إذن
Arabic
Etymology 1
Noun
إِذْن • (ʔiḏn) m (plural أُذُون (ʔuḏūn))
- verbal noun of أَذِنَ (ʔaḏina) (form I)
- permission, authorization
- (in the plural) postal money order
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِذْن ʔiḏn |
الْإِذْن al-ʔiḏn |
إِذْن ʔiḏn |
| nominative | إِذْنٌ ʔiḏnun |
الْإِذْنُ al-ʔiḏnu |
إِذْنُ ʔiḏnu |
| accusative | إِذْنًا ʔiḏnan |
الْإِذْنَ al-ʔiḏna |
إِذْنَ ʔiḏna |
| genitive | إِذْنٍ ʔiḏnin |
الْإِذْنِ al-ʔiḏni |
إِذْنِ ʔiḏni |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | إِذْنَيْن ʔiḏnayn |
الْإِذْنَيْن al-ʔiḏnayn |
إِذْنَيْ ʔiḏnay |
| nominative | إِذْنَانِ ʔiḏnāni |
الْإِذْنَانِ al-ʔiḏnāni |
إِذْنَا ʔiḏnā |
| accusative | إِذْنَيْنِ ʔiḏnayni |
الْإِذْنَيْنِ al-ʔiḏnayni |
إِذْنَيْ ʔiḏnay |
| genitive | إِذْنَيْنِ ʔiḏnayni |
الْإِذْنَيْنِ al-ʔiḏnayni |
إِذْنَيْ ʔiḏnay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أُذُون ʔuḏūn |
الْأُذُون al-ʔuḏūn |
أُذُون ʔuḏūn |
| nominative | أُذُونٌ ʔuḏūnun |
الْأُذُونُ al-ʔuḏūnu |
أُذُونُ ʔuḏūnu |
| accusative | أُذُونًا ʔuḏūnan |
الْأُذُونَ al-ʔuḏūna |
أُذُونَ ʔuḏūna |
| genitive | أُذُونٍ ʔuḏūnin |
الْأُذُونِ al-ʔuḏūni |
أُذُونِ ʔuḏūni |
Etymology 2
Alternative forms
- إِذًا (ʔiḏan)
Pronunciation
- IPA(key): /ʔi.ðan/
Adverb
إِذَنْ • (ʔiḏan)
Hijazi Arabic
Etymology 1
Pronunciation
- IPA(key): /ʔi.din/, /ʔi.ðin/
Noun
إذن • (ʔidin) f (construct state إذْن (ʔidn), plural أذاني (ʔadāni))
- ear
- إذني توجعني…أية/أي إذن؟ ― ʔidni tiwjaʕni…ʔayyat/ʔay ʔidin? ― my ear hurts…which ear?
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /ʔi.zin/, /ʔi.ðin/
Noun
إذن • (ʔizin) m (construct state إذْن (ʔizn), plural أذون (ʔuzūn))
South Levantine Arabic
Pronunciation
Etymology 1
Learned borrowing from Arabic إِذْن (ʔiḏn).
Noun
إذن • (ʔizn) m (plural أذون (ʔuzūn))
Etymology 2
Learned borrowing from Arabic إِذَنْ (ʔiḏan).
Adverb
إذن • (ʔiḏan)