اویان

Ottoman Turkish

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yügen (bridle); cognate with Azerbaijani yüyən, Bashkir йүгән (yügən), Chuvash йӗвен (jĕven), Kazakh жүген (jügen), Kyrgyz жүгөн (jügön), Turkmen uýan, Uyghur يۈگەن (yügen), Uzbek yugan and Yakut үүн (üün).

Noun

اویان • (oyan) (definite accusative اویانی (oyanı), plural اویانلر (oyanlar))

  1. bridle, the headgear with which a horse is directed and which carries a bit and reins
    Synonym: لكام (ligam)

Derived terms

  • اویان اورمق (oyan urmak, to bridle a horse)
  • اویان قوشقومق (oyan kuşkumak, to loosen the bridle)
  • اویانلامق (oyanlamak, to bridle a horse)
  • اویانلتمق (oyanlatmak, to make or let a horse be bridled)
  • اویانلو (oyanlı, bridled)

Descendants

  • Turkish: oyan

Further reading