τροχάζω

Ancient Greek

Etymology

From τροχός (trokhós) +‎ -άζω (-ázō).

Pronunciation

 

Verb

τροχάζω • (trokházō)

  1. to run quickly

Inflection

   Present: τροχᾰ́ζω, τροχᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τροχᾰ́ζω τροχᾰ́ζεις τροχᾰ́ζει τροχᾰ́ζετον τροχᾰ́ζετον τροχᾰ́ζομεν τροχᾰ́ζετε τροχᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive τροχᾰ́ζω τροχᾰ́ζῃς τροχᾰ́ζῃ τροχᾰ́ζητον τροχᾰ́ζητον τροχᾰ́ζωμεν τροχᾰ́ζητε τροχᾰ́ζωσῐ(ν)
optative τροχᾰ́ζοιμῐ τροχᾰ́ζοις τροχᾰ́ζοι τροχᾰ́ζοιτον τροχᾰζοίτην τροχᾰ́ζοιμεν τροχᾰ́ζοιτε τροχᾰ́ζοιεν
imperative   τρόχᾰζε τροχᾰζέτω τροχᾰ́ζετον τροχᾰζέτων   τροχᾰ́ζετε τροχᾰζόντων
middle/
passive 		indicative τροχᾰ́ζομαι τροχᾰ́ζῃ / τροχᾰ́ζει τροχᾰ́ζεται τροχᾰ́ζεσθον τροχᾰ́ζεσθον τροχᾰζόμεθᾰ τροχᾰ́ζεσθε τροχᾰ́ζονται
subjunctive τροχᾰ́ζωμαι τροχᾰ́ζῃ τροχᾰ́ζηται τροχᾰ́ζησθον τροχᾰ́ζησθον τροχᾰζώμεθᾰ τροχᾰ́ζησθε τροχᾰ́ζωνται
optative τροχᾰζοίμην τροχᾰ́ζοιο τροχᾰ́ζοιτο τροχᾰ́ζοισθον τροχᾰζοίσθην τροχᾰζοίμεθᾰ τροχᾰ́ζοισθε τροχᾰ́ζοιντο
imperative   τροχᾰ́ζου τροχᾰζέσθω τροχᾰ́ζεσθον τροχᾰζέσθων   τροχᾰ́ζεσθε τροχᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive τροχᾰ́ζειν τροχᾰ́ζεσθαι
participle m τροχᾰ́ζων τροχᾰζόμενος
f τροχᾰ́ζουσᾰ τροχᾰζομένη
n τροχᾰ́ζον τροχᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτρόχᾰζον, ἐτροχᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτρόχᾰζον ἐτρόχᾰζες ἐτρόχᾰζε(ν) ἐτροχᾰ́ζετον ἐτροχᾰζέτην ἐτροχᾰ́ζομεν ἐτροχᾰ́ζετε ἐτρόχᾰζον
middle/
passive 		indicative ἐτροχᾰζόμην ἐτροχᾰ́ζου ἐτροχᾰ́ζετο ἐτροχᾰ́ζεσθον ἐτροχᾰζέσθην ἐτροχᾰζόμεθᾰ ἐτροχᾰ́ζεσθε ἐτροχᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτρόχᾰσᾰ, ἐτροχᾰσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτρόχᾰσᾰ ἐτρόχᾰσᾰς ἐτρόχᾰσε(ν) ἐτροχᾰ́σᾰτον ἐτροχᾰσᾰ́την ἐτροχᾰ́σᾰμεν ἐτροχᾰ́σᾰτε ἐτρόχᾰσᾰν
subjunctive τροχᾰ́σω τροχᾰ́σῃς τροχᾰ́σῃ τροχᾰ́σητον τροχᾰ́σητον τροχᾰ́σωμεν τροχᾰ́σητε τροχᾰ́σωσῐ(ν)
optative τροχᾰ́σαιμῐ τροχᾰ́σειᾰς / τροχᾰ́σαις τροχᾰ́σειε(ν) / τροχᾰ́σαι τροχᾰ́σαιτον τροχᾰσαίτην τροχᾰ́σαιμεν τροχᾰ́σαιτε τροχᾰ́σειᾰν / τροχᾰ́σαιεν
imperative   τρόχᾰσον τροχᾰσᾰ́τω τροχᾰ́σᾰτον τροχᾰσᾰ́των   τροχᾰ́σᾰτε τροχᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐτροχᾰσᾰ́μην ἐτροχᾰ́σω ἐτροχᾰ́σᾰτο ἐτροχᾰ́σᾰσθον ἐτροχᾰσᾰ́σθην ἐτροχᾰσᾰ́μεθᾰ ἐτροχᾰ́σᾰσθε ἐτροχᾰ́σᾰντο
subjunctive τροχᾰ́σωμαι τροχᾰ́σῃ τροχᾰ́σηται τροχᾰ́σησθον τροχᾰ́σησθον τροχᾰσώμεθᾰ τροχᾰ́σησθε τροχᾰ́σωνται
optative τροχᾰσαίμην τροχᾰ́σαιο τροχᾰ́σαιτο τροχᾰ́σαισθον τροχᾰσαίσθην τροχᾰσαίμεθᾰ τροχᾰ́σαισθε τροχᾰ́σαιντο
imperative   τρόχᾰσαι τροχᾰσᾰ́σθω τροχᾰ́σᾰσθον τροχᾰσᾰ́σθων   τροχᾰ́σᾰσθε τροχᾰσᾰ́σθων
active middle
infinitive τροχᾰ́σαι τροχᾰ́σᾰσθαι
participle m τροχᾰ́σᾱς τροχᾰσᾰ́μενος
f τροχᾰ́σᾱσᾰ τροχᾰσᾰμένη
n τροχᾰ́σᾰν τροχᾰσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.