πορφύρω

Ancient Greek

Etymology 1

From Proto-Indo-European *bʰrewh₁- (“to boil”). Related to φῡ́ρω (phū́rō, “to mix, jumble together”).

Various folk etymologies connecting this word to πορφύρᾱ (porphúrā, “purple”) have been proposed, but none are plausible.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /por.pʰy̌ː.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /porˈpʰy.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /porˈɸy.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /porˈfy.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /porˈfi.ro/

Verb

πορφῡ́ρω • (porphū́rō) (Epic, poetic)

to heave, boil, surge up (of waves in a troubled sea)
(figurative) to be troubled or upset, to brood

Conjugation

Present: πορφῡ́ρω, πορφῡ́ρομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πορφῡ́ρω	πορφῡ́ρεις	πορφῡ́ρει	πορφῡ́ρετον	πορφῡ́ρετον	πορφῡ́ρομεν	πορφῡ́ρετε	πορφῡ́ρουσῐ(ν)
	subjunctive	πορφῡ́ρω, πορφῡ́ρωμῐ	πορφῡ́ρῃς, πορφῡ́ρῃσθᾰ	πορφῡ́ρῃ, πορφῡ́ρῃσῐ	πορφῡ́ρητον	πορφῡ́ρητον	πορφῡ́ρωμεν	πορφῡ́ρητε	πορφῡ́ρωσῐ(ν)
	optative	πορφῡ́ροιμῐ	πορφῡ́ροισ(θᾰ)	πορφῡ́ροι	πορφῡ́ροιτον	πορφῡροίτην	πορφῡ́ροιμεν	πορφῡ́ροιτε	πορφῡ́ροιεν
	imperative		πόρφῡρε	πορφῡρέτω	πορφῡ́ρετον	πορφῡρέτων		πορφῡ́ρετε	πορφῡρόντων
middle/ passive	indicative	πορφῡ́ρομαι	πορφῡ́ρεαι	πορφῡ́ρεται	πορφῡ́ρεσθον	πορφῡ́ρεσθον	πορφῡρόμε(σ)θᾰ	πορφῡ́ρεσθε	πορφῡ́ρονται
	subjunctive	πορφῡ́ρωμαι	πορφῡ́ρηαι	πορφῡ́ρηται	πορφῡ́ρησθον	πορφῡ́ρησθον	πορφῡρώμε(σ)θᾰ	πορφῡ́ρησθε	πορφῡ́ρωνται
	optative	πορφῡροίμην	πορφῡ́ροιο	πορφῡ́ροιτο	πορφῡ́ροισθον	πορφῡροίσθην	πορφῡροίμε(σ)θᾰ	πορφῡ́ροισθε	πορφῡροίᾰτο
	imperative		πορφῡ́ρεο	πορφῡρέσθω	πορφῡ́ρεσθον	πορφῡρέσθων		πορφῡ́ρεσθε	πορφῡρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πορφῡ́ρειν / πορφῡρέμεν(αι) / πορφῡρμέναι				πορφῡ́ρεσθαι
participle	m	πορφῡ́ρων				πορφῡρόμενος
	f	πορφῡ́ρουσᾰ				πορφῡρομένη
	n	πορφῦρον				πορφῡρόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πόρφῡρον, πορφῡρόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πόρφῡρον	πόρφῡρες	πόρφῡρε(ν)	πορφῡ́ρετον	πορφῡρέτην	πορφῡ́ρομεν	πορφῡ́ρετε	πόρφῡρον
middle/ passive	indicative	πορφῡρόμην	πορφῡ́ρου	πορφῡ́ρετο	πορφῡ́ρεσθον	πορφῡρέσθην	πορφῡρόμε(σ)θᾰ	πορφῡ́ρεσθε	πορφῡ́ροντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Etymology 2

From πορφύρα (porphúra, “purple, red”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /por.pʰý.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /porˈpʰy.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /porˈɸy.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /porˈfy.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /porˈfi.ro/

Verb

πορφῠ́ρω • (porphŭ́rō)

to grow purple or red, to redden

Conjugation

Present: πορφῠ́ρω, πορφῠ́ρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πορφῠ́ρω	πορφῠ́ρεις	πορφῠ́ρει	πορφῠ́ρετον	πορφῠ́ρετον	πορφῠ́ρομεν	πορφῠ́ρετε	πορφῠ́ρουσῐ(ν)
	subjunctive	πορφῠ́ρω	πορφῠ́ρῃς	πορφῠ́ρῃ	πορφῠ́ρητον	πορφῠ́ρητον	πορφῠ́ρωμεν	πορφῠ́ρητε	πορφῠ́ρωσῐ(ν)
	optative	πορφῠ́ροιμῐ	πορφῠ́ροις	πορφῠ́ροι	πορφῠ́ροιτον	πορφῠροίτην	πορφῠ́ροιμεν	πορφῠ́ροιτε	πορφῠ́ροιεν
	imperative		πόρφῠρε	πορφῠρέτω	πορφῠ́ρετον	πορφῠρέτων		πορφῠ́ρετε	πορφῠρόντων
middle/ passive	indicative	πορφῠ́ρομαι	πορφῠ́ρῃ / πορφῠ́ρει	πορφῠ́ρεται	πορφῠ́ρεσθον	πορφῠ́ρεσθον	πορφῠρόμεθᾰ	πορφῠ́ρεσθε	πορφῠ́ρονται
	subjunctive	πορφῠ́ρωμαι	πορφῠ́ρῃ	πορφῠ́ρηται	πορφῠ́ρησθον	πορφῠ́ρησθον	πορφῠρώμεθᾰ	πορφῠ́ρησθε	πορφῠ́ρωνται
	optative	πορφῠροίμην	πορφῠ́ροιο	πορφῠ́ροιτο	πορφῠ́ροισθον	πορφῠροίσθην	πορφῠροίμεθᾰ	πορφῠ́ροισθε	πορφῠ́ροιντο
	imperative		πορφῠ́ρου	πορφῠρέσθω	πορφῠ́ρεσθον	πορφῠρέσθων		πορφῠ́ρεσθε	πορφῠρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πορφῠ́ρειν				πορφῠ́ρεσθαι
participle	m	πορφῠ́ρων				πορφῠρόμενος
	f	πορφῠ́ρουσᾰ				πορφῠρομένη
	n	πορφῠ́ρον				πορφῠρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πόρφῠρον, πορφῠρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πόρφῠρον	πόρφῠρες	πόρφῠρε(ν)	πορφῠ́ρετον	πορφῠρέτην	πορφῠ́ρομεν	πορφῠ́ρετε	πόρφῠρον
middle/ passive	indicative	πορφῠρόμην	πορφῠ́ρου	πορφῠ́ρετο	πορφῠ́ρεσθον	πορφῠρέσθην	πορφῠρόμεθᾰ	πορφῠ́ρεσθε	πορφῠ́ροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ancient Greek

Etymology 1

Pronunciation

Verb

Conjugation

Etymology 2

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading