أثم

Arabic

Root
ء ث م (ʔ ṯ m)
3 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔa.θi.ma/

Verb

أَثِمَ • (ʔaṯima) I (non-past يَأْثَمُ (yaʔṯamu), verbal noun إِثْم (ʔiṯm) or أَثَام (ʔaṯām) or مَأْثَم (maʔṯam))

  1. to sin, to err

Conjugation

Conjugation of أَثِمَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal nouns إِثْم, أَثَام, مَأْثَم)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِثْم, أَثَام, مَأْثَم
ʔiṯm, ʔaṯām, maʔṯam
active participle
اِسْم الْفَاعِل
أَثِم, آثِم, أَثِيم, أَثَّام, أُثُوم
ʔaṯim, ʔāṯim, ʔaṯīm, ʔaṯṯām, ʔuṯūm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَثِمْتُ
ʔaṯimtu
أَثِمْتَ
ʔaṯimta
أَثِمَ
ʔaṯima
أَثِمْتُمَا
ʔaṯimtumā
أَثِمَا
ʔaṯimā
أَثِمْنَا
ʔaṯimnā
أَثِمْتُمْ
ʔaṯimtum
أَثِمُوا
ʔaṯimū
f أَثِمْتِ
ʔaṯimti
أَثِمَتْ
ʔaṯimat
أَثِمَتَا
ʔaṯimatā
أَثِمْتُنَّ
ʔaṯimtunna
أَثِمْنَ
ʔaṯimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m آثَمُ
ʔāṯamu
تَأْثَمُ
taʔṯamu
يَأْثَمُ
yaʔṯamu
تَأْثَمَانِ
taʔṯamāni
يَأْثَمَانِ
yaʔṯamāni
نَأْثَمُ
naʔṯamu
تَأْثَمُونَ
taʔṯamūna
يَأْثَمُونَ
yaʔṯamūna
f تَأْثَمِينَ
taʔṯamīna
تَأْثَمُ
taʔṯamu
تَأْثَمَانِ
taʔṯamāni
تَأْثَمْنَ
taʔṯamna
يَأْثَمْنَ
yaʔṯamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m آثَمَ
ʔāṯama
تَأْثَمَ
taʔṯama
يَأْثَمَ
yaʔṯama
تَأْثَمَا
taʔṯamā
يَأْثَمَا
yaʔṯamā
نَأْثَمَ
naʔṯama
تَأْثَمُوا
taʔṯamū
يَأْثَمُوا
yaʔṯamū
f تَأْثَمِي
taʔṯamī
تَأْثَمَ
taʔṯama
تَأْثَمَا
taʔṯamā
تَأْثَمْنَ
taʔṯamna
يَأْثَمْنَ
yaʔṯamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m آثَمْ
ʔāṯam
تَأْثَمْ
taʔṯam
يَأْثَمْ
yaʔṯam
تَأْثَمَا
taʔṯamā
يَأْثَمَا
yaʔṯamā
نَأْثَمْ
naʔṯam
تَأْثَمُوا
taʔṯamū
يَأْثَمُوا
yaʔṯamū
f تَأْثَمِي
taʔṯamī
تَأْثَمْ
taʔṯam
تَأْثَمَا
taʔṯamā
تَأْثَمْنَ
taʔṯamna
يَأْثَمْنَ
yaʔṯamna
imperative
الْأَمْر
m اِئْثَمْ
iʔṯam
اِئْثَمَا
iʔṯamā
اِئْثَمُوا
iʔṯamū
f اِئْثَمِي
iʔṯamī
اِئْثَمْنَ
iʔṯamna