ян
Dungan
Etymology
Cognate of Mandarin Chinese 鹽/盐 (yán).
Noun
ян • (i͡an)
Nogai
Etymology 1
From Proto-Turkic *yān.
Noun
ян • (yan)
Etymology 2
From Persian جان (jân, “soul, vital spirit”).
Noun
ян • (yan)
References
- N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “ян”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ [Nogai-Russian Dictionary], Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN
Russian
Etymology
Borrowed from Mandarin 陽/阳 (yáng).
Pronunciation
- IPA(key): [jan]
Noun
ян • (jan) f inan or n inan (indeclinable) or
ян • (jan) f inan or n inan (genitive я́на, uncountable)
Declension
when declinable:
Related terms
- инь-я́н (inʹ-ján)
Ukrainian
Etymology
Borrowed from Mandarin 陽/阳 (yáng).
Pronunciation
- IPA(key): [jan]
Noun
ян • (jan) m inan or n inan (indeclinable)
Declension
when declinable:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ян jan |
яни́ janý |
genitive | я́на jána |
яні́в janív |
dative | я́нові, я́ну jánovi, jánu |
яна́м janám |
accusative | я́на jána |
яні́в janív |
instrumental | я́ном jánom |
яна́ми janámy |
locative | я́нові jánovi |
яна́х janáx |
vocative | я́не jáne |
яни́ janý |
Related terms
- їнь-ян (jinʹ-jan)