мꙑшь
See also: мышь
Old Church Slavonic
Etymology
From Proto-Slavic *myšь.
Noun
мꙑшь • (myšĭ) f
Declension
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | мꙑшь myšĭ |
мꙑши myši |
мꙑши myši |
genitive | мꙑши myši |
мꙑшью, мꙑшию myšĭju, myšiju |
мꙑшьи, мꙑшии myšĭi, myšii |
dative | мꙑши myši |
мꙑшьма myšĭma |
мꙑшьмъ myšĭmŭ |
accusative | мꙑшь myšĭ |
мꙑши myši |
мꙑши myši |
instrumental | мꙑшьѭ, мꙑшиѭ myšĭjǫ, myšijǫ |
мꙑшьма myšĭma |
мꙑшьми myšĭmi |
locative | мꙑши myši |
мꙑшью, мꙑшию myšĭju, myšiju |
мꙑшьхъ myšĭxŭ |
vocative | мꙑши myši |
мꙑши myši |
мꙑшьѥ, мꙑшиѥ myšĭje, myšije |
Old East Slavic
Etymology
From Proto-Slavic *mỳšь, from Proto-Balto-Slavic *mū́ˀšis, from Proto-Indo-European *múHs.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɯɕɪ/→/ˈmɯɕɪ/→/ˈmɯɕ/
- Hyphenation: мꙑ‧шь
Noun
мꙑшь (myšĭ) f
Declension
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | мꙑшь myšĭ |
мꙑши myši |
мꙑши myši |
genitive | мꙑши myši |
мꙑшию myšiju |
мꙑшии myšii |
dative | мꙑши myši |
мꙑшьма myšĭma |
мꙑшьмъ myšĭmŭ |
accusative | мꙑшь myšĭ |
мꙑши myši |
мꙑши myši |
instrumental | мꙑшиѭ myšijǫ |
мꙑшьма myšĭma |
мꙑшьми myšĭmi |
locative | мꙑши myši |
мꙑшию myšiju |
мꙑшьхъ myšĭxŭ |
vocative | мꙑши myši |
мꙑши myši |
мꙑши myši |
Descendants
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1902) “мꙑшь”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments][1] (in Russian), volume 2 (Л – П), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 222