آثر

Arabic

Root
ء ث ر (ʔ ṯ r)
12 terms

Verb

آثَرَ • (ʔāṯara) IV (non-past يُؤْثِرُ (yuʔṯiru), verbal noun إِيثَار (ʔīṯār))

  1. to prefer

Conjugation

Conjugation of آثَرَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِيثَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِيثَار
ʔīṯār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤْثِر
muʔṯir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤْثَر
muʔṯar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m آثَرْتُ
ʔāṯartu
آثَرْتَ
ʔāṯarta
آثَرَ
ʔāṯara
آثَرْتُمَا
ʔāṯartumā
آثَرَا
ʔāṯarā
آثَرْنَا
ʔāṯarnā
آثَرْتُمْ
ʔāṯartum
آثَرُوا
ʔāṯarū
f آثَرْتِ
ʔāṯarti
آثَرَتْ
ʔāṯarat
آثَرَتَا
ʔāṯaratā
آثَرْتُنَّ
ʔāṯartunna
آثَرْنَ
ʔāṯarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوثِرُ
ʔūṯiru
تُؤْثِرُ
tuʔṯiru
يُؤْثِرُ
yuʔṯiru
تُؤْثِرَانِ
tuʔṯirāni
يُؤْثِرَانِ
yuʔṯirāni
نُؤْثِرُ
nuʔṯiru
تُؤْثِرُونَ
tuʔṯirūna
يُؤْثِرُونَ
yuʔṯirūna
f تُؤْثِرِينَ
tuʔṯirīna
تُؤْثِرُ
tuʔṯiru
تُؤْثِرَانِ
tuʔṯirāni
تُؤْثِرْنَ
tuʔṯirna
يُؤْثِرْنَ
yuʔṯirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوثِرَ
ʔūṯira
تُؤْثِرَ
tuʔṯira
يُؤْثِرَ
yuʔṯira
تُؤْثِرَا
tuʔṯirā
يُؤْثِرَا
yuʔṯirā
نُؤْثِرَ
nuʔṯira
تُؤْثِرُوا
tuʔṯirū
يُؤْثِرُوا
yuʔṯirū
f تُؤْثِرِي
tuʔṯirī
تُؤْثِرَ
tuʔṯira
تُؤْثِرَا
tuʔṯirā
تُؤْثِرْنَ
tuʔṯirna
يُؤْثِرْنَ
yuʔṯirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوثِرْ
ʔūṯir
تُؤْثِرْ
tuʔṯir
يُؤْثِرْ
yuʔṯir
تُؤْثِرَا
tuʔṯirā
يُؤْثِرَا
yuʔṯirā
نُؤْثِرْ
nuʔṯir
تُؤْثِرُوا
tuʔṯirū
يُؤْثِرُوا
yuʔṯirū
f تُؤْثِرِي
tuʔṯirī
تُؤْثِرْ
tuʔṯir
تُؤْثِرَا
tuʔṯirā
تُؤْثِرْنَ
tuʔṯirna
يُؤْثِرْنَ
yuʔṯirna
imperative
الْأَمْر
m آثِرْ
ʔāṯir
آثِرَا
ʔāṯirā
آثِرُوا
ʔāṯirū
f آثِرِي
ʔāṯirī
آثِرْنَ
ʔāṯirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُوثِرْتُ
ʔūṯirtu
أُوثِرْتَ
ʔūṯirta
أُوثِرَ
ʔūṯira
أُوثِرْتُمَا
ʔūṯirtumā
أُوثِرَا
ʔūṯirā
أُوثِرْنَا
ʔūṯirnā
أُوثِرْتُمْ
ʔūṯirtum
أُوثِرُوا
ʔūṯirū
f أُوثِرْتِ
ʔūṯirti
أُوثِرَتْ
ʔūṯirat
أُوثِرَتَا
ʔūṯiratā
أُوثِرْتُنَّ
ʔūṯirtunna
أُوثِرْنَ
ʔūṯirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوثَرُ
ʔūṯaru
تُؤْثَرُ
tuʔṯaru
يُؤْثَرُ
yuʔṯaru
تُؤْثَرَانِ
tuʔṯarāni
يُؤْثَرَانِ
yuʔṯarāni
نُؤْثَرُ
nuʔṯaru
تُؤْثَرُونَ
tuʔṯarūna
يُؤْثَرُونَ
yuʔṯarūna
f تُؤْثَرِينَ
tuʔṯarīna
تُؤْثَرُ
tuʔṯaru
تُؤْثَرَانِ
tuʔṯarāni
تُؤْثَرْنَ
tuʔṯarna
يُؤْثَرْنَ
yuʔṯarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوثَرَ
ʔūṯara
تُؤْثَرَ
tuʔṯara
يُؤْثَرَ
yuʔṯara
تُؤْثَرَا
tuʔṯarā
يُؤْثَرَا
yuʔṯarā
نُؤْثَرَ
nuʔṯara
تُؤْثَرُوا
tuʔṯarū
يُؤْثَرُوا
yuʔṯarū
f تُؤْثَرِي
tuʔṯarī
تُؤْثَرَ
tuʔṯara
تُؤْثَرَا
tuʔṯarā
تُؤْثَرْنَ
tuʔṯarna
يُؤْثَرْنَ
yuʔṯarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوثَرْ
ʔūṯar
تُؤْثَرْ
tuʔṯar
يُؤْثَرْ
yuʔṯar
تُؤْثَرَا
tuʔṯarā
يُؤْثَرَا
yuʔṯarā
نُؤْثَرْ
nuʔṯar
تُؤْثَرُوا
tuʔṯarū
يُؤْثَرُوا
yuʔṯarū
f تُؤْثَرِي
tuʔṯarī
تُؤْثَرْ
tuʔṯar
تُؤْثَرَا
tuʔṯarā
تُؤْثَرْنَ
tuʔṯarna
يُؤْثَرْنَ
yuʔṯarna