω λαμπαδαρχέῃς λαμπαδαρχέῃ λαμπαδαρχέητον λαμπαδαρχέητον λαμπαδαρχέωμεν λαμπαδαρχέητε λαμπαδαρχέωσῐ(ν)
optative λαμπαδαρχέοιμῐ λαμπαδαρχέοις λαμπαδαρχέοι λαμπαδαρχέοιτον λαμπαδαρχεοίτην λαμπαδαρχέοιμεν λαμπαδαρχέοιτε λαμπαδαρχέοιεν
imperative   λαμπαδάρχεε λαμπαδαρχεέτω λαμπαδαρχέετον λαμπαδαρχεέτων   λαμπαδαρχέετε λαμπαδαρχεόντων
middle/
passive 		indicative λαμπαδαρχέομαι λαμπαδαρχέῃ / λαμπαδαρχέει λαμπαδαρχέεται λαμπαδαρχέεσθον λαμπαδαρχέεσθον λαμπαδαρχεόμεθᾰ λαμπαδαρχέεσθε λαμπαδαρχέονται
subjunctive λαμπαδαρχέωμαι λαμπαδαρχέῃ λαμπαδαρχέηται λαμπαδαρχέησθον λαμπαδαρχέησθον λαμπαδαρχεώμεθᾰ λαμπαδαρχέησθε λαμπαδαρχέωνται
optative λαμπαδαρχεοίμην λαμπαδαρχέοιο λαμπαδαρχέοιτο λαμπαδαρχέοισθον λαμπαδαρχεοίσθην λαμπαδαρχεοίμεθᾰ λαμπαδαρχέοισθε λαμπαδαρχέοιντο
imperative   λαμπαδαρχέου λαμπαδαρχεέσθω λαμπαδαρχέεσθον λαμπαδαρχεέσθων   λαμπαδαρχέεσθε λαμπαδαρχεέσθων
active middle/passive
infinitive λαμπαδαρχέειν λαμπαδαρχέεσθαι
participle m λαμπαδαρχέων λαμπαδαρχεόμενος
f λαμπαδαρχέουσᾰ λαμπαδαρχεομένη
n λαμπαδαρχέον λαμπαδαρχεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: λαμπαδαρχῶ, λαμπαδαρχοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λαμπαδαρχῶ λαμπαδαρχεῖς λαμπαδαρχεῖ λαμπαδαρχεῖτον λαμπαδαρχεῖτον λαμπαδαρχοῦμεν λαμπαδαρχεῖτε λαμπαδαρχοῦσῐ(ν)
subjunctive λαμπαδαρχῶ λαμπαδαρχῇς λαμπαδαρχῇ λαμπαδαρχῆτον λαμπαδαρχῆτον λαμπαδαρχῶμεν λαμπαδαρχῆτε λαμπαδαρχῶσῐ(ν)
optative λαμπαδαρχοίην / λαμπαδαρχοῖμῐ λαμπαδαρχοίης / λαμπαδαρχοῖς λαμπαδαρχοίη / λαμπαδαρχοῖ λαμπαδαρχοῖτον / λαμπαδαρχοίητον λαμπαδαρχοίτην / λαμπαδαρχοιήτην λαμπαδαρχοῖμεν / λαμπαδαρχοίημεν λαμπαδαρχοῖτε / λαμπαδαρχοίητε λαμπαδαρχοῖεν / λαμπαδαρχοίησᾰν
imperative   λαμπαδάρχει λαμπαδαρχείτω λαμπαδαρχεῖτον λαμπαδαρχείτων   λαμπαδαρχεῖτε λαμπαδαρχούντων
middle/
passive 		indicative λαμπαδαρχοῦμαι λαμπαδαρχεῖ,
λαμπαδαρχῇ 		λαμπαδαρχεῖται λαμπαδαρχεῖσθον λαμπαδαρχεῖσθον λαμπαδαρχούμεθᾰ λαμπαδαρχεῖσθε λαμπαδαρχοῦνται
subjunctive λαμπαδαρχῶμαι λαμπαδαρχῇ λαμπαδαρχῆται λαμπαδαρχῆσθον λαμπαδαρχῆσθον λαμπαδαρχώμεθᾰ λαμπαδαρχῆσθε λαμπαδαρχῶνται
optative λαμπαδαρχοίμην λαμπαδαρχοῖο λαμπαδαρχοῖτο λαμπαδαρχοῖσθον λαμπαδαρχοίσθην λαμπαδαρχοίμεθᾰ λαμπαδαρχοῖσθε λαμπαδαρχοῖντο
imperative   λαμπαδαρχοῦ λαμπαδαρχείσθω λαμπαδαρχεῖσθον λαμπαδαρχείσθων   λαμπαδαρχεῖσθε λαμπαδαρχείσθων
active middle/passive
infinitive λαμπαδαρχεῖν λαμπαδαρχεῖσθαι
participle m λαμπαδαρχῶν λαμπαδαρχούμενος
f λαμπαδαρχοῦσᾰ λαμπαδαρχουμένη
n λαμπαδαρχοῦν λαμπαδαρχούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλαμπαδάρχεον, ἐλαμπαδαρχεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλαμπαδάρχεον ἐλαμπαδάρχεες ἐλαμπαδάρχεε(ν) ἐλαμπαδαρχέετον ἐλαμπαδαρχεέτην ἐλαμπαδαρχέομεν ἐλαμπαδαρχέετε ἐλαμπαδάρχεον
middle/
passive 		indicative ἐλαμπαδαρχεόμην ἐλαμπαδαρχέου ἐλαμπαδαρχέετο ἐλαμπαδαρχέεσθον ἐλαμπαδαρχεέσθην ἐλαμπαδαρχεόμεθᾰ ἐλαμπαδαρχέεσθε ἐλαμπαδαρχέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλαμπαδάρχουν, ἐλαμπαδαρχούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλαμπαδάρχουν ἐλαμπαδάρχεις ἐλαμπαδάρχει ἐλαμπαδαρχεῖτον ἐλαμπαδαρχείτην ἐλαμπαδαρχοῦμεν ἐλαμπαδαρχεῖτε ἐλαμπαδάρχουν
middle/
passive 		indicative ἐλαμπαδαρχούμην ἐλαμπαδαρχοῦ ἐλαμπαδαρχεῖτο ἐλαμπαδαρχεῖσθον ἐλαμπαδαρχείσθην ἐλαμπαδαρχούμεθᾰ ἐλαμπαδαρχεῖσθε ἐλαμπαδαρχοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λαμπαδαρχήσω, λαμπαδαρχήσομαι, λαμπαδαρχηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λαμπαδαρχήσω λαμπαδαρχήσεις λαμπαδαρχήσει λαμπαδαρχήσετον λαμπαδαρχήσετον λαμπαδαρχήσομεν λαμπαδαρχήσετε λαμπαδαρχήσουσῐ(ν)
optative λαμπαδαρχήσοιμῐ λαμπαδαρχήσοις λαμπαδαρχήσοι λαμπαδαρχήσοιτον λαμπαδαρχησοίτην λαμπαδαρχήσοιμεν λαμπαδαρχήσοιτε λαμπαδαρχήσοιεν
middle indicative λαμπαδαρχήσομαι λαμπαδαρχήσῃ / λαμπαδαρχήσει λαμπαδαρχήσεται λαμπαδαρχήσεσθον λαμπαδαρχήσεσθον λαμπαδαρχησόμεθᾰ λαμπαδαρχήσεσθε λαμπαδαρχήσονται
optative λαμπαδαρχησοίμην λαμπαδαρχήσοιο λαμπαδαρχήσοιτο λαμπαδαρχήσοισθον λαμπαδαρχησοίσθην λαμπαδαρχησοίμεθᾰ λαμπαδαρχήσοισθε λαμπαδαρχήσοιντο
passive indicative λαμπαδαρχηθήσομαι λαμπαδαρχηθήσῃ λαμπαδαρχηθήσεται λαμπαδαρχηθήσεσθον λαμπαδαρχηθήσεσθον λαμπαδαρχηθησόμεθᾰ λαμπαδαρχηθήσεσθε λαμπαδαρχηθήσονται
optative λαμπαδαρχηθησοίμην λαμπαδαρχηθήσοιο λαμπαδαρχηθήσοιτο λαμπαδαρχηθήσοισθον λαμπαδαρχηθησοίσθην λαμπαδαρχηθησοίμεθᾰ λαμπαδαρχηθήσοισθε λαμπαδαρχηθήσοιντο
active middle passive
infinitive λαμπαδαρχήσειν λαμπαδαρχήσεσθαι λαμπαδαρχηθήσεσθαι
participle m λαμπαδαρχήσων λαμπαδαρχησόμενος λαμπαδαρχηθησόμενος
f λαμπαδαρχήσουσᾰ λαμπαδαρχησομένη λαμπαδαρχηθησομένη
n λαμπαδαρχῆσον λαμπαδαρχησόμενον λαμπαδαρχηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλαμπαδάρχησᾰ, ἐλαμπαδαρχησᾰ́μην, ἐλαμπαδαρχήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλαμπαδάρχησᾰ ἐλαμπαδάρχησᾰς ἐλαμπαδάρχησε(ν) ἐλαμπαδαρχήσᾰτον ἐλαμπαδαρχησᾰ́την ἐλαμπαδαρχήσᾰμεν ἐλαμπαδαρχήσᾰτε ἐλαμπαδάρχησᾰν
subjunctive λαμπαδαρχήσω λαμπαδαρχήσῃς λαμπαδαρχήσῃ λαμπαδαρχήσητον λαμπαδαρχήσητον λαμπαδαρχήσωμεν λαμπαδαρχήσητε λαμπαδαρχήσωσῐ(ν)
optative λαμπαδαρχήσαιμῐ λαμπαδαρχήσειᾰς / λαμπαδαρχήσαις λαμπαδαρχήσειε(ν) / λαμπαδαρχήσαι λαμπαδαρχήσαιτον λαμπαδαρχησαίτην λαμπαδαρχήσαιμεν λαμπαδαρχήσαιτε λαμπαδαρχήσειᾰν / λαμπαδαρχήσαιεν
imperative   λαμπαδάρχησον λαμπαδαρχησᾰ́τω λαμπαδαρχήσᾰτον λαμπαδαρχησᾰ́των   λαμπαδαρχήσᾰτε λαμπαδαρχησᾰ́ντων
middle indicative ἐλαμπαδαρχησᾰ́μην ἐλαμπαδαρχήσω ἐλαμπαδαρχήσᾰτο ἐλαμπαδαρχήσᾰσθον ἐλαμπαδαρχησᾰ́σθην ἐλαμπαδαρχησᾰ́μεθᾰ ἐλαμπαδαρχήσᾰσθε ἐλαμπαδαρχήσᾰντο
subjunctive λαμπαδαρχήσωμαι λαμπαδαρχήσῃ λαμπαδαρχήσηται λαμπαδαρχήσησθον λαμπαδαρχήσησθον λαμπαδαρχησώμεθᾰ λαμπαδαρχήσησθε λαμπαδαρχήσωνται
optative λαμπαδαρχησαίμην λαμπαδαρχήσαιο λαμπαδαρχήσαιτο λαμπαδαρχήσαισθον λαμπαδαρχησαίσθην λαμπαδαρχησαίμεθᾰ λαμπαδαρχήσαισθε λαμπαδαρχήσαιντο
imperative   λαμπαδάρχησαι λαμπαδαρχησᾰ́σθω λαμπαδαρχήσᾰσθον λαμπαδαρχησᾰ́σθων   λαμπαδαρχήσᾰσθε λαμπαδαρχησᾰ́σθων
passive indicative ἐλαμπαδαρχήθην ἐλαμπαδαρχήθης ἐλαμπαδαρχήθη ἐλαμπαδαρχήθητον ἐλαμπαδαρχηθήτην ἐλαμπαδαρχήθημεν ἐλαμπαδαρχήθητε ἐλαμπαδαρχήθησᾰν
subjunctive λαμπαδαρχηθῶ λαμπαδαρχηθῇς λαμπαδαρχηθῇ λαμπαδαρχηθῆτον λαμπαδαρχηθῆτον λαμπαδαρχηθῶμεν λαμπαδαρχηθῆτε λαμπαδαρχηθῶσῐ(ν)
optative λαμπαδαρχηθείην λαμπαδαρχηθείης λαμπαδαρχηθείη λαμπαδαρχηθεῖτον / λαμπαδαρχηθείητον λαμπαδαρχηθείτην / λαμπαδαρχηθειήτην λαμπαδαρχηθεῖμεν / λαμπαδαρχηθείημεν λαμπαδαρχηθεῖτε / λαμπαδαρχηθείητε λαμπαδαρχηθεῖεν / λαμπαδαρχηθείησᾰν
imperative   λαμπαδαρχήθητῐ λαμπαδαρχηθήτω λαμπαδαρχήθητον λαμπαδαρχηθήτων   λαμπαδαρχήθητε λαμπαδαρχηθέντων
active middle passive
infinitive λαμπαδαρχῆσαι λαμπαδαρχήσᾰσθαι λαμπαδαρχηθῆναι
participle m λαμπαδαρχήσᾱς λαμπαδαρχησᾰ́μενος λαμπαδαρχηθείς
f λαμπαδαρχήσᾱσᾰ λαμπαδαρχησᾰμένη λαμπαδαρχηθεῖσᾰ
n λαμπαδαρχῆσᾰν λαμπαδαρχησᾰ́μενον λαμπαδαρχηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: λελαμπαδάρχηκᾰ, λελαμπαδάρχημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λελαμπαδάρχηκᾰ λελαμπαδάρχηκᾰς λελαμπαδάρχηκε(ν) λελαμπαδαρχήκᾰτον λελαμπαδαρχήκᾰτον λελαμπαδαρχήκᾰμεν λελαμπαδαρχήκᾰτε λελαμπαδαρχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive λελαμπαδαρχήκω λελαμπαδαρχήκῃς λελαμπαδαρχήκῃ λελαμπαδαρχήκητον λελαμπαδαρχήκητον λελαμπαδαρχήκωμεν λελαμπαδαρχήκητε λελαμπαδαρχήκωσῐ(ν)
optative λελαμπαδαρχήκοιμῐ / λελαμπαδαρχηκοίην λελαμπαδαρχήκοις / λελαμπαδαρχηκοίης λελαμπαδαρχήκοι / λελαμπαδαρχηκοίη λελαμπαδαρχήκοιτον λελαμπαδαρχηκοίτην λελαμπαδαρχήκοιμεν λελαμπαδαρχήκοιτε λελαμπαδαρχήκοιεν
imperative   λελαμπαδάρχηκε λελαμπαδαρχηκέτω λελαμπαδαρχήκετον λελαμπαδαρχηκέτων   λελαμπαδαρχήκετε λελαμπαδαρχηκόντων
middle/
passive 		indicative λελαμπαδάρχημαι λελαμπαδάρχησαι λελαμπαδάρχηται λελαμπαδάρχησθον λελαμπαδάρχησθον λελαμπαδαρχήμεθᾰ λελαμπαδάρχησθε λελαμπαδάρχηνται
subjunctive λελαμπαδαρχημένος ὦ λελαμπαδαρχημένος ᾖς λελαμπαδαρχημένος ᾖ λελαμπαδαρχημένω ἦτον λελαμπαδαρχημένω ἦτον λελαμπαδαρχημένοι ὦμεν λελαμπαδαρχημένοι ἦτε λελαμπαδαρχημένοι ὦσῐ(ν)
optative λελαμπαδαρχημένος εἴην λελαμπαδαρχημένος εἴης λελαμπαδαρχημένος εἴη λελαμπαδαρχημένω εἴητον / εἶτον λελαμπαδαρχημένω εἰήτην / εἴτην λελαμπαδαρχημένοι εἴημεν / εἶμεν λελαμπαδαρχημένοι εἴητε / εἶτε λελαμπαδαρχημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   λελαμπαδάρχησο λελαμπαδαρχήσθω λελαμπαδάρχησθον λελαμπαδαρχήσθων   λελαμπαδάρχησθε λελαμπαδαρχήσθων
active middle/passive
infinitive λελαμπαδαρχηκέναι λελαμπαδαρχῆσθαι
participle m λελαμπαδαρχηκώς λελαμπαδαρχημένος
f λελαμπαδαρχηκυῖᾰ λελαμπαδαρχημένη
n λελαμπαδαρχηκός λελαμπαδαρχημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐλελαμπαδαρχήκειν / ἐλελαμπαδαρχήκη, ἐλελαμπαδαρχήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλελαμπαδαρχήκειν / ἐλελαμπαδαρχήκη ἐλελαμπαδαρχήκεις / ἐλελαμπαδαρχήκης ἐλελαμπαδαρχήκει(ν) ἐλελαμπαδαρχήκετον ἐλελαμπαδαρχηκέτην ἐλελαμπαδαρχήκεμεν ἐλελαμπαδαρχήκετε ἐλελαμπαδαρχήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐλελαμπαδαρχήμην ἐλελαμπαδάρχησο ἐλελαμπαδάρχητο ἐλελαμπαδάρχησθον ἐλελαμπαδαρχήσθην ἐλελαμπαδαρχήμεθᾰ ἐλελαμπαδάρχησθε ἐλελαμπαδάρχηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.