σταθμός
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Hellenic *statʰmós, from Proto-Indo-European *sth₂-dʰ-mó-s, from *steh₂- (“to stand”).[1]
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /statʰ.mós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /statʰˈmos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /staθˈmos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /staθˈmos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /staθˈmos/
Noun
σταθμός • (stathmós) m (genitive σταθμοῦ); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σταθμός ho stathmós |
τὼ σταθμώ tṑ stathmṓ |
οἱ σταθμοί hoi stathmoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σταθμοῦ toû stathmoû |
τοῖν σταθμοῖν toîn stathmoîn |
τῶν σταθμῶν tôn stathmôn | ||||||||||
| Dative | τῷ σταθμῷ tōî stathmōî |
τοῖν σταθμοῖν toîn stathmoîn |
τοῖς σταθμοῖς toîs stathmoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν σταθμόν tòn stathmón |
τὼ σταθμώ tṑ stathmṓ |
τοὺς σταθμούς toùs stathmoús | ||||||||||
| Vocative | σταθμέ stathmé |
σταθμώ stathmṓ |
σταθμοί stathmoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | σταθμός stathmós |
σταθμώ stathmṓ |
σταθμοί stathmoí | ||||||||||
| Genitive | σταθμοῦ / σταθμοῖο / σταθμόο stathmoû / stathmoîo / stathmóo |
σταθμοῖν / σταθμοῖῐν stathmoî(ĭ)n |
σταθμῶν stathmôn | ||||||||||
| Dative | σταθμῷ stathmōî |
σταθμοῖν / σταθμοῖῐν stathmoî(ĭ)n |
σταθμοῖς / σταθμοῖσῐ / σταθμοῖσῐν stathmoîs / stathmoîsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | σταθμόν stathmón |
σταθμώ stathmṓ |
σταθμούς stathmoús | ||||||||||
| Vocative | σταθμέ stathmé |
σταθμώ stathmṓ |
σταθμοί stathmoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- ἀντίσταθμος (antístathmos)
- ἄσταθμος (ástathmos)
- βαρύσταθμος (barústathmos)
- ἐπίσταθμος (epístathmos)
- εὔσταθμος (eústathmos)
- ζυγόσταθμος (zugóstathmos)
- ἰσόσταθμος (isóstathmos)
- κοιλόσταθμος (koilóstathmos)
- παράσταθμος (parástathmos)
- σταθμάω (stathmáō)
- σταθμεία (stathmeía)
- σταθμεύω (stathmeúō)
- σταθμηλάται (stathmēlátai)
- στάθμημα (státhmēma)
- στάθμησις (státhmēsis)
- σταθμητέα (stathmētéa)
- σταθμητικός (stathmētikós)
- σταθμητός (stathmētós)
- σταθμία (stathmía)
- σταθμίδιον (stathmídion)
- σταθμίζω (stathmízō)
- σταθμικός (stathmikós)
- σταθμίον (stathmíon)
- σταθμιστής (stathmistḗs)
- σταθμιστί (stathmistí)
- σταθμιστικός (stathmistikós)
- σταθμίτας (stathmítas)
- σταθμοδοσία (stathmodosía)
- σταθμοδοτέω (stathmodotéō)
- σταθμοδότης (stathmodótēs)
- σταθμόνδε (stathmónde)
- σταθμόομαι (stathmóomai)
- σταθμοῦχος (stathmoûkhos)
- σταθμώδης (stathmṓdēs)
- σταθμών (stathmṓn)
- σύσταθμος (sústathmos)
- τρίσταθμος (trístathmos)
- χρυσόσταθμος (khrusóstathmos)
Related terms
Descendants
- Greek: σταθμός (stathmós)
References
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στάθμη”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1388-9
Further reading
- “σταθμός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- σταθμός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- σταθμός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “σταθμός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- balance idem, page 59.
- column idem, page 144.
- door-post idem, page 247.
- fold idem, page 332.
- jamb idem, page 461.
- kennel idem, page 468.
- pen idem, page 602.
- pig-sty idem, page 612.
- pillar idem, page 613.
- post idem, page 629.
- scale idem, page 736.
- sheep-fold idem, page 764.
- stable idem, page 808.
- stage idem, page 808.
- stall idem, page 809.
- station idem, page 813.
- sty idem, page 830.
- weight idem, page 972.
Greek
Etymology
From Ancient Greek σταθμός (stathmós), from Proto-Indo-European *sth₂-dʰ-mós.
Pronunciation
- IPA(key): /staθˈmos/
Noun
σταθμός • (stathmós) m (plural σταθμοί)
- (transport) station, terminus, terminal (bus, railway)
- σταθμός λεωφορείων ― stathmós leoforeíon ― bus station
- σιδηροδρομικός σταθμός ― sidirodromikós stathmós ― railway station
- station, facility, centre
- παιδικός σταθμός ― paidikós stathmós ― kindergarten
- βρεφονηπιακός σταθμός ― vrefonipiakós stathmós ― nursery
- ραδιοφωνικός σταθμός ― radiofonikós stathmós ― radio station
- τηλεοπτικός σταθμός ― tileoptikós stathmós ― television station
- σταθμός πρώτων βοηθειών ― stathmós próton voïtheión ― first aid station
- πυροσβεστικός σταθμός ― pyrosvestikós stathmós ― fire station
- σταθμός χωροφυλακής ― stathmós chorofylakís ― police station
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | σταθμός (stathmós) | σταθμοί (stathmoí) |
| genitive | σταθμού (stathmoú) | σταθμών (stathmón) |
| accusative | σταθμό (stathmó) | σταθμούς (stathmoús) |
| vocative | σταθμέ (stathmé) | σταθμοί (stathmoí) |
Coordinate terms
Related terms
- σταματώ (stamató, “to stop”)
- σιδηροδρομικός σταθμός m (sidirodromikós stathmós, “railway station”)
- στάθμευση f (státhmefsi, “parking”)
- ενδιάμεσος σταθμός m (endiámesos stathmós, “the layover”)
- (of travel): χωρίς ενδιάμεσος σταθμός m (chorís endiámesos stathmós, “non-stop”)