تفرج

See also: تفرح

Arabic

Pronunciation

  • Verb: IPA(key): /ta.far.ra.d͡ʒa/
  • Noun: IPA(key): /ta.far.rud͡ʒ/

Etymology 1

Root
ف ر ج (f r j)
9 terms

Verb

تَفَرَّجَ • (tafarraja) V (non-past يَتَفَرَّجُ (yatafarraju), verbal noun تَفَرُّج (tafarruj))

  1. to observe, to watch over, to look at with pleasure
    تَفَرَّجَتْ عَلَى مَنَاظِرِ الطَّبِيعَةِ
    tafarrajat ʕalā manāẓiri ṭ-ṭabīʕati
    She enjoyed watching the landscape.
Conjugation
Conjugation of تَفَرَّجَ (V, sound, no passive (?), verbal noun تَفَرُّج)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفَرُّج
tafarruj
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَفَرِّج
mutafarrij
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَفَرَّجْتُ
tafarrajtu
تَفَرَّجْتَ
tafarrajta
تَفَرَّجَ
tafarraja
تَفَرَّجْتُمَا
tafarrajtumā
تَفَرَّجَا
tafarrajā
تَفَرَّجْنَا
tafarrajnā
تَفَرَّجْتُمْ
tafarrajtum
تَفَرَّجُوا
tafarrajū
f تَفَرَّجْتِ
tafarrajti
تَفَرَّجَتْ
tafarrajat
تَفَرَّجَتَا
tafarrajatā
تَفَرَّجْتُنَّ
tafarrajtunna
تَفَرَّجْنَ
tafarrajna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَفَرَّجُ
ʔatafarraju
تَتَفَرَّجُ
tatafarraju
يَتَفَرَّجُ
yatafarraju
تَتَفَرَّجَانِ
tatafarrajāni
يَتَفَرَّجَانِ
yatafarrajāni
نَتَفَرَّجُ
natafarraju
تَتَفَرَّجُونَ
tatafarrajūna
يَتَفَرَّجُونَ
yatafarrajūna
f تَتَفَرَّجِينَ
tatafarrajīna
تَتَفَرَّجُ
tatafarraju
تَتَفَرَّجَانِ
tatafarrajāni
تَتَفَرَّجْنَ
tatafarrajna
يَتَفَرَّجْنَ
yatafarrajna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَفَرَّجَ
ʔatafarraja
تَتَفَرَّجَ
tatafarraja
يَتَفَرَّجَ
yatafarraja
تَتَفَرَّجَا
tatafarrajā
يَتَفَرَّجَا
yatafarrajā
نَتَفَرَّجَ
natafarraja
تَتَفَرَّجُوا
tatafarrajū
يَتَفَرَّجُوا
yatafarrajū
f تَتَفَرَّجِي
tatafarrajī
تَتَفَرَّجَ
tatafarraja
تَتَفَرَّجَا
tatafarrajā
تَتَفَرَّجْنَ
tatafarrajna
يَتَفَرَّجْنَ
yatafarrajna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَفَرَّجْ
ʔatafarraj
تَتَفَرَّجْ
tatafarraj
يَتَفَرَّجْ
yatafarraj
تَتَفَرَّجَا
tatafarrajā
يَتَفَرَّجَا
yatafarrajā
نَتَفَرَّجْ
natafarraj
تَتَفَرَّجُوا
tatafarrajū
يَتَفَرَّجُوا
yatafarrajū
f تَتَفَرَّجِي
tatafarrajī
تَتَفَرَّجْ
tatafarraj
تَتَفَرَّجَا
tatafarrajā
تَتَفَرَّجْنَ
tatafarrajna
يَتَفَرَّجْنَ
yatafarrajna
imperative
الْأَمْر
m تَفَرَّجْ
tafarraj
تَفَرَّجَا
tafarrajā
تَفَرَّجُوا
tafarrajū
f تَفَرَّجِي
tafarrajī
تَفَرَّجْنَ
tafarrajna

Noun

تَفَرُّج • (tafarrujm

  1. verbal noun of تَفَرَّجَ (tafarraja) (form V)
Declension
Declension of noun تَفَرُّج (tafarruj)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَفَرُّج
tafarruj
التَّفَرُّج
at-tafarruj
تَفَرُّج
tafarruj
nominative تَفَرُّجٌ
tafarrujun
التَّفَرُّجُ
at-tafarruju
تَفَرُّجُ
tafarruju
accusative تَفَرُّجًا
tafarrujan
التَّفَرُّجَ
at-tafarruja
تَفَرُّجَ
tafarruja
genitive تَفَرُّجٍ
tafarrujin
التَّفَرُّجِ
at-tafarruji
تَفَرُّجِ
tafarruji

Etymology 2

Verb

تفرج (form I)

  1. تَفْرِجُ (tafriju) /taf.ri.d͡ʒu/: inflection of فَرَجَ (faraja):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تُفْرَجُ (tufraju) /tuf.ra.d͡ʒu/: inflection of فَرَجَ (faraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive indicative
    2. third-person feminine singular non-past passive indicative
  3. تَفْرِجَ (tafrija) /taf.ri.d͡ʒa/: inflection of فَرَجَ (faraja):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  4. تُفْرَجَ (tufraja) /tuf.ra.d͡ʒa/: inflection of فَرَجَ (faraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
  5. تَفْرِجْ (tafrij) /taf.rid͡ʒ/: inflection of فَرَجَ (faraja):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive
  6. تُفْرَجْ (tufraj) /tuf.rad͡ʒ/: inflection of فَرَجَ (faraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive jussive
    2. third-person feminine singular non-past passive jussive

Etymology 3

Verb

تفرج (form II)

  1. تُفَرِّجُ (tufarriju) /tu.far.ri.d͡ʒu/: inflection of فَرَّجَ (farraja):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تُفَرَّجُ (tufarraju) /tu.far.ra.d͡ʒu/: inflection of فَرَّجَ (farraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive indicative
    2. third-person feminine singular non-past passive indicative
  3. تُفَرِّجَ (tufarrija) /tu.far.ri.d͡ʒa/: inflection of فَرَّجَ (farraja):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  4. تُفَرَّجَ (tufarraja) /tu.far.ra.d͡ʒa/: inflection of فَرَّجَ (farraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
  5. تُفَرِّجْ (tufarrij) /tu.far.rid͡ʒ/: inflection of فَرَّجَ (farraja):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive
  6. تُفَرَّجْ (tufarraj) /tu.far.rad͡ʒ/: inflection of فَرَّجَ (farraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive jussive
    2. third-person feminine singular non-past passive jussive

Moroccan Arabic

Root
ف ر ج
1 term

Etymology

From Arabic تَفَرَّجَ (tafarraja).

Pronunciation

  • IPA(key): /tfar.raʒ/
  • Audio:(file)

Verb

تفرج • (tfarraj) V (non-past يتفرج (yitfarraj))

  1. to watch
    تفرجت فداك المسلسل المركاني اللي قلت لي عليه
    tfarrajt f-dāk el-musalsal el-mirikāni lli qulti li ʕlīh
    I watched the American series you told me about

Conjugation

Conjugation of تفرج
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تفرّجت (tfarrajt) تفرّجتي (tfarrajti) تفرّج (tfarraj) تفرّجنا (tfarrajna) تفرّجتوا (tfarrajtu) تفرّجوا (tfarrju)
f تفرّجت (tfarrjāt)
non-past m نتفرّج (nitfarraj) تتفرّج (titfarraj) يتفرّج (yitfarraj) نتفرّجوا (nitfarrju) تتفرّجوا (titfarrju) يتفرّجوا (yitfarrju)
f تتفرّجي (titfarrji) تتفرّج (titfarraj)
imperative m تفرّج (tfarraj) تفرّجوا (tfarrju)
f تفرّجي (tfarrji)

South Levantine Arabic

Root
ف ر ج
4 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /tfar.raʒ/, [ɪtˈfar.raʒ], [ɪtˈfar.rad͡ʒ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

تفرّج • (tfarraj) V (present بتفرّج (bitfarraj))

  1. to look
    Synonym: تطلّع (tṭallaʕ)
  2. to watch, to observe

Conjugation

Conjugation of تفرج
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تفرّجت (tfarrajt) تفرّجت (tfarrajt) تفرّج (tfarraj) تفرّجنا (tfarrajna) تفرّجتو (tfarrajtu) تفرّجو (tfarraju)
f تفرّجتي (tfarrajti) تفرّجت (tfarrajat)
present m بتفرّج (batfarraj) بتتفرّج (btitfarraj) بتفرّج (bitfarraj) منتفرّج (mnitfarraj) بتتفرّجو (btitfarraju) بتفرّجو (bitfarraju)
f بتتفرّجي (btitfarraji) بتتفرّج (btitfarraj)
subjunctive m اتفرّج (atfarraj) تتفرّج (titfarraj) يتفرّج (yitfarraj) نتفرّج (nitfarraj) تتفرّجو (titfarraju) يتفرّجو (yitfarraju)
f تتفرّجي (titfarraji) تتفرّج (titfarraj)
imperative m تفرّج (tfarraj) تفرّجو (tfarraju)
f تفرّجي (tfarraji)

See also