أشفق

See also: اشفق and أسقف

Arabic

Root
ش ف ق (š f q)
5 terms

Etymology 1.1

Verb

أَشْفَقَ • (ʔašfaqa) IV (non-past يُشْفِقُ (yušfiqu), verbal noun إِشْفَاق (ʔišfāq))

  1. to be compassionate, to be tender, to melt [with عَلَى (ʕalā)]
  2. to wary, to be on one’s guard, to shun [with مِن (min)]
  3. to diminish, to lessen
Conjugation
Conjugation of أَشْفَقَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِشْفَاق)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِشْفَاق
ʔišfāq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُشْفِق
mušfiq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُشْفَق
mušfaq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَشْفَقْتُ
ʔašfaqtu
أَشْفَقْتَ
ʔašfaqta
أَشْفَقَ
ʔašfaqa
أَشْفَقْتُمَا
ʔašfaqtumā
أَشْفَقَا
ʔašfaqā
أَشْفَقْنَا
ʔašfaqnā
أَشْفَقْتُمْ
ʔašfaqtum
أَشْفَقُوا
ʔašfaqū
f أَشْفَقْتِ
ʔašfaqti
أَشْفَقَتْ
ʔašfaqat
أَشْفَقَتَا
ʔašfaqatā
أَشْفَقْتُنَّ
ʔašfaqtunna
أَشْفَقْنَ
ʔašfaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُشْفِقُ
ʔušfiqu
تُشْفِقُ
tušfiqu
يُشْفِقُ
yušfiqu
تُشْفِقَانِ
tušfiqāni
يُشْفِقَانِ
yušfiqāni
نُشْفِقُ
nušfiqu
تُشْفِقُونَ
tušfiqūna
يُشْفِقُونَ
yušfiqūna
f تُشْفِقِينَ
tušfiqīna
تُشْفِقُ
tušfiqu
تُشْفِقَانِ
tušfiqāni
تُشْفِقْنَ
tušfiqna
يُشْفِقْنَ
yušfiqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُشْفِقَ
ʔušfiqa
تُشْفِقَ
tušfiqa
يُشْفِقَ
yušfiqa
تُشْفِقَا
tušfiqā
يُشْفِقَا
yušfiqā
نُشْفِقَ
nušfiqa
تُشْفِقُوا
tušfiqū
يُشْفِقُوا
yušfiqū
f تُشْفِقِي
tušfiqī
تُشْفِقَ
tušfiqa
تُشْفِقَا
tušfiqā
تُشْفِقْنَ
tušfiqna
يُشْفِقْنَ
yušfiqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُشْفِقْ
ʔušfiq
تُشْفِقْ
tušfiq
يُشْفِقْ
yušfiq
تُشْفِقَا
tušfiqā
يُشْفِقَا
yušfiqā
نُشْفِقْ
nušfiq
تُشْفِقُوا
tušfiqū
يُشْفِقُوا
yušfiqū
f تُشْفِقِي
tušfiqī
تُشْفِقْ
tušfiq
تُشْفِقَا
tušfiqā
تُشْفِقْنَ
tušfiqna
يُشْفِقْنَ
yušfiqna
imperative
الْأَمْر
m أَشْفِقْ
ʔašfiq
أَشْفِقَا
ʔašfiqā
أَشْفِقُوا
ʔašfiqū
f أَشْفِقِي
ʔašfiqī
أَشْفِقْنَ
ʔašfiqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُشْفِقْتُ
ʔušfiqtu
أُشْفِقْتَ
ʔušfiqta
أُشْفِقَ
ʔušfiqa
أُشْفِقْتُمَا
ʔušfiqtumā
أُشْفِقَا
ʔušfiqā
أُشْفِقْنَا
ʔušfiqnā
أُشْفِقْتُمْ
ʔušfiqtum
أُشْفِقُوا
ʔušfiqū
f أُشْفِقْتِ
ʔušfiqti
أُشْفِقَتْ
ʔušfiqat
أُشْفِقَتَا
ʔušfiqatā
أُشْفِقْتُنَّ
ʔušfiqtunna
أُشْفِقْنَ
ʔušfiqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُشْفَقُ
ʔušfaqu
تُشْفَقُ
tušfaqu
يُشْفَقُ
yušfaqu
تُشْفَقَانِ
tušfaqāni
يُشْفَقَانِ
yušfaqāni
نُشْفَقُ
nušfaqu
تُشْفَقُونَ
tušfaqūna
يُشْفَقُونَ
yušfaqūna
f تُشْفَقِينَ
tušfaqīna
تُشْفَقُ
tušfaqu
تُشْفَقَانِ
tušfaqāni
تُشْفَقْنَ
tušfaqna
يُشْفَقْنَ
yušfaqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُشْفَقَ
ʔušfaqa
تُشْفَقَ
tušfaqa
يُشْفَقَ
yušfaqa
تُشْفَقَا
tušfaqā
يُشْفَقَا
yušfaqā
نُشْفَقَ
nušfaqa
تُشْفَقُوا
tušfaqū
يُشْفَقُوا
yušfaqū
f تُشْفَقِي
tušfaqī
تُشْفَقَ
tušfaqa
تُشْفَقَا
tušfaqā
تُشْفَقْنَ
tušfaqna
يُشْفَقْنَ
yušfaqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُشْفَقْ
ʔušfaq
تُشْفَقْ
tušfaq
يُشْفَقْ
yušfaq
تُشْفَقَا
tušfaqā
يُشْفَقَا
yušfaqā
نُشْفَقْ
nušfaq
تُشْفَقُوا
tušfaqū
يُشْفَقُوا
yušfaqū
f تُشْفَقِي
tušfaqī
تُشْفَقْ
tušfaq
تُشْفَقَا
tušfaqā
تُشْفَقْنَ
tušfaqna
يُشْفَقْنَ
yušfaqna

Etymology 1.2

Verb

أشفق (form I)

  1. أَشْفُقُ (ʔašfuqu) /ʔaʃ.fu.qu/: first-person singular non-past active indicative of شَفَقَ (šafaqa)
  2. أَشْفِقُ (ʔašfiqu) /ʔaʃ.fi.qu/: first-person singular non-past active indicative of شَفَقَ (šafaqa)
  3. أَشْفُقَ (ʔašfuqa) /ʔaʃ.fu.qa/: first-person singular non-past active subjunctive of شَفَقَ (šafaqa)
  4. أَشْفِقَ (ʔašfiqa) /ʔaʃ.fi.qa/: first-person singular non-past active subjunctive of شَفَقَ (šafaqa)
  5. أَشْفُقْ (ʔašfuq) /ʔaʃ.fuq/: first-person singular non-past active jussive of شَفَقَ (šafaqa)
  6. أَشْفِقْ (ʔašfiq) /ʔaʃ.fiq/: first-person singular non-past active jussive of شَفَقَ (šafaqa)