πλανάω

Ancient Greek

Etymology

    Uncertain. Mechanically reconstructable as a thematization of a nasal present *pl-néh₂-ti, corresponding to Proto-Indo-European *pleh₂- (“flat, broad”), but the semantics are highly problematic. There is also a strong semantic and decent phonetic resemblance to πλάζω (plázō, “to wander, rove”), but the different morphologies are difficult to resolve.[1]

    Pronunciation

     

    Verb

    πλᾰνάω • (plănáō)

    1. to make to wander, lead wandering about
    2. to lead astray, deceive, mislead
    3. (passive voice) to wander, stray
    4. to wander in speaking, digress
    5. to do a thing irregularly or with variation
    6. to be in doubt or at loss

    Conjugation

       Present: πλᾰνᾰ́ω, πλᾰνᾰ́ομαι (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative πλᾰνᾰ́ω πλᾰνᾰ́εις πλᾰνᾰ́ει πλᾰνᾰ́ετον πλᾰνᾰ́ετον πλᾰνᾰ́ομεν πλᾰνᾰ́ετε πλᾰνᾰ́ουσῐ(ν)
    subjunctive πλᾰνᾰ́ω πλᾰνᾰ́ῃς πλᾰνᾰ́ῃ πλᾰνᾰ́ητον πλᾰνᾰ́ητον πλᾰνᾰ́ωμεν πλᾰνᾰ́ητε πλᾰνᾰ́ωσῐ(ν)
    optative πλᾰνᾰ́οιμῐ πλᾰνᾰ́οις πλᾰνᾰ́οι πλᾰνᾰ́οιτον πλᾰνᾰοίτην πλᾰνᾰ́οιμεν πλᾰνᾰ́οιτε πλᾰνᾰ́οιεν
    imperative   πλᾰ́νᾰε πλᾰνᾰέτω πλᾰνᾰ́ετον πλᾰνᾰέτων   πλᾰνᾰ́ετε πλᾰνᾰόντων
    middle/
    passive     		indicative πλᾰνᾰ́ομαι πλᾰνᾰ́ῃ / πλᾰνᾰ́ει πλᾰνᾰ́εται πλᾰνᾰ́εσθον πλᾰνᾰ́εσθον πλᾰνᾰόμεθᾰ πλᾰνᾰ́εσθε πλᾰνᾰ́ονται
    subjunctive πλᾰνᾰ́ωμαι πλᾰνᾰ́ῃ πλᾰνᾰ́ηται πλᾰνᾰ́ησθον πλᾰνᾰ́ησθον πλᾰνᾰώμεθᾰ πλᾰνᾰ́ησθε πλᾰνᾰ́ωνται
    optative πλᾰνᾰοίμην πλᾰνᾰ́οιο πλᾰνᾰ́οιτο πλᾰνᾰ́οισθον πλᾰνᾰοίσθην πλᾰνᾰοίμεθᾰ πλᾰνᾰ́οισθε πλᾰνᾰ́οιντο
    imperative   πλᾰνᾰ́ου πλᾰνᾰέσθω πλᾰνᾰ́εσθον πλᾰνᾰέσθων   πλᾰνᾰ́εσθε πλᾰνᾰέσθων
    active middle/passive
    infinitive πλᾰνᾰ́ειν πλᾰνᾰ́εσθαι
    participle m πλᾰνᾰ́ων πλᾰνᾰόμενος
    f πλᾰνᾰ́ουσᾰ πλᾰνᾰομένη
    n πλᾰνᾰ́ον πλᾰνᾰόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Present: πλᾰνῶ, πλᾰνῶμαι (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative πλᾰνῶ πλᾰνᾷς πλᾰνᾷ πλᾰνᾶτον πλᾰνᾶτον πλᾰνῶμεν πλᾰνᾶτε πλᾰνῶσῐ(ν)
    subjunctive πλᾰνῶ πλᾰνᾷς πλᾰνᾷ πλᾰνᾶτον πλᾰνᾶτον πλᾰνῶμεν πλᾰνᾶτε πλᾰνῶσῐ(ν)
    optative πλᾰνῴην / πλᾰνῷμῐ πλᾰνῴης / πλᾰνῷς πλᾰνῴη / πλᾰνῷ πλᾰνῷτον / πλᾰνῴητον πλᾰνῴτην / πλᾰνῳήτην πλᾰνῷμεν / πλᾰνῴημεν πλᾰνῷτε / πλᾰνῴητε πλᾰνῷεν / πλᾰνῴησᾰν
    imperative   πλᾰ́νᾱ πλᾰνᾱ́τω πλᾰνᾶτον πλᾰνᾱ́των   πλᾰνᾶτε πλᾰνώντων
    middle/
    passive     		indicative πλᾰνῶμαι πλᾰνᾷ πλᾰνᾶται πλᾰνᾶσθον πλᾰνᾶσθον πλᾰνώμεθᾰ πλᾰνᾶσθε πλᾰνῶνται
    subjunctive πλᾰνῶμαι πλᾰνᾷ πλᾰνᾶται πλᾰνᾶσθον πλᾰνᾶσθον πλᾰνώμεθᾰ πλᾰνᾶσθε πλᾰνῶνται
    optative πλᾰνῴμην πλᾰνῷο πλᾰνῷτο πλᾰνῷσθον πλᾰνῴσθην πλᾰνῴμεθᾰ πλᾰνῷσθε πλᾰνῷντο
    imperative   πλᾰνῶ πλᾰνᾱ́σθω πλᾰνᾶσθον πλᾰνᾱ́σθων   πλᾰνᾶσθε πλᾰνᾱ́σθων
    active middle/passive
    infinitive πλᾰνᾶν πλᾰνᾶσθαι
    participle m πλᾰνῶν πλᾰνώμενος
    f πλᾰνῶσᾰ πλᾰνωμένη
    n πλᾰνῶν πλᾰνώμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἐπλᾰ́νᾰον, ἐπλᾰνᾰόμην (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐπλᾰ́νᾰον ἐπλᾰ́νᾰες ἐπλᾰ́νᾰε(ν) ἐπλᾰνᾰ́ετον ἐπλᾰνᾰέτην ἐπλᾰνᾰ́ομεν ἐπλᾰνᾰ́ετε ἐπλᾰ́νᾰον
    middle/
    passive     		indicative ἐπλᾰνᾰόμην ἐπλᾰνᾰ́ου ἐπλᾰνᾰ́ετο ἐπλᾰνᾰ́εσθον ἐπλᾰνᾰέσθην ἐπλᾰνᾰόμεθᾰ ἐπλᾰνᾰ́εσθε ἐπλᾰνᾰ́οντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἐπλᾰ́νων, ἐπλᾰνώμην (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐπλᾰ́νων ἐπλᾰ́νᾱς ἐπλᾰ́νᾱ ἐπλᾰνᾶτον ἐπλᾰνᾱ́την ἐπλᾰνῶμεν ἐπλᾰνᾶτε ἐπλᾰ́νων
    middle/
    passive     		indicative ἐπλᾰνώμην ἐπλᾰνῶ ἐπλᾰνᾶτο ἐπλᾰνᾶσθον ἐπλᾰνᾱ́σθην ἐπλᾰνώμεθᾰ ἐπλᾰνᾶσθε ἐπλᾰνῶντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: πλᾰγήσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle indicative πλᾰγήσομαι πλᾰγήσῃ / πλᾰγήσει πλᾰγήσεται πλᾰγήσεσθον πλᾰγήσεσθον πλᾰγησόμεθᾰ πλᾰγήσεσθε πλᾰγήσονται
    optative πλᾰγησοίμην πλᾰγήσοιο πλᾰγήσοιτο πλᾰγήσοισθον πλᾰγησοίσθην πλᾰγησοίμεθᾰ πλᾰγήσοισθε πλᾰγήσοιντο
    middle
    infinitive πλᾰγήσεσθαι
    participle m πλᾰγησόμενος
    f πλᾰγησομένη
    n πλᾰγησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἐπλᾰ́νησᾰ, ἐπλᾰνησᾰ́μην, ἐπλᾰνήθην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐπλᾰ́νησᾰ ἐπλᾰ́νησᾰς ἐπλᾰ́νησε(ν) ἐπλᾰνήσᾰτον ἐπλᾰνησᾰ́την ἐπλᾰνήσᾰμεν ἐπλᾰνήσᾰτε ἐπλᾰ́νησᾰν
    subjunctive πλᾰνήσω πλᾰνήσῃς πλᾰνήσῃ πλᾰνήσητον πλᾰνήσητον πλᾰνήσωμεν πλᾰνήσητε πλᾰνήσωσῐ(ν)
    optative πλᾰνήσαιμῐ πλᾰνήσειᾰς / πλᾰνήσαις πλᾰνήσειε(ν) / πλᾰνήσαι πλᾰνήσαιτον πλᾰνησαίτην πλᾰνήσαιμεν πλᾰνήσαιτε πλᾰνήσειᾰν / πλᾰνήσαιεν
    imperative   πλᾰ́νησον πλᾰνησᾰ́τω πλᾰνήσᾰτον πλᾰνησᾰ́των   πλᾰνήσᾰτε πλᾰνησᾰ́ντων
    middle indicative ἐπλᾰνησᾰ́μην ἐπλᾰνήσω ἐπλᾰνήσᾰτο ἐπλᾰνήσᾰσθον ἐπλᾰνησᾰ́σθην ἐπλᾰνησᾰ́μεθᾰ ἐπλᾰνήσᾰσθε ἐπλᾰνήσᾰντο
    subjunctive πλᾰνήσωμαι πλᾰνήσῃ πλᾰνήσηται πλᾰνήσησθον πλᾰνήσησθον πλᾰνησώμεθᾰ πλᾰνήσησθε πλᾰνήσωνται
    optative πλᾰνησαίμην πλᾰνήσαιο πλᾰνήσαιτο πλᾰνήσαισθον πλᾰνησαίσθην πλᾰνησαίμεθᾰ πλᾰνήσαισθε πλᾰνήσαιντο
    imperative   πλᾰ́νησαι πλᾰνησᾰ́σθω πλᾰνήσᾰσθον πλᾰνησᾰ́σθων   πλᾰνήσᾰσθε πλᾰνησᾰ́σθων
    passive indicative ἐπλᾰνήθην ἐπλᾰνήθης ἐπλᾰνήθη ἐπλᾰνήθητον ἐπλᾰνηθήτην ἐπλᾰνήθημεν ἐπλᾰνήθητε ἐπλᾰνήθησᾰν
    subjunctive πλᾰνηθῶ πλᾰνηθῇς πλᾰνηθῇ πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῶμεν πλᾰνηθῆτε πλᾰνηθῶσῐ(ν)
    optative πλᾰνηθείην πλᾰνηθείης πλᾰνηθείη πλᾰνηθεῖτον / πλᾰνηθείητον πλᾰνηθείτην / πλᾰνηθειήτην πλᾰνηθεῖμεν / πλᾰνηθείημεν πλᾰνηθεῖτε / πλᾰνηθείητε πλᾰνηθεῖεν / πλᾰνηθείησᾰν
    imperative   πλᾰνήθητῐ πλᾰνηθήτω πλᾰνήθητον πλᾰνηθήτων   πλᾰνήθητε πλᾰνηθέντων
    active middle passive
    infinitive πλᾰνῆσαι πλᾰνήσᾰσθαι πλᾰνηθῆναι
    participle m πλᾰνήσᾱς πλᾰνησᾰ́μενος πλᾰνηθείς
    f πλᾰνήσᾱσᾰ πλᾰνησᾰμένη πλᾰνηθεῖσᾰ
    n πλᾰνῆσᾰν πλᾰνησᾰ́μενον πλᾰνηθέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: πλᾰ́νησᾰ, πλᾰνήθην (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative πλᾰ́νησᾰ πλᾰ́νησᾰς πλᾰ́νησε(ν) πλᾰνήσᾰτον πλᾰνησᾰ́την πλᾰνήσᾰμεν πλᾰνήσᾰτε πλᾰ́νησᾰν
    subjunctive πλᾰνήσω,
    πλᾰνήσωμῐ     		πλᾰνήσῃς,
    πλᾰνήσῃσθᾰ     		πλᾰνήσῃ,
    πλᾰνήσῃσῐ     		πλᾰνήσητον πλᾰνήσητον πλᾰνήσωμεν πλᾰνήσητε πλᾰνήσωσῐ(ν)
    optative πλᾰνήσαιμῐ πλᾰνήσαις,
    πλᾰνήσαισθᾰ,
    πλᾰνήσειᾰς     		πλᾰνήσειε(ν) / πλᾰνήσαι πλᾰνησεῖτον πλᾰνησείτην πλᾰνησεῖμεν πλᾰνησεῖτε πλᾰνησεῖεν
    imperative   πλᾰ́νησον πλᾰνησᾰ́τω πλᾰνήσᾰτον πλᾰνησᾰ́των   πλᾰνήσᾰτε πλᾰνησᾰ́ντων
    passive indicative πλᾰνήθην πλᾰνήθης πλᾰνήθη πλᾰνήθητον πλᾰνηθήτην πλᾰνήθημεν πλᾰνήθητε πλᾰνήθησᾰν,
    πλᾰ́νηθεν
    subjunctive πλᾰνηθῶ πλᾰνηθῇς πλᾰνηθῇ πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῶμεν πλᾰνηθῆτε πλᾰνηθῶσῐ(ν)
    optative πλᾰνηθείην πλᾰνηθείης πλᾰνηθείη πλᾰνηθεῖτον / πλᾰνηθείητον πλᾰνηθείτην / πλᾰνηθειήτην πλᾰνηθεῖμεν / πλᾰνηθείημεν πλᾰνηθεῖτε / πλᾰνηθείητε πλᾰνήθειεν / πλᾰνηθείησᾰν
    imperative   πλᾰνήθητῐ πλᾰνηθήτω πλᾰνήθητον πλᾰνηθήτων   πλᾰνήθητε πλᾰνηθέντων
    active passive
    infinitive πλᾰνῆσαι / πλᾰνησᾰ́μεν / πλᾰνησᾰμέναι πλᾰνηθῆναι / πλᾰνηθήμεναι
    participle m πλᾰνήσᾱς πλᾰνηθείς
    f πλᾰνήσᾱσᾰ πλᾰνηθεῖσᾰ
    n πλᾰνῆσᾰν πλᾰνηθέν
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: πεπλᾰ́νηκᾰ, πεπλᾰ́νημαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative πεπλᾰ́νηκᾰ πεπλᾰ́νηκᾰς πεπλᾰ́νηκε(ν) πεπλᾰνήκᾰτον πεπλᾰνήκᾰτον πεπλᾰνήκᾰμεν πεπλᾰνήκᾰτε πεπλᾰνήκᾱσῐ(ν)
    subjunctive πεπλᾰνήκω πεπλᾰνήκῃς πεπλᾰνήκῃ πεπλᾰνήκητον πεπλᾰνήκητον πεπλᾰνήκωμεν πεπλᾰνήκητε πεπλᾰνήκωσῐ(ν)
    optative πεπλᾰνήκοιμῐ / πεπλᾰνηκοίην πεπλᾰνήκοις / πεπλᾰνηκοίης πεπλᾰνήκοι / πεπλᾰνηκοίη πεπλᾰνήκοιτον πεπλᾰνηκοίτην πεπλᾰνήκοιμεν πεπλᾰνήκοιτε πεπλᾰνήκοιεν
    imperative   πεπλᾰ́νηκε πεπλᾰνηκέτω πεπλᾰνήκετον πεπλᾰνηκέτων   πεπλᾰνήκετε πεπλᾰνηκόντων
    middle/
    passive     		indicative πεπλᾰ́νημαι πεπλᾰ́νησαι πεπλᾰ́νηται πεπλᾰ́νησθον πεπλᾰ́νησθον πεπλᾰνήμεθᾰ πεπλᾰ́νησθε πεπλᾰ́νηνται
    subjunctive πεπλᾰνημένος ὦ πεπλᾰνημένος ᾖς πεπλᾰνημένος ᾖ πεπλᾰνημένω ἦτον πεπλᾰνημένω ἦτον πεπλᾰνημένοι ὦμεν πεπλᾰνημένοι ἦτε πεπλᾰνημένοι ὦσῐ(ν)
    optative πεπλᾰνημένος εἴην πεπλᾰνημένος εἴης πεπλᾰνημένος εἴη πεπλᾰνημένω εἴητον / εἶτον πεπλᾰνημένω εἰήτην / εἴτην πεπλᾰνημένοι εἴημεν / εἶμεν πεπλᾰνημένοι εἴητε / εἶτε πεπλᾰνημένοι εἴησᾰν / εἶεν
    imperative   πεπλᾰ́νησο πεπλᾰνήσθω πεπλᾰ́νησθον πεπλᾰνήσθων   πεπλᾰ́νησθε πεπλᾰνήσθων
    active middle/passive
    infinitive πεπλᾰνηκέναι πεπλᾰνῆσθαι
    participle m πεπλᾰνηκώς πεπλᾰνημένος
    f πεπλᾰνηκυῖᾰ πεπλᾰνημένη
    n πεπλᾰνηκός πεπλᾰνημένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: ἐπεπλᾰνήκειν / ἐπεπλᾰνήκη, ἐπεπλᾰνήμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐπεπλᾰνήκειν / ἐπεπλᾰνήκη ἐπεπλᾰνήκεις / ἐπεπλᾰνήκης ἐπεπλᾰνήκει(ν) ἐπεπλᾰνήκετον ἐπεπλᾰνηκέτην ἐπεπλᾰνήκεμεν ἐπεπλᾰνήκετε ἐπεπλᾰνήκεσᾰν
    middle/
    passive     		indicative ἐπεπλᾰνήμην ἐπεπλᾰ́νησο ἐπεπλᾰ́νητο ἐπεπλᾰ́νησθον ἐπεπλᾰνήσθην ἐπεπλᾰνήμεθᾰ ἐπεπλᾰ́νησθε ἐπεπλᾰ́νηντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future perfect: πεπλᾰνήσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative πεπλᾰνήσομαι πεπλᾰνήσῃ / πεπλᾰνήσει πεπλᾰνήσεται πεπλᾰνήσεσθον πεπλᾰνήσεσθον πεπλᾰνησόμεθᾰ πεπλᾰνήσεσθε πεπλᾰνήσονται
    optative πεπλᾰνησοίμην πεπλᾰνήσοιο πεπλᾰνήσοιτο πεπλᾰνήσοισθον πεπλᾰνησοίσθην πεπλᾰνησοίμεθᾰ πεπλᾰνήσοισθε πεπλᾰνήσοιντο
    middle/passive
    infinitive πεπλᾰνήσεσθαι
    participle m πεπλᾰνησόμενος
    f πεπλᾰνησομένη
    n πεπλᾰνησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    Derived terms

    • ἀποπλᾰνᾰ́ω (apoplănắō)
    • περῐπλᾰνᾰ́ω (perĭplănắō)
    • πλᾰ́νη (plắnē)
    • πλᾰ́νημᾰ (plắnēmă)
    • πλᾰ́νης (plắnēs)
    • πλᾰ́νησῐς (plắnēsĭs)
    • πλᾰνήτης (plănḗtēs)
    • πλᾰνητός (plănētós)
    • πλᾰ́νιος (plắnios)
    • πλᾰ́νος (plắnos)
    • πλᾰνῠ́ττω (plănŭ́ttō)
    • πλᾰνώδης (plănṓdēs)

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πλανάομαι, -άω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1201-2

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.