اورمك
Old Anatolian Turkish
Etymology 1
From Proto-Turkic *ȫr-.
Verb
اُورْمَكْ • (örmek)
Derived terms
- اورك (örk, “a sort of string tied to an animal's foot”)
- اوركه (öreke)
- اورمه (örme, “bent string”)
- اوروك (örük, “a sort of rope”)
- اُورُمْچَكْ (örümçek, “spider”)
- اُورْتْمَكْ (örtmek, “to cover, to conceal”)
- اُورْسَلَمَكْ (örselemek, ürselemek, “to pretend; to attempt to sit up”)
- اُویُوكْ (öyük, üyük, “hill”)
Descendants
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2002–) “örmek”, in Nişanyan Sözlük
- Kanar, Mehmet (2018) “örme”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 542
Etymology 2
From اَوْ (ev, “house”). Compare Turkmen öýermek.
Verb
اَوَرْمَكْ • (ẹvermek)
- (transitive) to give in marriage
Descendants
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2002–) “evermek”, in Nişanyan Sözlük
Etymology 3
From Proto-Turkic *üdre-.
Alternative forms
- اورهمك (üremek)
Verb
اُورَمَكْ • (üremek)
Descendants
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2002–) “üremek”, in Nişanyan Sözlük
Etymology 4
Inherited from Proto-Turkic *ǖr-.
Verb
اُورْمَكْ or اُورَمَكْ or اُوُرْمَكْ • (ürmek or ǖrmek or üremek or üvürmek)
- (intransitive) to bark
- (intransitive) to scream, to yell
- Synonym: چاغرمق (çaġırmaq)
- (transitive) to blow
- Synonym: دم اورمق (dem urmaq)
- (transitive) to inflate
Derived terms
- اورتلمك (üvürtlemek, “to prefer”)
- اورتلنمك (üvürtlenmek, “to be chosen”)
- اورلمك (ürilmek, “to be blown”)
- اورندو (üründü)
- اورپلشمك (ürpeleşmek, “to become fluctuating”)
- اولپرمك (ülpermek, “to get spooked”)
Descendants
- Azerbaijani: hürmək, üfürmək
- Gagauz: üürümää
- Ottoman Turkish: اورومك (ürümek), اوفورمك (üfürmek)
- Turkish: ürümek, üfürmek
Further reading
- Kanar, Mehmet (2018) “ürmek”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 698
- Nişanyan, Sevan (2002–) “ürümek”, in Nişanyan Sözlük
- XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), volume VI, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1972, page 4080
Etymology 5
Inherited from Proto-Turkic *üdür-
Alternative forms
- ارمك (ürmek)
Verb
اُوُرْمَكْ or اُورْمَكْ • (üvürmek or ürmek)
Derived terms
- اورندو (üründü)
Further reading
- Kanar, Mehmet (2018) “ürmek”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 698
- “ürmek”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
Ottoman Turkish
Etymology 1
Inherited from Old Anatolian Turkish اَوَرْمَكْ (ẹvermek), from او (ev, “house”).
Verb
اورمك • (evermek)
- (transitive) to give in marriage
Descendants
- Turkish: evermek
Etymology 2
Inherited from Old Anatolian Turkish اُورْمَكْ (örmek) , from Proto-Turkic *ör-.
Verb
اورمك • (örmek)
Descendants
- Turkish: örmek
- → Armenian: օ̈րմիշ / էօրմիշ (örmiš)