احتفظ

See also: أحتفظ

Arabic

Root
ح ف ظ (ḥ f ẓ)
13 terms

Verb

اِحْتَفَظَ • (iḥtafaẓa) VIII (non-past يَحْتَفِظُ (yaḥtafiẓu), verbal noun اِحْتِفَاظ (iḥtifāẓ))

  1. to uphold, to maintain
  2. to keep up, to retain
  3. to take care, to take custody
  4. to protect, to guard
  5. to defend, to hold
  6. to preserve, to sustain, to continue, to keep up
  7. to appropriate, to keep for oneself, to reserve for oneself, to take possession

Conjugation

Conjugation of اِحْتَفَظَ (VIII, sound, full passive (?), verbal noun اِحْتِفَاظ)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِحْتِفَاظ
iḥtifāẓ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُحْتَفِظ
muḥtafiẓ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُحْتَفَظ
muḥtafaẓ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِحْتَفَظْتُ
iḥtafaẓtu
اِحْتَفَظْتَ
iḥtafaẓta
اِحْتَفَظَ
iḥtafaẓa
اِحْتَفَظْتُمَا
iḥtafaẓtumā
اِحْتَفَظَا
iḥtafaẓā
اِحْتَفَظْنَا
iḥtafaẓnā
اِحْتَفَظْتُمْ
iḥtafaẓtum
اِحْتَفَظُوا
iḥtafaẓū
f اِحْتَفَظْتِ
iḥtafaẓti
اِحْتَفَظَتْ
iḥtafaẓat
اِحْتَفَظَتَا
iḥtafaẓatā
اِحْتَفَظْتُنَّ
iḥtafaẓtunna
اِحْتَفَظْنَ
iḥtafaẓna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْتَفِظُ
ʔaḥtafiẓu
تَحْتَفِظُ
taḥtafiẓu
يَحْتَفِظُ
yaḥtafiẓu
تَحْتَفِظَانِ
taḥtafiẓāni
يَحْتَفِظَانِ
yaḥtafiẓāni
نَحْتَفِظُ
naḥtafiẓu
تَحْتَفِظُونَ
taḥtafiẓūna
يَحْتَفِظُونَ
yaḥtafiẓūna
f تَحْتَفِظِينَ
taḥtafiẓīna
تَحْتَفِظُ
taḥtafiẓu
تَحْتَفِظَانِ
taḥtafiẓāni
تَحْتَفِظْنَ
taḥtafiẓna
يَحْتَفِظْنَ
yaḥtafiẓna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْتَفِظَ
ʔaḥtafiẓa
تَحْتَفِظَ
taḥtafiẓa
يَحْتَفِظَ
yaḥtafiẓa
تَحْتَفِظَا
taḥtafiẓā
يَحْتَفِظَا
yaḥtafiẓā
نَحْتَفِظَ
naḥtafiẓa
تَحْتَفِظُوا
taḥtafiẓū
يَحْتَفِظُوا
yaḥtafiẓū
f تَحْتَفِظِي
taḥtafiẓī
تَحْتَفِظَ
taḥtafiẓa
تَحْتَفِظَا
taḥtafiẓā
تَحْتَفِظْنَ
taḥtafiẓna
يَحْتَفِظْنَ
yaḥtafiẓna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْتَفِظْ
ʔaḥtafiẓ
تَحْتَفِظْ
taḥtafiẓ
يَحْتَفِظْ
yaḥtafiẓ
تَحْتَفِظَا
taḥtafiẓā
يَحْتَفِظَا
yaḥtafiẓā
نَحْتَفِظْ
naḥtafiẓ
تَحْتَفِظُوا
taḥtafiẓū
يَحْتَفِظُوا
yaḥtafiẓū
f تَحْتَفِظِي
taḥtafiẓī
تَحْتَفِظْ
taḥtafiẓ
تَحْتَفِظَا
taḥtafiẓā
تَحْتَفِظْنَ
taḥtafiẓna
يَحْتَفِظْنَ
yaḥtafiẓna
imperative
الْأَمْر
m اِحْتَفِظْ
iḥtafiẓ
اِحْتَفِظَا
iḥtafiẓā
اِحْتَفِظُوا
iḥtafiẓū
f اِحْتَفِظِي
iḥtafiẓī
اِحْتَفِظْنَ
iḥtafiẓna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُحْتُفِظْتُ
uḥtufiẓtu
اُحْتُفِظْتَ
uḥtufiẓta
اُحْتُفِظَ
uḥtufiẓa
اُحْتُفِظْتُمَا
uḥtufiẓtumā
اُحْتُفِظَا
uḥtufiẓā
اُحْتُفِظْنَا
uḥtufiẓnā
اُحْتُفِظْتُمْ
uḥtufiẓtum
اُحْتُفِظُوا
uḥtufiẓū
f اُحْتُفِظْتِ
uḥtufiẓti
اُحْتُفِظَتْ
uḥtufiẓat
اُحْتُفِظَتَا
uḥtufiẓatā
اُحْتُفِظْتُنَّ
uḥtufiẓtunna
اُحْتُفِظْنَ
uḥtufiẓna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحْتَفَظُ
ʔuḥtafaẓu
تُحْتَفَظُ
tuḥtafaẓu
يُحْتَفَظُ
yuḥtafaẓu
تُحْتَفَظَانِ
tuḥtafaẓāni
يُحْتَفَظَانِ
yuḥtafaẓāni
نُحْتَفَظُ
nuḥtafaẓu
تُحْتَفَظُونَ
tuḥtafaẓūna
يُحْتَفَظُونَ
yuḥtafaẓūna
f تُحْتَفَظِينَ
tuḥtafaẓīna
تُحْتَفَظُ
tuḥtafaẓu
تُحْتَفَظَانِ
tuḥtafaẓāni
تُحْتَفَظْنَ
tuḥtafaẓna
يُحْتَفَظْنَ
yuḥtafaẓna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحْتَفَظَ
ʔuḥtafaẓa
تُحْتَفَظَ
tuḥtafaẓa
يُحْتَفَظَ
yuḥtafaẓa
تُحْتَفَظَا
tuḥtafaẓā
يُحْتَفَظَا
yuḥtafaẓā
نُحْتَفَظَ
nuḥtafaẓa
تُحْتَفَظُوا
tuḥtafaẓū
يُحْتَفَظُوا
yuḥtafaẓū
f تُحْتَفَظِي
tuḥtafaẓī
تُحْتَفَظَ
tuḥtafaẓa
تُحْتَفَظَا
tuḥtafaẓā
تُحْتَفَظْنَ
tuḥtafaẓna
يُحْتَفَظْنَ
yuḥtafaẓna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحْتَفَظْ
ʔuḥtafaẓ
تُحْتَفَظْ
tuḥtafaẓ
يُحْتَفَظْ
yuḥtafaẓ
تُحْتَفَظَا
tuḥtafaẓā
يُحْتَفَظَا
yuḥtafaẓā
نُحْتَفَظْ
nuḥtafaẓ
تُحْتَفَظُوا
tuḥtafaẓū
يُحْتَفَظُوا
yuḥtafaẓū
f تُحْتَفَظِي
tuḥtafaẓī
تُحْتَفَظْ
tuḥtafaẓ
تُحْتَفَظَا
tuḥtafaẓā
تُحْتَفَظْنَ
tuḥtafaẓna
يُحْتَفَظْنَ
yuḥtafaẓna