μελετάω

Ancient Greek

Etymology

From μελέτη (melétē) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

 

Verb

μελετάω • (meletáō)

  1. to care for, attend to [with genitive]
  2. (transitive) to attend to, study
  3. (transitive) to practice [with infinitive]
  4. (intransitive) to practice, exercise, rehearse
  5. (transitive) to exercise or train (someone)
  6. (Koine) to think about, imagine

Conjugation

   Present: μελετᾰ́ω, μελετᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μελετᾰ́ω μελετᾰ́εις μελετᾰ́ει μελετᾰ́ετον μελετᾰ́ετον μελετᾰ́ομεν μελετᾰ́ετε μελετᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive μελετᾰ́ω μελετᾰ́ῃς μελετᾰ́ῃ μελετᾰ́ητον μελετᾰ́ητον μελετᾰ́ωμεν μελετᾰ́ητε μελετᾰ́ωσῐ(ν)
optative μελετᾰ́οιμῐ μελετᾰ́οις μελετᾰ́οι μελετᾰ́οιτον μελετᾰοίτην μελετᾰ́οιμεν μελετᾰ́οιτε μελετᾰ́οιεν
imperative   μελέτᾰε μελετᾰέτω μελετᾰ́ετον μελετᾰέτων   μελετᾰ́ετε μελετᾰόντων
middle/
passive 		indicative μελετᾰ́ομαι μελετᾰ́ῃ / μελετᾰ́ει μελετᾰ́εται μελετᾰ́εσθον μελετᾰ́εσθον μελετᾰόμεθᾰ μελετᾰ́εσθε μελετᾰ́ονται
subjunctive μελετᾰ́ωμαι μελετᾰ́ῃ μελετᾰ́ηται μελετᾰ́ησθον μελετᾰ́ησθον μελετᾰώμεθᾰ μελετᾰ́ησθε μελετᾰ́ωνται
optative μελετᾰοίμην μελετᾰ́οιο μελετᾰ́οιτο μελετᾰ́οισθον μελετᾰοίσθην μελετᾰοίμεθᾰ μελετᾰ́οισθε μελετᾰ́οιντο
imperative   μελετᾰ́ου μελετᾰέσθω μελετᾰ́εσθον μελετᾰέσθων   μελετᾰ́εσθε μελετᾰέσθων
active middle/passive
infinitive μελετᾰ́ειν μελετᾰ́εσθαι
participle m μελετᾰ́ων μελετᾰόμενος
f μελετᾰ́ουσᾰ μελετᾰομένη
n μελετᾰ́ον μελετᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: μελετῶ, μελετῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μελετῶ μελετᾷς μελετᾷ μελετᾶτον μελετᾶτον μελετῶμεν μελετᾶτε μελετῶσῐ(ν)
subjunctive μελετῶ μελετᾷς μελετᾷ μελετᾶτον μελετᾶτον μελετῶμεν μελετᾶτε μελετῶσῐ(ν)
optative μελετῴην / μελετῷμῐ μελετῴης / μελετῷς μελετῴη / μελετῷ μελετῷτον / μελετῴητον μελετῴτην / μελετῳήτην μελετῷμεν / μελετῴημεν μελετῷτε / μελετῴητε μελετῷεν / μελετῴησᾰν
imperative   μελέτᾱ μελετᾱ́τω μελετᾶτον μελετᾱ́των   μελετᾶτε μελετώντων
middle/
passive 		indicative μελετῶμαι μελετᾷ μελετᾶται μελετᾶσθον μελετᾶσθον μελετώμεθᾰ μελετᾶσθε μελετῶνται
subjunctive μελετῶμαι μελετᾷ μελετᾶται μελετᾶσθον μελετᾶσθον μελετώμεθᾰ μελετᾶσθε μελετῶνται
optative μελετῴμην μελετῷο μελετῷτο μελετῷσθον μελετῴσθην μελετῴμεθᾰ μελετῷσθε μελετῷντο
imperative   μελετῶ μελετᾱ́σθω μελετᾶσθον μελετᾱ́σθων   μελετᾶσθε μελετᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive μελετᾶν μελετᾶσθαι
participle m μελετῶν μελετώμενος
f μελετῶσᾰ μελετωμένη
n μελετῶν μελετώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμελέτᾰον, ἐμελετᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμελέτᾰον ἐμελέτᾰες ἐμελέτᾰε(ν) ἐμελετᾰ́ετον ἐμελετᾰέτην ἐμελετᾰ́ομεν ἐμελετᾰ́ετε ἐμελέτᾰον
middle/
passive 		indicative ἐμελετᾰόμην ἐμελετᾰ́ου ἐμελετᾰ́ετο ἐμελετᾰ́εσθον ἐμελετᾰέσθην ἐμελετᾰόμεθᾰ ἐμελετᾰ́εσθε ἐμελετᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμελέτων, ἐμελετώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμελέτων ἐμελέτᾱς ἐμελέτᾱ ἐμελετᾶτον ἐμελετᾱ́την ἐμελετῶμεν ἐμελετᾶτε ἐμελέτων
middle/
passive 		indicative ἐμελετώμην ἐμελετῶ ἐμελετᾶτο ἐμελετᾶσθον ἐμελετᾱ́σθην ἐμελετώμεθᾰ ἐμελετᾶσθε ἐμελετῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μελετήσω, μελετήσομαι, μελετηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μελετήσω μελετήσεις μελετήσει μελετήσετον μελετήσετον μελετήσομεν μελετήσετε μελετήσουσῐ(ν)
optative μελετήσοιμῐ μελετήσοις μελετήσοι μελετήσοιτον μελετησοίτην μελετήσοιμεν μελετήσοιτε μελετήσοιεν
middle indicative μελετήσομαι μελετήσῃ / μελετήσει μελετήσεται μελετήσεσθον μελετήσεσθον μελετησόμεθᾰ μελετήσεσθε μελετήσονται
optative μελετησοίμην μελετήσοιο μελετήσοιτο μελετήσοισθον μελετησοίσθην μελετησοίμεθᾰ μελετήσοισθε μελετήσοιντο
passive indicative μελετηθήσομαι μελετηθήσῃ μελετηθήσεται μελετηθήσεσθον μελετηθήσεσθον μελετηθησόμεθᾰ μελετηθήσεσθε μελετηθήσονται
optative μελετηθησοίμην μελετηθήσοιο μελετηθήσοιτο μελετηθήσοισθον μελετηθησοίσθην μελετηθησοίμεθᾰ μελετηθήσοισθε μελετηθήσοιντο
active middle passive
infinitive μελετήσειν μελετήσεσθαι μελετηθήσεσθαι
participle m μελετήσων μελετησόμενος μελετηθησόμενος
f μελετήσουσᾰ μελετησομένη μελετηθησομένη
n μελετῆσον μελετησόμενον μελετηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμελέτησᾰ, ἐμελετησᾰ́μην, ἐμελετήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμελέτησᾰ ἐμελέτησᾰς ἐμελέτησε(ν) ἐμελετήσᾰτον ἐμελετησᾰ́την ἐμελετήσᾰμεν ἐμελετήσᾰτε ἐμελέτησᾰν
subjunctive μελετήσω μελετήσῃς μελετήσῃ μελετήσητον μελετήσητον μελετήσωμεν μελετήσητε μελετήσωσῐ(ν)
optative μελετήσαιμῐ μελετήσειᾰς / μελετήσαις μελετήσειε(ν) / μελετήσαι μελετήσαιτον μελετησαίτην μελετήσαιμεν μελετήσαιτε μελετήσειᾰν / μελετήσαιεν
imperative   μελέτησον μελετησᾰ́τω μελετήσᾰτον μελετησᾰ́των   μελετήσᾰτε μελετησᾰ́ντων
middle indicative ἐμελετησᾰ́μην ἐμελετήσω ἐμελετήσᾰτο ἐμελετήσᾰσθον ἐμελετησᾰ́σθην ἐμελετησᾰ́μεθᾰ ἐμελετήσᾰσθε ἐμελετήσᾰντο
subjunctive μελετήσωμαι μελετήσῃ μελετήσηται μελετήσησθον μελετήσησθον μελετησώμεθᾰ μελετήσησθε μελετήσωνται
optative μελετησαίμην μελετήσαιο μελετήσαιτο μελετήσαισθον μελετησαίσθην μελετησαίμεθᾰ μελετήσαισθε μελετήσαιντο
imperative   μελέτησαι μελετησᾰ́σθω μελετήσᾰσθον μελετησᾰ́σθων   μελετήσᾰσθε μελετησᾰ́σθων
passive indicative ἐμελετήθην ἐμελετήθης ἐμελετήθη ἐμελετήθητον ἐμελετηθήτην ἐμελετήθημεν ἐμελετήθητε ἐμελετήθησᾰν
subjunctive μελετηθῶ μελετηθῇς μελετηθῇ μελετηθῆτον μελετηθῆτον μελετηθῶμεν μελετηθῆτε μελετηθῶσῐ(ν)
optative μελετηθείην μελετηθείης μελετηθείη μελετηθεῖτον / μελετηθείητον μελετηθείτην / μελετηθειήτην μελετηθεῖμεν / μελετηθείημεν μελετηθεῖτε / μελετηθείητε μελετηθεῖεν / μελετηθείησᾰν
imperative   μελετήθητῐ μελετηθήτω μελετήθητον μελετηθήτων   μελετήθητε μελετηθέντων
active middle passive
infinitive μελετῆσαι μελετήσᾰσθαι μελετηθῆναι
participle m μελετήσᾱς μελετησᾰ́μενος μελετηθείς
f μελετήσᾱσᾰ μελετησᾰμένη μελετηθεῖσᾰ
n μελετῆσᾰν μελετησᾰ́μενον μελετηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μεμελέτηκᾰ, μεμελέτημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μεμελέτηκᾰ μεμελέτηκᾰς μεμελέτηκε(ν) μεμελετήκᾰτον μεμελετήκᾰτον μεμελετήκᾰμεν μεμελετήκᾰτε μεμελετήκᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμελετήκω μεμελετήκῃς μεμελετήκῃ μεμελετήκητον μεμελετήκητον μεμελετήκωμεν μεμελετήκητε μεμελετήκωσῐ(ν)
optative μεμελετήκοιμῐ / μεμελετηκοίην μεμελετήκοις / μεμελετηκοίης μεμελετήκοι / μεμελετηκοίη μεμελετήκοιτον μεμελετηκοίτην μεμελετήκοιμεν μεμελετήκοιτε μεμελετήκοιεν
imperative   μεμελέτηκε μεμελετηκέτω μεμελετήκετον μεμελετηκέτων   μεμελετήκετε μεμελετηκόντων
middle/
passive 		indicative μεμελέτημαι μεμελέτησαι μεμελέτηται μεμελέτησθον μεμελέτησθον μεμελετήμεθᾰ μεμελέτησθε μεμελέτηνται
subjunctive μεμελετημένος ὦ μεμελετημένος ᾖς μεμελετημένος ᾖ μεμελετημένω ἦτον μεμελετημένω ἦτον μεμελετημένοι ὦμεν μεμελετημένοι ἦτε μεμελετημένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμελετημένος εἴην μεμελετημένος εἴης μεμελετημένος εἴη μεμελετημένω εἴητον / εἶτον μεμελετημένω εἰήτην / εἴτην μεμελετημένοι εἴημεν / εἶμεν μεμελετημένοι εἴητε / εἶτε μεμελετημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   μεμελέτησο μεμελετήσθω μεμελέτησθον μεμελετήσθων   μεμελέτησθε μεμελετήσθων
active middle/passive
infinitive μεμελετηκέναι μεμελετῆσθαι
participle m μεμελετηκώς μεμελετημένος
f μεμελετηκυῖᾰ μεμελετημένη
n μεμελετηκός μεμελετημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

  • New Testament, Acts of the Apostles 4:25:
    ὁ διὰ στόματος Δαβὶδ τοῦ παιδός σου εἰπών, Ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;
    ho dià stómatos Dabìd toû paidós sou eipṓn, Hinatí ephrúaxan éthnē, kaì laoì emelétēsan kená?
    • Translation by KJV
      Who by the mouth of thy servant David hast said, Why did the heathen rage, and the people imagine vain things?
  • New Testament, First Epistle to Timothy 4:15:
    ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.
    taûta meléta, en toútois ísthi, hína sou hē prokopḕ phanerà ēî en pâsin.
    • Translation by KJV
      Meditate upon these things; give thyself wholly to them; that thy profiting may appear to all.

Derived terms

  • ἐκμελετάω (ekmeletáō)
  • ἐμμελετάω (emmeletáō)
  • καταμελετάω (katameletáō)
  • μελέτημα (melétēma)
  • μελετητός (meletētós)
  • προμελετάω (promeletáō)
  • συμμελετάω (summeletáō)

Descendants

  • Greek: μελετάω (meletáo), μελετώ (meletó)
  • Medieval Latin: meletō

Further reading

Greek

Etymology

From modern μελετώ (meletó) (from Ancient Greek μελετῶ (meletô, “think”), contracted form of μελετάω (meletáō)) + modern suffix -άω (-áo)[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /me.leˈta.o/
  • Hyphenation: με‧λε‧τά‧ω

Verb

μελετάω • (meletáo) / μελετώ (past μελέτησα, passive μελετιέμαι/μελετώμαι, p‑past μελετήθηκα, ppp μελετημένος)

  1. to study
    Synonym: διαβάζω (diavázo)
    Μελετάει πάρα πολύ, είναι μελετηρός. ― Meletáei pára polý, eínai meletirós. ― Ηe practices a lot, he is very studious.
  2. to practise (UK), practice (US)
    Μελετάει πιάνο τρεις ώρες τη μέρα. ― Meletáei piáno treis óres ti méra. ― She practices piano three hours per day.
  3. to contemplate, deliberate
  4. to research, to investigate (mostly in the variant μελετώ (meletó))
    Synonym: ερευνώ (erevnó)
    Το σχέδιο μελετάται από επιτροπή του υπουργείου.
    To schédio meletátai apó epitropí tou ypourgeíou.
    The project is examined by a ministry's committee.

Conjugation

μελετάω / μελετώ, μελετιέμαι & μελετώμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg , μελετώ μελετήσω μελετιέμαι - μελετώμαι1 μελετηθώ
2 sg μελετάς μελετήσεις μελετιέσαι - μελετάσαι μελετηθείς
3 sg μελετάει, μελετά μελετήσει μελετιέται - μελετάται μελετηθεί
1 pl μελετάμε, μελετούμε μελετήσουμε, [‑ομε] μελετιόμαστε - μελετόμαστε, {‑ώμεθα} μελετηθούμε
2 pl μελετάτε μελετήσετε μελετιέστε, (‑ιόσαστε) - μελετάστε, {μελετάσθε} μελετηθείτε
3 pl μελετάνε, μελετάν, μελετούν(ε) μελετήσουν(ε) μελετιούνται, (‑ιόνται) - μελετώνται μελετηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg μελετούσα, μελέταγα μελέτησα μελετιόμουν(α) - — μελετήθηκα
2 sg μελετούσες, μελέταγες μελέτησες μελετιόσουν(α) - — μελετήθηκες
3 sg μελετούσε, μελέταγε μελέτησε μελετιόταν(ε) - {μελετάτο} μελετήθηκε
1 pl μελετούσαμε, μελετάγαμε μελετήσαμε μελετιόμασταν, (‑ιόμαστε) - — μελετηθήκαμε
2 pl μελετούσατε, μελετάγατε μελετήσατε μελετιόσασταν, (‑ιόσαστε) - — μελετηθήκατε
3 pl μελετούσαν(ε), μελέταγαν, (μελετάγανε) μελέτησαν, μελετήσαν(ε) μελετιόνταν(ε), μελετιόντουσαν, μελετιούνταν - {μελετώντο} μελετήθηκαν, μελετηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα , θα μελετώ ➤ θα μελετήσω ➤ θα μελετιέμαι - μελετώμαι ➤ θα μελετηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μελετάς, … θα μελετήσεις, … θα μελετιέσαι - μελετάσαι, … θα μελετηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … μελετήσει
  έχω, έχεις, … μελετημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … μελετηθεί
  είμαι, είσαι, … μελετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … μελετήσει
  είχα, είχες, … μελετημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … μελετηθεί
  ήμουν, ήσουν, … μελετημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … μελετήσει
  θα έχω, θα έχεις, … μελετημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … μελετηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … μελετημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg μελέτα, μελέταγε μελέτησε, μελέτα — μελετήσου
2 pl μελετάτε μελετήστε μελετιέστε - μελετάστε, {μελετάσθε} μελετηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ μελετώντας ➤ {μελετώμενος, -η, -ο} ➤
Perfect participle➤ έχοντας μελετήσει ➤ μελετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ μελετήσει μελετηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. This verb conjugates as 2nd Conjugation Class A1 for active and passive voice (with -ώ, -άς, -άς & -ιέμαι endings), but also Class Α2 for passive voice (with -ώμαι more formal endings).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αμελέτητα n pl (amelétita, “lamb fries”)
  • αμελέτητος (amelétitos, “unplanned”)
  • απρομελέτητος (apromelétitos, “unintentional”, adjective)
  • κακομελετάω (kakomeletáo)
  • καλομελετάω (kalomeletáo)
  • μελέτη f (meléti, “study”)
  • μελετημένος (meletiménos, participle)
  • μελετηρός (meletirós, “studious”)
  • μελετητής m (meletitís), μελετήτρια f (meletítria)
  • προμελέτη f (promeléti)
  • προμελετημένος (promeletiménos, participle)
  • προμελετώ (promeletó)

References

  1. ^ μελετάω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.