ῥαντίζω

Ancient Greek

Etymology

From ῥαίνω (rhaínō) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

Verb

ῥαντίζω • (rhantízō)

  1. to sprinke
    Synonyms: ῥαίνω (rhaínō), πάσσω (pássō), ἐπιπάσσω (epipássō), παλύνω (palúnō)
    • Hebrews 9.13:
      εἰ γὰρ τὸ αἷμα τράγων καὶ ταύρων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα
      ei gàr tò haîma trágōn kaì taúrōn kaì spodòs damáleōs rhantízousa toùs kekoinōménous hagiázei pròs tḕn tês sarkòs katharótēta
      For if the blood of bulls and of goats, and the ashes of an heifer sprinkling the unclean, sanctifieth to the purifying of the flesh
  2. to purify
    • Hebrews 10.22:
      προσερχώμεθα μετὰ ἀληθινῆς καρδίας ἐν πληοοφορίᾳ πίστεως, ῤεραντισμενοι τὰς καρδίας ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς καὶ λελουσμένοι τὸ σῶμα ὕδατι καθαρῷ
      proserkhṓmetha metà alēthinês kardías en plēoophoríāi písteōs, rerantismenoi tàs kardías apò suneidḗseōs ponērâs kaì lelousménoi tò sôma húdati katharōî
      Let us draw near with a true heart in full assurance of faith, having our hearts sprinkled from an evil conscience, and our bodies washed with pure water.

Conjugation

   Present: ῥάντω, ῥάντομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥάντω ῥάντεις ῥάντει ῥάντετον ῥάντετον ῥάντομεν ῥάντετε ῥάντουσῐ(ν)
subjunctive ῥάντω ῥάντῃς ῥάντῃ ῥάντητον ῥάντητον ῥάντωμεν ῥάντητε ῥάντωσῐ(ν)
optative ῥάντοιμῐ ῥάντοις ῥάντοι ῥάντοιτον ῥαντοίτην ῥάντοιμεν ῥάντοιτε ῥάντοιεν
imperative   ῥᾶντε ῥαντέτω ῥάντετον ῥαντέτων   ῥάντετε ῥαντόντων
middle/
passive 		indicative ῥάντομαι ῥάντῃ,
ῥάντει 		ῥάντεται ῥάντεσθον ῥάντεσθον ῥαντόμεθᾰ ῥάντεσθε ῥάντονται
subjunctive ῥάντωμαι ῥάντῃ ῥάντηται ῥάντησθον ῥάντησθον ῥαντώμεθᾰ ῥάντησθε ῥάντωνται
optative ῥαντοίμην ῥάντοιο ῥάντοιτο ῥάντοισθον ῥαντοίσθην ῥαντοίμεθᾰ ῥάντοισθε ῥάντοιντο
imperative   ῥάντου ῥαντέσθω ῥάντεσθον ῥαντέσθων   ῥάντεσθε ῥαντέσθων
active middle/passive
infinitive ῥάντειν ῥάντεσθαι
participle m ῥάντων ῥαντόμενος
f ῥάντουσᾰ ῥαντομένη
n ῥᾶντον ῥαντόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔραντον, ἐραντόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔραντον ἔραντες ἔραντε(ν) ἐράντετον ἐραντέτην ἐράντομεν ἐράντετε ἔραντον
middle/
passive 		indicative ἐραντόμην ἐράντου ἐράντετο ἐράντεσθον ἐραντέσθην ἐραντόμεθᾰ ἐράντεσθε ἐράντοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῥαντῐέω, ῥαντῐέομαι, ῥαντῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥαντῐέω ῥαντῐέεις ῥαντῐέει ῥαντῐέετον ῥαντῐέετον ῥαντῐέομεν ῥαντῐέετε ῥαντῐέουσῐ(ν)
optative ῥαντῐέοιμῐ ῥαντῐέοις ῥαντῐέοι ῥαντῐέοιτον ῥαντῐεοίτην ῥαντῐέοιμεν ῥαντῐέοιτε ῥαντῐέοιεν
middle indicative ῥαντῐέομαι ῥαντῐέῃ,
ῥαντῐέει 		ῥαντῐέεται ῥαντῐέεσθον ῥαντῐέεσθον ῥαντῐεόμεθᾰ ῥαντῐέεσθε ῥαντῐέονται
optative ῥαντῐεοίμην ῥαντῐέοιο ῥαντῐέοιτο ῥαντῐέοισθον ῥαντῐεοίσθην ῥαντῐεοίμεθᾰ ῥαντῐέοισθε ῥαντῐέοιντο
passive indicative ῥαντῐσθήσομαι ῥαντῐσθήσῃ ῥαντῐσθήσεται ῥαντῐσθήσεσθον ῥαντῐσθήσεσθον ῥαντῐσθησόμεθᾰ ῥαντῐσθήσεσθε ῥαντῐσθήσονται
optative ῥαντῐσθησοίμην ῥαντῐσθήσοιο ῥαντῐσθήσοιτο ῥαντῐσθήσοισθον ῥαντῐσθησοίσθην ῥαντῐσθησοίμεθᾰ ῥαντῐσθήσοισθε ῥαντῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ῥαντῐέειν ῥαντῐέεσθαι ῥαντῐσθήσεσθαι
participle m ῥαντῐέων ῥαντῐεόμενος ῥαντῐσθησόμενος
f ῥαντῐέουσᾰ ῥαντῐεομένη ῥαντῐσθησομένη
n ῥαντῐέον ῥαντῐεόμενον ῥαντῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῥαντῐῶ, ῥαντῐοῦμαι, ῥαντῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥαντῐῶ ῥαντῐεῖς ῥαντῐεῖ ῥαντῐεῖτον ῥαντῐεῖτον ῥαντῐοῦμεν ῥαντῐεῖτε ῥαντῐοῦσῐ(ν)
optative ῥαντῐοίην,
ῥαντῐοῖμῐ 		ῥαντῐοίης,
ῥαντῐοῖς 		ῥαντῐοίη,
ῥαντῐοῖ 		ῥαντῐοῖτον,
ῥαντῐοίητον 		ῥαντῐοίτην,
ῥαντῐοιήτην 		ῥαντῐοῖμεν,
ῥαντῐοίημεν 		ῥαντῐοῖτε,
ῥαντῐοίητε 		ῥαντῐοῖεν,
ῥαντῐοίησᾰν
middle indicative ῥαντῐοῦμαι ῥαντῐῇ ῥαντῐεῖται ῥαντῐεῖσθον ῥαντῐεῖσθον ῥαντῐούμεθᾰ ῥαντῐεῖσθε ῥαντῐοῦνται
optative ῥαντῐοίμην ῥαντῐοῖο ῥαντῐοῖτο ῥαντῐοῖσθον ῥαντῐοίσθην ῥαντῐοίμεθᾰ ῥαντῐοῖσθε ῥαντῐοῖντο
passive indicative ῥαντῐσθήσομαι ῥαντῐσθήσῃ ῥαντῐσθήσεται ῥαντῐσθήσεσθον ῥαντῐσθήσεσθον ῥαντῐσθησόμεθᾰ ῥαντῐσθήσεσθε ῥαντῐσθήσονται
optative ῥαντῐσθησοίμην ῥαντῐσθήσοιο ῥαντῐσθήσοιτο ῥαντῐσθήσοισθον ῥαντῐσθησοίσθην ῥαντῐσθησοίμεθᾰ ῥαντῐσθήσοισθε ῥαντῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ῥαντῐεῖν ῥαντῐεῖσθαι ῥαντῐσθήσεσθαι
participle m ῥαντῐῶν ῥαντῐούμενος ῥαντῐσθησόμενος
f ῥαντῐοῦσᾰ ῥαντῐουμένη ῥαντῐσθησομένη
n ῥαντῐοῦν ῥαντῐούμενον ῥαντῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐράντῐσᾰ, ἐραντῐσᾰ́μην, ἐραντῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐράντῐσᾰ ἐράντῐσᾰς ἐράντῐσε(ν) ἐραντῐ́σᾰτον ἐραντῐσᾰ́την ἐραντῐ́σᾰμεν ἐραντῐ́σᾰτε ἐράντῐσᾰν
subjunctive ραντῐ́σω ραντῐ́σῃς ραντῐ́σῃ ραντῐ́σητον ραντῐ́σητον ραντῐ́σωμεν ραντῐ́σητε ραντῐ́σωσῐ(ν)
optative ραντῐ́σαιμῐ ραντῐ́σειᾰς,
ραντῐ́σαις 		ραντῐ́σειε(ν),
ραντῐ́σαι 		ραντῐ́σαιτον ραντῐσαίτην ραντῐ́σαιμεν ραντῐ́σαιτε ραντῐ́σειᾰν,
ραντῐ́σαιεν
imperative   ράντῐσον ραντῐσᾰ́τω ραντῐ́σᾰτον ραντῐσᾰ́των   ραντῐ́σᾰτε ραντῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐραντῐσᾰ́μην ἐραντῐ́σω ἐραντῐ́σᾰτο ἐραντῐ́σᾰσθον ἐραντῐσᾰ́σθην ἐραντῐσᾰ́μεθᾰ ἐραντῐ́σᾰσθε ἐραντῐ́σᾰντο
subjunctive ραντῐ́σωμαι ραντῐ́σῃ ραντῐ́σηται ραντῐ́σησθον ραντῐ́σησθον ραντῐσώμεθᾰ ραντῐ́σησθε ραντῐ́σωνται
optative ραντῐσαίμην ραντῐ́σαιο ραντῐ́σαιτο ραντῐ́σαισθον ραντῐσαίσθην ραντῐσαίμεθᾰ ραντῐ́σαισθε ραντῐ́σαιντο
imperative   ράντῐσαι ραντῐσᾰ́σθω ραντῐ́σᾰσθον ραντῐσᾰ́σθων   ραντῐ́σᾰσθε ραντῐσᾰ́σθων
passive indicative ἐραντῐ́σθην ἐραντῐ́σθης ἐραντῐ́σθη ἐραντῐ́σθητον ἐραντῐσθήτην ἐραντῐ́σθημεν ἐραντῐ́σθητε ἐραντῐ́σθησᾰν
subjunctive ῥαντῐσθῶ ῥαντῐσθῇς ῥαντῐσθῇ ῥαντῐσθῆτον ῥαντῐσθῆτον ῥαντῐσθῶμεν ῥαντῐσθῆτε ῥαντῐσθῶσῐ(ν)
optative ῥαντῐσθείην ῥαντῐσθείης ῥαντῐσθείη ῥαντῐσθεῖτον,
ῥαντῐσθείητον 		ῥαντῐσθείτην,
ῥαντῐσθειήτην 		ῥαντῐσθεῖμεν,
ῥαντῐσθείημεν 		ῥαντῐσθεῖτε,
ῥαντῐσθείητε 		ῥαντῐσθεῖεν,
ῥαντῐσθείησᾰν
imperative   ῥαντῐ́σθητῐ ῥαντῐσθήτω ῥαντῐ́σθητον ῥαντῐσθήτων   ῥαντῐ́σθητε ῥαντῐσθέντων
active middle passive
infinitive ραντῐ́σαι ραντῐ́σᾰσθαι ῥαντῐσθῆναι
participle m ραντῐ́σᾱς ραντῐσᾰ́μενος ῥαντῐσθείς
f ραντῐ́σᾱσᾰ ραντῐσᾰμένη ῥαντῐσθεῖσᾰ
n ραντῐ́σᾰν ραντῐσᾰ́μενον ῥαντῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐρράντισᾰ, ἐρραντισᾰ́μην, ἐρραντῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρράντισᾰ ἐρράντισᾰς ἐρράντισε(ν) ἐρραντίσᾰτον ἐρραντισᾰ́την ἐρραντίσᾰμεν ἐρραντίσᾰτε ἐρράντισᾰν
middle indicative ἐρραντισᾰ́μην ἐρραντίσω ἐρραντίσᾰτο ἐρραντίσᾰσθον ἐρραντισᾰ́σθην ἐρραντισᾰ́μεθᾰ ἐρραντίσᾰσθε ἐρραντίσᾰντο
passive indicative ἐρραντῐ́σθην ἐρραντῐ́σθης ἐρραντῐ́σθη ἐρραντῐ́σθητον ἐρραντῐσθήτην ἐρραντῐ́σθημεν ἐρραντῐ́σθητε ἐρραντῐ́σθησᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ῥεράντῐκᾰ, ῥεράντῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥεράντῐκᾰ ῥεράντῐκᾰς ῥεράντῐκε(ν) ῥεραντῐ́κᾰτον ῥεραντῐ́κᾰτον ῥεραντῐ́κᾰμεν ῥεραντῐ́κᾰτε ῥεραντῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ῥεραντῐ́κω ῥεραντῐ́κῃς ῥεραντῐ́κῃ ῥεραντῐ́κητον ῥεραντῐ́κητον ῥεραντῐ́κωμεν ῥεραντῐ́κητε ῥεραντῐ́κωσῐ(ν)
optative ῥεραντῐ́κοιμῐ,
ῥεραντῐκοίην 		ῥεραντῐ́κοις,
ῥεραντῐκοίης 		ῥεραντῐ́κοι,
ῥεραντῐκοίη 		ῥεραντῐ́κοιτον ῥεραντῐκοίτην ῥεραντῐ́κοιμεν ῥεραντῐ́κοιτε ῥεραντῐ́κοιεν
imperative   ῥεράντῐκε ῥεραντῐκέτω ῥεραντῐ́κετον ῥεραντῐκέτων   ῥεραντῐ́κετε ῥεραντῐκόντων
middle/
passive 		indicative ῥεράντῐσμαι ῥεράντῐσαι ῥεράντῐσται ῥεράντῐσθον ῥεράντῐσθον ῥεραντῐ́σμεθᾰ ῥεράντῐσθε ῥεραντῐ́σᾰται
subjunctive ῥεραντῐσμένος ὦ ῥεραντῐσμένος ᾖς ῥεραντῐσμένος ᾖ ῥεραντῐσμένω ἦτον ῥεραντῐσμένω ἦτον ῥεραντῐσμένοι ὦμεν ῥεραντῐσμένοι ἦτε ῥεραντῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ῥεραντῐσμένος εἴην ῥεραντῐσμένος εἴης ῥεραντῐσμένος εἴη ῥεραντῐσμένω εἴητον/εἶτον ῥεραντῐσμένω εἰήτην/εἴτην ῥεραντῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ῥεραντῐσμένοι εἴητε/εἶτε ῥεραντῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ῥεράντῐσο ῥεραντῐ́σθω ῥεράντῐσθον ῥεραντῐ́σθων   ῥεράντῐσθε ῥεραντῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ῥεραντῐκέναι ῥεραντῐ́σθαι
participle m ῥεραντῐκώς ῥεραντῐσμένος
f ῥεραντῐκυῖᾰ ῥεραντῐσμένη
n ῥεραντῐκός ῥεραντῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐρράντισμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐρράντισμαι ἐρράντισαι ἐρράντισται ἐρράντισθον ἐρράντισθον ἐρραντίσμεθᾰ ἐρράντισθε ἐρραντίσᾰται
subjunctive ἐρραντισμένος ὦ ἐρραντισμένος ᾖς ἐρραντισμένος ᾖ ἐρραντισμένω ἦτον ἐρραντισμένω ἦτον ἐρραντισμένοι ὦμεν ἐρραντισμένοι ἦτε ἐρραντισμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐρραντισμένος εἴην ἐρραντισμένος εἴης ἐρραντισμένος εἴη ἐρραντισμένω εἴητον/εἶτον ἐρραντισμένω εἰήτην/εἴτην ἐρραντισμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐρραντισμένοι εἴητε/εἶτε ἐρραντισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐρράντισο ἐρραντίσθω ἐρράντισθον ἐρραντίσθων   ἐρράντισθε ἐρραντίσθων
middle/passive
infinitive ἐρραντῖσθαι
participle m ἐρραντισμένος
f ἐρραντισμένη
n ἐρραντισμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐρεραντῐ́κειν, ἐρεραντῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρεραντῐ́κειν,
ἐρεραντῐ́κη 		ἐρεραντῐ́κεις,
ἐρεραντῐ́κης 		ἐρεραντῐ́κει(ν) ἐρεραντῐ́κετον ἐρεραντῐκέτην ἐρεραντῐ́κεμεν ἐρεραντῐ́κετε ἐρεραντῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐρεραντῐ́σμην ἐρεράντῐσο ἐρεράντῐστο ἐρεράντῐσθον ἐρεραντῐ́σθην ἐρεραντῐ́σμεθᾰ ἐρεράντῐσθε ἐρεραντῐ́σᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.