πάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

    From Proto-Indo-European *(s)kweh₁t- (“to shake”). Cognate with Latin quatiō (“to shake”), Proto-Celtic *kʷātis (“chaff, husks”) (whence Old Irish cáith), and possibly Proto-Tocharian *kät- (“to strew”).[1]

    Pronunciation

     

    Verb

    πάσσω • (pássō)

    1. to sprinkle
      Synonyms: πᾰλῠ́νω (pălŭ́nō), ῥαίνω (rhaínō), ῥᾰντῐ́ζω (rhăntĭ́zō)

    Inflection

       Present: πάσσω, πάσσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative πάσσω πάσσεις πάσσει πάσσετον πάσσετον πάσσομεν πάσσετε πάσσουσῐ(ν)
    subjunctive πάσσω πάσσῃς πάσσῃ πάσσητον πάσσητον πάσσωμεν πάσσητε πάσσωσῐ(ν)
    optative πάσσοιμῐ πάσσοις πάσσοι πάσσοιτον πασσοίτην πάσσοιμεν πάσσοιτε πάσσοιεν
    imperative   πᾶσσε πασσέτω πάσσετον πασσέτων   πάσσετε πασσόντων
    middle/
    passive     		indicative πάσσομαι πάσσῃ / πάσσει πάσσεται πάσσεσθον πάσσεσθον πασσόμεθᾰ πάσσεσθε πάσσονται
    subjunctive πάσσωμαι πάσσῃ πάσσηται πάσσησθον πάσσησθον πασσώμεθᾰ πάσσησθε πάσσωνται
    optative πασσοίμην πάσσοιο πάσσοιτο πάσσοισθον πασσοίσθην πασσοίμεθᾰ πάσσοισθε πάσσοιντο
    imperative   πάσσου πασσέσθω πάσσεσθον πασσέσθων   πάσσεσθε πασσέσθων
    active middle/passive
    infinitive πάσσειν πάσσεσθαι
    participle m πάσσων πασσόμενος
    f πάσσουσᾰ πασσομένη
    n πᾶσσον πασσόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἔπασσον, ἐπασσόμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔπασσον ἔπασσες ἔπασσε(ν) ἐπάσσετον ἐπασσέτην ἐπάσσομεν ἐπάσσετε ἔπασσον
    middle/
    passive     		indicative ἐπασσόμην ἐπάσσου ἐπάσσετο ἐπάσσεσθον ἐπασσέσθην ἐπασσόμεθᾰ ἐπάσσεσθε ἐπάσσοντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: πάσω, πάσομαι, πασθήσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative πάσω πάσεις πάσει πάσετον πάσετον πάσομεν πάσετε πάσουσῐ(ν)
    optative πάσοιμῐ πάσοις πάσοι πάσοιτον πασοίτην πάσοιμεν πάσοιτε πάσοιεν
    middle indicative πάσομαι πάσῃ / πάσει πάσεται πάσεσθον πάσεσθον πασόμεθᾰ πάσεσθε πάσονται
    optative πασοίμην πάσοιο πάσοιτο πάσοισθον πασοίσθην πασοίμεθᾰ πάσοισθε πάσοιντο
    passive indicative πασθήσομαι πασθήσῃ πασθήσεται πασθήσεσθον πασθήσεσθον πασθησόμεθᾰ πασθήσεσθε πασθήσονται
    optative πασθησοίμην πασθήσοιο πασθήσοιτο πασθήσοισθον πασθησοίσθην πασθησοίμεθᾰ πασθήσοισθε πασθήσοιντο
    active middle passive
    infinitive πάσειν πάσεσθαι πασθήσεσθαι
    participle m πάσων πασόμενος πασθησόμενος
    f πάσουσᾰ πασομένη πασθησομένη
    n πᾶσον πασόμενον πασθησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἔπασᾰ, ἐπασᾰ́μην, ἐπάσθην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔπασᾰ ἔπασᾰς ἔπασε(ν) ἐπάσᾰτον ἐπασᾰ́την ἐπάσᾰμεν ἐπάσᾰτε ἔπασᾰν
    subjunctive πάσω πάσῃς πάσῃ πάσητον πάσητον πάσωμεν πάσητε πάσωσῐ(ν)
    optative πάσαιμῐ πάσειᾰς / πάσαις πάσειε(ν) / πάσαι πάσαιτον πασαίτην πάσαιμεν πάσαιτε πάσειᾰν / πάσαιεν
    imperative   πᾶσον πασᾰ́τω πάσᾰτον πασᾰ́των   πάσᾰτε πασᾰ́ντων
    middle indicative ἐπασᾰ́μην ἐπάσω ἐπάσᾰτο ἐπάσᾰσθον ἐπασᾰ́σθην ἐπασᾰ́μεθᾰ ἐπάσᾰσθε ἐπάσᾰντο
    subjunctive πάσωμαι πάσῃ πάσηται πάσησθον πάσησθον πασώμεθᾰ πάσησθε πάσωνται
    optative πασαίμην πάσαιο πάσαιτο πάσαισθον πασαίσθην πασαίμεθᾰ πάσαισθε πάσαιντο
    imperative   πᾶσαι πασᾰ́σθω πάσᾰσθον πασᾰ́σθων   πάσᾰσθε πασᾰ́σθων
    passive indicative ἐπάσθην ἐπάσθης ἐπάσθη ἐπάσθητον ἐπασθήτην ἐπάσθημεν ἐπάσθητε ἐπάσθησᾰν
    subjunctive πασθῶ πασθῇς πασθῇ πασθῆτον πασθῆτον πασθῶμεν πασθῆτε πασθῶσῐ(ν)
    optative πασθείην πασθείης πασθείη πασθεῖτον / πασθείητον πασθείτην / πασθειήτην πασθεῖμεν / πασθείημεν πασθεῖτε / πασθείητε πασθεῖεν / πασθείησᾰν
    imperative   πάσθητῐ πασθήτω πάσθητον πασθήτων   πάσθητε πασθέντων
    active middle passive
    infinitive πᾶσαι πάσᾰσθαι πασθῆναι
    participle m πάσᾱς πασᾰ́μενος πασθείς
    f πάσᾱσᾰ πασᾰμένη πασθεῖσᾰ
    n πᾶσᾰν πασᾰ́μενον πασθέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: πέπασμαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative πέπασμαι πέπασαι πέπασται πέπασθον πέπασθον πεπάσμεθᾰ πέπασθε πεπάσᾰται
    subjunctive πεπασμένος ὦ πεπασμένος ᾖς πεπασμένος ᾖ πεπασμένω ἦτον πεπασμένω ἦτον πεπασμένοι ὦμεν πεπασμένοι ἦτε πεπασμένοι ὦσῐ(ν)
    optative πεπασμένος εἴην πεπασμένος εἴης πεπασμένος εἴη πεπασμένω εἴητον / εἶτον πεπασμένω εἰήτην / εἴτην πεπασμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπασμένοι εἴητε / εἶτε πεπασμένοι εἴησᾰν / εἶεν
    imperative   πέπασο πεπάσθω πέπασθον πεπάσθων   πέπασθε πεπάσθων
    middle/passive
    infinitive πεπᾶσθαι
    participle m πεπασμένος
    f πεπασμένη
    n πεπασμένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: ἐπεπάσμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative ἐπεπάσμην ἐπέπασο ἐπέπαστο ἐπέπασθον ἐπεπάσθην ἐπεπάσμεθᾰ ἐπέπασθε ἐπεπάσᾰτο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future perfect: πεπάσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative πεπάσομαι πεπάσῃ / πεπάσει πεπάσεται πεπάσεσθον πεπάσεσθον πεπασόμεθᾰ πεπάσεσθε πεπάσονται
    optative πεπασοίμην πεπάσοιο πεπάσοιτο πεπάσοισθον πεπασοίσθην πεπασοίμεθᾰ πεπάσοισθε πεπάσοιντο
    middle/passive
    infinitive πεπάσεσθαι
    participle m πεπασόμενος
    f πεπασομένη
    n πεπασόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    Derived terms

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πάσσω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1155-6

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.