πτύσσω

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Has been compared with Sanskrit प्युक्ष्नवेष्टित (pyukṣnaveṣṭita), but the connection is rather tenuous. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term. May also be Pre-Greek, per Furnée; this is tentatively supported by Beekes.^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ptýs.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈptys.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈptys.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈptys.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpti.so/

Verb

πτῠ́σσω • (ptŭ́ssō)

to fold
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates of Kos, On Fractures 8
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 1.439
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 6.111
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 6.252
- 50 CE – 100 CE, The Gospel of Luke 4:20
- 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 1611
(passive voice)
- 95 CE – 165 CE, Appian, Civil Wars 4.72
- 129 CE – 216 CE, Galen, Collected Works 18.826
- 170 CE – 240 CE, Herodian, History of the Empire from the Death of Marcus 1.17.1
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates of Kos, On the Diseases of Women 1.69
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.134
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 872.3
(middle voice) to fold oneself around, wrap around
- 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 267

Inflection

Present: πτῠ́σσω, πτῠ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πτῠ́σσω	πτῠ́σσεις	πτῠ́σσει	πτῠ́σσετον	πτῠ́σσετον	πτῠ́σσομεν	πτῠ́σσετε	πτῠ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	πτῠ́σσω	πτῠ́σσῃς	πτῠ́σσῃ	πτῠ́σσητον	πτῠ́σσητον	πτῠ́σσωμεν	πτῠ́σσητε	πτῠ́σσωσῐ(ν)
	optative	πτῠ́σσοιμῐ	πτῠ́σσοις	πτῠ́σσοι	πτῠ́σσοιτον	πτῠσσοίτην	πτῠ́σσοιμεν	πτῠ́σσοιτε	πτῠ́σσοιεν
	imperative		πτῠ́σσε	πτῠσσέτω	πτῠ́σσετον	πτῠσσέτων		πτῠ́σσετε	πτῠσσόντων
middle/ passive	indicative	πτῠ́σσομαι	πτῠ́σσῃ / πτῠ́σσει	πτῠ́σσεται	πτῠ́σσεσθον	πτῠ́σσεσθον	πτῠσσόμεθᾰ	πτῠ́σσεσθε	πτῠ́σσονται
	subjunctive	πτῠ́σσωμαι	πτῠ́σσῃ	πτῠ́σσηται	πτῠ́σσησθον	πτῠ́σσησθον	πτῠσσώμεθᾰ	πτῠ́σσησθε	πτῠ́σσωνται
	optative	πτῠσσοίμην	πτῠ́σσοιο	πτῠ́σσοιτο	πτῠ́σσοισθον	πτῠσσοίσθην	πτῠσσοίμεθᾰ	πτῠ́σσοισθε	πτῠ́σσοιντο
	imperative		πτῠ́σσου	πτῠσσέσθω	πτῠ́σσεσθον	πτῠσσέσθων		πτῠ́σσεσθε	πτῠσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πτῠ́σσειν				πτῠ́σσεσθαι
participle	m	πτῠ́σσων				πτῠσσόμενος
	f	πτῠ́σσουσᾰ				πτῠσσομένη
	n	πτῠ́σσον				πτῠσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπτῠσσον, ἐπτῠσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπτῠσσον	ἔπτῠσσες	ἔπτῠσσε(ν)	ἐπτῠ́σσετον	ἐπτῠσσέτην	ἐπτῠ́σσομεν	ἐπτῠ́σσετε	ἔπτῠσσον
middle/ passive	indicative	ἐπτῠσσόμην	ἐπτῠ́σσου	ἐπτῠ́σσετο	ἐπτῠ́σσεσθον	ἐπτῠσσέσθην	ἐπτῠσσόμεθᾰ	ἐπτῠ́σσεσθε	ἐπτῠ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πτῠ́ξω, πτῠ́ξομαι, πτῠχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πτῠ́ξω	πτῠ́ξεις	πτῠ́ξει	πτῠ́ξετον	πτῠ́ξετον	πτῠ́ξομεν	πτῠ́ξετε	πτῠ́ξουσῐ(ν)
active	optative	πτῠ́ξοιμῐ	πτῠ́ξοις	πτῠ́ξοι	πτῠ́ξοιτον	πτῠξοίτην	πτῠ́ξοιμεν	πτῠ́ξοιτε	πτῠ́ξοιεν
middle	indicative	πτῠ́ξομαι	πτῠ́ξῃ / πτῠ́ξει	πτῠ́ξεται	πτῠ́ξεσθον	πτῠ́ξεσθον	πτῠξόμεθᾰ	πτῠ́ξεσθε	πτῠ́ξονται
middle	optative	πτῠξοίμην	πτῠ́ξοιο	πτῠ́ξοιτο	πτῠ́ξοισθον	πτῠξοίσθην	πτῠξοίμεθᾰ	πτῠ́ξοισθε	πτῠ́ξοιντο
passive	indicative	πτῠχθήσομαι	πτῠχθήσῃ	πτῠχθήσεται	πτῠχθήσεσθον	πτῠχθήσεσθον	πτῠχθησόμεθᾰ	πτῠχθήσεσθε	πτῠχθήσονται
passive	optative	πτῠχθησοίμην	πτῠχθήσοιο	πτῠχθήσοιτο	πτῠχθήσοισθον	πτῠχθησοίσθην	πτῠχθησοίμεθᾰ	πτῠχθήσοισθε	πτῠχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πτῠ́ξειν			πτῠ́ξεσθαι		πτῠχθήσεσθαι
participle	m	πτῠ́ξων			πτῠξόμενος		πτῠχθησόμενος
	f	πτῠ́ξουσᾰ			πτῠξομένη		πτῠχθησομένη
	n	πτῠ́ξον			πτῠξόμενον		πτῠχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπτῠξᾰ, ἐπτῠξᾰ́μην, ἐπτῠ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπτῠξᾰ	ἔπτῠξᾰς	ἔπτῠξε(ν)	ἐπτῠ́ξᾰτον	ἐπτῠξᾰ́την	ἐπτῠ́ξᾰμεν	ἐπτῠ́ξᾰτε	ἔπτῠξᾰν
	subjunctive	πτῠ́ξω	πτῠ́ξῃς	πτῠ́ξῃ	πτῠ́ξητον	πτῠ́ξητον	πτῠ́ξωμεν	πτῠ́ξητε	πτῠ́ξωσῐ(ν)
	optative	πτῠ́ξαιμῐ	πτῠ́ξειᾰς / πτῠ́ξαις	πτῠ́ξειε(ν) / πτῠ́ξαι	πτῠ́ξαιτον	πτῠξαίτην	πτῠ́ξαιμεν	πτῠ́ξαιτε	πτῠ́ξειᾰν / πτῠ́ξαιεν
	imperative		πτῠ́ξον	πτῠξᾰ́τω	πτῠ́ξᾰτον	πτῠξᾰ́των		πτῠ́ξᾰτε	πτῠξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπτῠξᾰ́μην	ἐπτῠ́ξω	ἐπτῠ́ξᾰτο	ἐπτῠ́ξᾰσθον	ἐπτῠξᾰ́σθην	ἐπτῠξᾰ́μεθᾰ	ἐπτῠ́ξᾰσθε	ἐπτῠ́ξᾰντο
	subjunctive	πτῠ́ξωμαι	πτῠ́ξῃ	πτῠ́ξηται	πτῠ́ξησθον	πτῠ́ξησθον	πτῠξώμεθᾰ	πτῠ́ξησθε	πτῠ́ξωνται
	optative	πτῠξαίμην	πτῠ́ξαιο	πτῠ́ξαιτο	πτῠ́ξαισθον	πτῠξαίσθην	πτῠξαίμεθᾰ	πτῠ́ξαισθε	πτῠ́ξαιντο
	imperative		πτῠ́ξαι	πτῠξᾰ́σθω	πτῠ́ξᾰσθον	πτῠξᾰ́σθων		πτῠ́ξᾰσθε	πτῠξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπτῠ́χθην	ἐπτῠ́χθης	ἐπτῠ́χθη	ἐπτῠ́χθητον	ἐπτῠχθήτην	ἐπτῠ́χθημεν	ἐπτῠ́χθητε	ἐπτῠ́χθησᾰν
	subjunctive	ἐπτῠχθῶ	ἐπτῠχθῇς	ἐπτῠχθῇ	ἐπτῠχθῆτον	ἐπτῠχθῆτον	ἐπτῠχθῶμεν	ἐπτῠχθῆτε	ἐπτῠχθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπτῠχθείην	ἐπτῠχθείης	ἐπτῠχθείη	ἐπτῠχθεῖτον / ἐπτῠχθείητον	ἐπτῠχθείτην / ἐπτῠχθειήτην	ἐπτῠχθεῖμεν / ἐπτῠχθείημεν	ἐπτῠχθεῖτε / ἐπτῠχθείητε	ἐπτῠχθεῖεν / ἐπτῠχθείησᾰν
	imperative		ἐπτῠ́χθητῐ	ἐπτῠχθήτω	ἐπτῠ́χθητον	ἐπτῠχθήτων		ἐπτῠ́χθητε	ἐπτῠχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πτῠ́ξαι			πτῠ́ξᾰσθαι		ἐπτῠχθῆναι
participle	m	πτῠ́ξᾱς			πτῠξᾰ́μενος		ἐπτῠχθείς
	f	πτῠ́ξᾱσᾰ			πτῠξᾰμένη		ἐπτῠχθεῖσᾰ
	n	πτῠ́ξᾰν			πτῠξᾰ́μενον		ἐπτῠχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπτῠ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπτῠ́γην	ἐπτῠ́γης	ἐπτῠ́γη	ἐπτῠ́γητον	ἐπτῠγήτην	ἐπτῠ́γημεν	ἐπτῠ́γητε	ἐπτῠ́γησᾰν
	subjunctive	πτῠγῶ	πτῠγῇς	πτῠγῇ	πτῠγῆτον	πτῠγῆτον	πτῠγῶμεν	πτῠγῆτε	πτῠγῶσῐ(ν)
	optative	πτῠγείην	πτῠγείης	πτῠγείη	πτῠγεῖτον / πτῠγείητον	πτῠγείτην / πτῠγειήτην	πτῠγεῖμεν / πτῠγείημεν	πτῠγεῖτε / πτῠγείητε	πτῠγεῖεν / πτῠγείησᾰν
	imperative		πτῠ́γηθῐ	πτῠγήτω	πτῠ́γητον	πτῠγήτων		πτῠ́γητε	πτῠγέντων
							passive
infinitive							πτῠγῆναι
participle	m						πτῠγείς
	f						πτῠγεῖσᾰ
	n						πτῠγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἔπτῠγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἔπτῠγμαι	ἔπτῠξαι	ἔπτῠκται	ἔπτῠχθον	ἔπτῠχθον	ἐπτῠ́γμεθᾰ	ἔπτῠχθε	ἐπτῠ́χᾰται
	subjunctive	ἐπτῠγμένος ὦ	ἐπτῠγμένος ᾖς	ἐπτῠγμένος ᾖ	ἐπτῠγμένω ἦτον	ἐπτῠγμένω ἦτον	ἐπτῠγμένοι ὦμεν	ἐπτῠγμένοι ἦτε	ἐπτῠγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπτῠγμένος εἴην	ἐπτῠγμένος εἴης	ἐπτῠγμένος εἴη	ἐπτῠγμένω εἴητον / εἶτον	ἐπτῠγμένω εἰήτην / εἴτην	ἐπτῠγμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἐπτῠγμένοι εἴητε / εἶτε	ἐπτῠγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἔπτῠξο	ἐπτῠ́χθω	ἔπτῠχθον	ἐπτῠ́χθων		ἔπτῠχθε	ἐπτῠ́χθων
						middle/passive
infinitive						ἐπτῠ́χθαι
participle	m					ἐπτῠγμένος
	f					ἐπτῠγμένη
	n					ἐπτῠγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπτῠγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέπτῠγμαι	πέπτῠξαι	πέπτῠκται	πέπτῠχθον	πέπτῠχθον	πεπτῠ́γμεθᾰ	πέπτῠχθε	πεπτῠ́χᾰται
	subjunctive	πεπτῠγμένος ὦ	πεπτῠγμένος ᾖς	πεπτῠγμένος ᾖ	πεπτῠγμένω ἦτον	πεπτῠγμένω ἦτον	πεπτῠγμένοι ὦμεν	πεπτῠγμένοι ἦτε	πεπτῠγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπτῠγμένος εἴην	πεπτῠγμένος εἴης	πεπτῠγμένος εἴη	πεπτῠγμένω εἴητον / εἶτον	πεπτῠγμένω εἰήτην / εἴτην	πεπτῠγμένοι εἴημεν / εἶμεν	πεπτῠγμένοι εἴητε / εἶτε	πεπτῠγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		πέπτῠξο	πεπτῠ́χθω	πέπτῠχθον	πεπτῠ́χθων		πέπτῠχθε	πεπτῠ́χθων
						middle/passive
infinitive						πεπτῠ́χθαι
participle	m					πεπτῠγμένος
	f					πεπτῠγμένη
	n					πεπτῠγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπτῠ́γμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπτῠ́γμην	ἔπτῠξο	ἔπτῠκτο	ἔπτῠχθον	ἐπτῠ́χθην	ἐπτῠ́γμεθᾰ	ἔπτῠχθε	ἐπτῠ́χᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀμφῐπτύσσομαι (amphĭptússomai)
ἀνᾰπτύσσω (anăptússō)
ἀποπτύσσω (apoptússō)
δεκάπτῠχος (dekáptŭkhos)
δῐᾰπτύσσω (dĭăptússō)
δίπτῠχος (díptŭkhos)
ἐκπτύσσω (ekptússō)
ἑξάπτῠχος (hexáptŭkhos)
ἐπῐπτύσσω (epĭptússō)
μονόπτῠχος (monóptŭkhos)
περιπτύσσω (periptússō)
πολύπτῠχος (polúptŭkhos)
προσπτύσσω (prosptússō)
σῠμπτύσσω (sŭmptússō)
τετράπτῠχος (tetráptŭkhos)
τρίπτῠχος (tríptŭkhos)
ὑποπτύσσω (hupoptússō)

Related terms

πτύγμᾰ (ptúgmă)
πτυκτός (ptuktós)
πτύξ (ptúx)
πτύξῐς (ptúxĭs)
πτυχή (ptukhḗ)
πτύχιον (ptúkhion)
πτύχιος (ptúkhios)
πτῠχίς (ptŭkhís)
πτῠχώδης (ptŭkhṓdēs)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πτύσσω, -ομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1251-2