זיין

See also: זײַן

Hebrew

Root
ז־י־ן (z-y-n)
5 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ziˈjen/

Verb

זיין / זִיֵּן • (ziyén) (pi'el construction) (transitive)

  1. (vulgar) to fuck
    Synonyms: (vulgar) שכב (literally “to knock”), (vulgar) דָּפַק (dafák, literally “to knock”), (polite) קִיֵּם יַחֲסֵי מִין / קיים יחסי מין (kiyém yakhasé mín), קִיֵּם יַחֲסִים / קיים יחסים (kiyém yakhasím)
  2. to arm (with weapons)
    Synonym: חִמֵּשׁ / חימש (khimésh)

Conjugation

Conjugation of זיין / זִיֵּן (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms to-infinitive לְזַיֵּן
action noun זייון / זִיּוּן
finite forms singular plural
m f m f
past first זיינתי / זִיַּנְתִּי זיינו / זִיַּנּוּ
second זיינת / זִיַּנְתָּ זיינת / זִיַּנְתְּ זיינתם / זִיַּנְתֶּם זיינתן / זִיַּנְתֶּן
third זיין / זִיֵּן זיינה / זִיְּנָה זיינו / זִיְּנוּ
present מְזַיֵּן מְזַיֶּנֶת מְזַיְּנִים מְזַיְּנוֹת
future first אֲזַיֵּן נְזַיֵּן
second תְּזַיֵּן תְּזַיְּנִי תְּזַיְּנוּ תְּזַיֵּנָּה1
third יְזַיֵּן תְּזַיֵּן יְזַיְּנוּ תְּזַיֵּנָּה1
imperative זַיֵּן זַיְּנִי זַיְּנוּ זַיֵּנָּה1

1 Rare in Modern Hebrew.

Noun

זיין / זַיָּן • (zayán) m (plural indefinite זיינים / זַיָּנִים) [pattern: קַטָּל]

  1. (slang) fucker (one who has a lot of sex)

Declension

Declension of זַיָּן
isolated forms with possessive pronouns
Number: State: form Person: singular plural
m f m f
singular indefinite זַיָּן first זַיָּנִי זַיָּנֵנוּ
definite הַזַּיָּן second זַיָּנְךָ זַיָּנֵךְ זַיַּנְכֶם זַיַּנְכֶן
construct זַיַּן־ third זַיָּנוֹ זַיָּנָהּ זַיָּנָם זַיָּנָן
plural indefinite זַיָּנִים first זיניי / זַיָּנַי זַיָּנֵינוּ
definite הַזַּיָּנִים second זַיָּנֶיךָ זינייך / זַיָּנַיִךְ זַיָּנֵיכֶם זַיָּנֵיכֶן
construct זַיָּנֵי־ third זַיָּנָיו זַיָּנֶיהָ זַיָּנֵיהֶם זַיָּנֵיהֶן

Yiddish

Etymology 1

Inherited from Middle High German sæjen, from Old High German sāen, sājen, sāwen, from Proto-West Germanic *sāan, from Proto-Germanic *sēaną, from Proto-Indo-European *seh₁-. Cognates include German säen, Dutch zaaien, and English sow.

Verb

זיין • (zeyn)

  1. alternative form of זייען (zeyen): to sow
Conjugation
Conjugation of זיין
infinitive זיין
zeyn
present participle זיינדיק
zeyndik
past participle געזייט
gezeyt
auxiliary האָבן
hobn
present איך זיי
ikh zey 		מיר זיין
mir zeyn
דו זייסט
du zeyst 		איר זייט
ir zeyt
ער זייט
er zeyt 		זיי זיין
zey zeyn
imperative זיי (דו)
zey (du) 		זייט (איר)
zeyt (ir)
Composed forms
past איך האָב געזייט
ikh hob gezeyt 		מיר האָבן געזייט
mir hobn gezeyt
דו האָסט געזייט
du host gezeyt 		איר האָט געזייט
ir hot gezeyt
ער האָט געזייט
er hot gezeyt 		זיי האָבן געזייט
zey hobn gezeyt
pluperfect איך האָב געהאַט געזייט
ikh hob gehat gezeyt 		מיר האָבן געהאַט געזייט
mir hobn gehat gezeyt
דו האָסט געהאַט געזייט
du host gehat gezeyt 		איר האָט געהאַט געזייט
ir hot gehat gezeyt
ער האָט געהאַט געזייט
er hot gehat gezeyt 		זיי האָבן געהאַט געזייט
zey hobn gehat gezeyt
future איך וועל זיין
ikh vel zeyn 		מיר וועלן זיין
mir veln zeyn
דו וועסט זיין
du vest zeyn 		איר וועט זיין
ir vet zeyn
ער וועט זיין
er vet zeyn 		זיי וועלן זיין
zey veln zeyn
future perfect איך וועל האָבן געזייט
ikh vel hobn gezeyt 		מיר וועלן האָבן געזייט
mir veln hobn gezeyt
דו וועסט האָבן געזייט
du vest hobn gezeyt 		איר וועט האָבן געזייט
ir vet hobn gezeyt
ער וועט האָבן געזייט
er vet hobn gezeyt 		זיי וועלן האָבן געזייט
zey veln hobn gezeyt
Derived terms
proverbs
  • וואָס מען זייט, וועט מען שניידט (vos men zeyt, vet men shneydt, “you reap what you sow”)

Etymology 2

Verb

זיין • (zayn)

  1. (nonstandard) Unpointed form of זײַן (zayn): to be

Etymology 3

Pronoun

זיין • (zayn)

  1. (nonstandard) Unpointed form of זײַן (zayn).
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.