اوغل

Old Anatolian Turkish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *ogul

cognates

Cognate with Old Turkic 𐰆𐰍𐰞 (uǧl¹ /⁠oğul⁠/), Bashkir ул (ul), Chuvash ывӑл (yvăl), Kazakh ұл (ūl), Kyrgyz уул (uul), Turkmen ogul, Uyghur ئوغۇل (oghul), Uzbek oʻgʻil and Yakut уол (uol).

Noun

اوغل • (oġul) (definite accusative اوغلی (oġlı), plural اوغللر (oġullar) or (rare) اوغلان (oġlan))

  1. son, a male offspring, a boy or a man in relation to his parents
    Synonyms: اوغلان (oġlan), پسر (püser)
    اوغل ویرمك ― oġul vẹrmek ― to bear a son
    • 14th Century, Mesud bin Ahmed, Süheyl-ü Nevbahār:
      دِدٖیكٖمْ شُنُوكْ بِكِی اُغْلُومْ اُولَا
      dẹdikim şunuŋ bigi oġlum ola
      he said "may I have a son like this"
  2. boy; a young male human
    Synonym: اوغلان (oġlan)

Derived terms

  • اوغل اوتی (oġul otı, “lemon balm”)
  • اوغل قز كترمك (oġul qız getirmek, “to give birth”)
  • اوغلدروق (oġulduruq, “womb”)
  • اوغلسز (oġulsuz, “sonless”)
  • اوغللق (oġulluq, “adopted son”)
  • اوغللو (oğullu, “having a son”)
  • (collective) اوغول اوغلانجق (oġul oğlancuq, “kids”)

Descendants

  • Azerbaijani: oğul
  • Gagauz: ool
  • Ottoman Turkish: اوغل (oğul)
    • Turkish: oğul
    • → Armenian: օղուլ (ōġul)

Further reading

  • Kanar, Mehmet (2018) “oğul”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 514
  • Çetin, Hasan Ali (2020) “oġul”, in Eski Anadolu Türkçesi Eczacılık ve Tıp Terimleri Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Pharmacy and Medicine Dictionary] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 1365)‎[1], 2025 edition, Ankara: Türk Dil Kurumu, →ISBN, page 228
  • “oğul”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977

Ottoman Turkish

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اوغل (oġul), from Proto-Turkic *ogul (“son”).

cognates

Cognate with Old Turkic 𐰆𐰍𐰞 (uǧl¹ /⁠oğul⁠/), Azerbaijani oğul, Bashkir ул (ul), Chuvash ывӑл (yvăl), Kazakh ұл (ūl), Kyrgyz уул (uul), Turkmen ogul, Uyghur ئوغۇل (oghul), Uzbek oʻgʻil and Yakut уол (uol).

Noun

اوغل • (oğul) (definite accusative اوغلی (oğlu), plural اوغللر (oğullar))

  1. son, boy, a male offspring, a boy or a man in relation to his parents
    Synonyms: ابن (ibn), مخدوم (mahdum)
    اوغل ایدنمك ― oğul edinmek ― to adopt a son
  2. swarm, a large number of insects, particularly bees, especially when in motion

Declension

Declension of اوغل (oğul)
singular plural
nominative اوغل (oğul) اوغللر (oğullar)
definite accusative اوغلی (oğlu) اوغللری (oğulları)
dative اوغله (oğla) اوغللره (oğullara)
locative اوغلده (oğulda) اوغللرده (oğullarda)
ablative اوغلدن (oğuldan) اوغللردن (oğullardan)
genitive اوغلك (oğluñ) اوغللرك (oğullarıñ)
Possessive forms
1st person singular
singular plural
nominative اوغلم (oğlum) اوغللرم (oğullarım)
definite accusative اوغلمی (oğlumu) اوغللرمی (oğullarımı)
dative اوغلمه (oğluma) اوغللرمه (oğullarıma)
locative اوغلمده (oğlumda) اوغللرمده (oğullarımda)
ablative اوغلمدن (oğlumdan) اوغللرمدن (oğullarımdan)
genitive اوغلمك (oğlumuñ) اوغللرمك (oğullarımıñ)
2nd person singular
singular plural
nominative اوغلك (oğluñ) اوغللرك (oğullarıñ)
definite accusative اوغلكی (oğluñu) اوغللركی (oğullarıñı)
dative اوغلكه (oğluña) اوغللركه (oğullarıña)
locative اوغلكده (oğluñda) اوغللركده (oğullarıñda)
ablative اوغلكدن (oğluñdan) اوغللركدن (oğullarıñdan)
genitive اوغلكك (oğluñuñ) اوغللركك (oğullarıñıñ)
3rd person singular
singular plural
nominative اوغلی (oğlu) اوغللری (oğulları)
definite accusative اوغلنی (oğlunu) اوغللرینی (oğullarını)
dative اوغلنه (oğluna) اوغللرینه (oğullarına)
locative اوغلنده (oğlunda) اوغللرنده (oğullarında)
ablative اوغلندن (oğlundan) اوغللرندن (oğullarından)
genitive اوغلنك (oğlunuñ) اوغللرینك (oğullarınıñ)
1st person plural
singular plural
nominative اوغلمز (oğlumuz) اوغللرمز (oğullarımız)
definite accusative اوغلمزی (oğlumuzu) اوغللرمزی (oğullarımızı)
dative اوغلمزه (oğlumuza) اوغللرمزه (oğullarımıza)
locative اوغلمزده (oğlumuzda) اوغللرمزده (oğullarımızda)
ablative اوغلمزدن (oğlumuzdan) اوغللرمزدن (oğullarımızdan)
genitive اوغلمزك (oğlumuzuñ) اوغللرمزك (oğullarımızıñ)
2nd person plural
singular plural
nominative اوغلكز (oğluñuz) اوغللركز (oğullarıñız)
definite accusative اوغلكزی (oğluñuzu) اوغللركزی (oğullarıñızı)
dative اوغلكزه (oğluñuza) اوغللركزه (oğullarıñıza)
locative اوغلكزده (oğluñuzda) اوغللركزده (oğullarıñızda)
ablative اوغلكزدن (oğluñuzdan) اوغللركزدن (oğullarıñızdan)
genitive اوغلكزك (oğluñuzuñ) اوغللركزك (oğullarıñızıñ)
3rd person plural
singular plural
nominative اوغللری (oğulları) اوغللری (oğulları)
definite accusative اوغللرینی (oğullarını) اوغللرینی (oğullarını)
dative اوغللرینه (oğullarına) اوغللرینه (oğullarına)
locative اوغللرنده (oğullarında) اوغللرنده (oğullarında)
ablative اوغللرندن (oğullarından) اوغللرندن (oğullarından)
genitive اوغللرینك (oğullarınıñ) اوغللرینك (oğullarınıñ)

Derived terms

  • آخرت اوغلی (ahiret oğlu, “adopted son”)
  • اوجاق اوغلی (ocak oğlu, “son of a wealthy family”, literally “fireplace's son”)
  • اوغل اوتی (oğul otu, “lemon balm”)
  • اوغل بالی (oğul balı, “virgin honey”)
  • اوغللق (oğulluk, “sonhood, sonship”)
  • اوغللو (oğullu, “provided with sons”)
  • بك اوغلی (bey oğlu, “Beyoğlu, a district in Turkey”)
  • قحپه اوغلی (kahpe oğlu, “bastard, son of a prostitute”)
  • كور اوغلی (kör oğlu, “blundering, awkward fellow”)
  • كوپك اوغلی (köpek oğlu, “bastard”, literally “dog's son”)
  • اوغلاق (oğlak, “kid, young goat”)
  • اوغلان (oğlan, “boy, youth”)
  • اوغلدروق (oğulduruk, “womb”)

Descendants

  • Turkish: oğul
  • → Armenian: օղուլ (ōġul)

Further reading

click to expand
  • Barbier de Meynard, Charles (1881) “اوغل”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 172
  • Çağbayır, Yaşar (2007) “oğul”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3592
  • Hindoglu, Artin (1838) “اوغل”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français‎[3], Vienna: F. Beck, page 82b
  • Kélékian, Diran (1911) “اوغل”, in Dictionnaire turc-français‎[4] (in French), Constantinople: Mihran, page 192
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Filius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum‎[5], Vienna, column 577
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “اوغل”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎[6], Vienna, column 524
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “oğul”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “اوغل”, in A Turkish and English Lexicon‎[7], Constantinople: A. H. Boyajian, page 257
  • “oğul”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[8] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.