حك

See also: چک and جک

Arabic

Verb

حَكَّ • (ḥakka) I (non-past يَحُكُّ (yaḥukku), verbal noun حَكّ (ḥakk))

  1. to rub
  2. to scrape, to scratch
  3. to rub off, to abrade

Conjugation

Conjugation of حَكَّ (I, geminate, a ~ u, full passive, verbal noun حَكّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَكّ
ḥakk
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَاكّ
ḥākk
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْكُوك
maḥkūk
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَكَكْتُ
ḥakaktu
حَكَكْتَ
ḥakakta
حَكَّ
ḥakka
حَكَكْتُمَا
ḥakaktumā
حَكَّا
ḥakkā
حَكَكْنَا
ḥakaknā
حَكَكْتُمْ
ḥakaktum
حَكُّوا
ḥakkū
f حَكَكْتِ
ḥakakti
حَكَّتْ
ḥakkat
حَكَّتَا
ḥakkatā
حَكَكْتُنَّ
ḥakaktunna
حَكَكْنَ
ḥakakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحُكُّ
ʔaḥukku
تَحُكُّ
taḥukku
يَحُكُّ
yaḥukku
تَحُكَّانِ
taḥukkāni
يَحُكَّانِ
yaḥukkāni
نَحُكُّ
naḥukku
تَحُكُّونَ
taḥukkūna
يَحُكُّونَ
yaḥukkūna
f تَحُكِّينَ
taḥukkīna
تَحُكُّ
taḥukku
تَحُكَّانِ
taḥukkāni
تَحْكُكْنَ
taḥkukna
يَحْكُكْنَ
yaḥkukna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحُكَّ
ʔaḥukka
تَحُكَّ
taḥukka
يَحُكَّ
yaḥukka
تَحُكَّا
taḥukkā
يَحُكَّا
yaḥukkā
نَحُكَّ
naḥukka
تَحُكُّوا
taḥukkū
يَحُكُّوا
yaḥukkū
f تَحُكِّي
taḥukkī
تَحُكَّ
taḥukka
تَحُكَّا
taḥukkā
تَحْكُكْنَ
taḥkukna
يَحْكُكْنَ
yaḥkukna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحُكَّ, أَحُكِّ, أَحْكُكْ
ʔaḥukka, ʔaḥukki, ʔaḥkuk
تَحُكَّ, تَحُكِّ, تَحْكُكْ
taḥukka, taḥukki, taḥkuk
يَحُكَّ, يَحُكِّ, يَحْكُكْ
yaḥukka, yaḥukki, yaḥkuk
تَحُكَّا
taḥukkā
يَحُكَّا
yaḥukkā
نَحُكَّ, نَحُكِّ, نَحْكُكْ
naḥukka, naḥukki, naḥkuk
تَحُكُّوا
taḥukkū
يَحُكُّوا
yaḥukkū
f تَحُكِّي
taḥukkī
تَحُكَّ, تَحُكِّ, تَحْكُكْ
taḥukka, taḥukki, taḥkuk
تَحُكَّا
taḥukkā
تَحْكُكْنَ
taḥkukna
يَحْكُكْنَ
yaḥkukna
imperative
الْأَمْر
m حُكَّ, حُكِّ, اُحْكُكْ
ḥukka, ḥukki, uḥkuk
حُكَّا
ḥukkā
حُكُّوا
ḥukkū
f حُكِّي
ḥukkī
اُحْكُكْنَ
uḥkukna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُكِكْتُ
ḥukiktu
حُكِكْتَ
ḥukikta
حُكَّ
ḥukka
حُكِكْتُمَا
ḥukiktumā
حُكَّا
ḥukkā
حُكِكْنَا
ḥukiknā
حُكِكْتُمْ
ḥukiktum
حُكُّوا
ḥukkū
f حُكِكْتِ
ḥukikti
حُكَّتْ
ḥukkat
حُكَّتَا
ḥukkatā
حُكِكْتُنَّ
ḥukiktunna
حُكِكْنَ
ḥukikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحَكُّ
ʔuḥakku
تُحَكُّ
tuḥakku
يُحَكُّ
yuḥakku
تُحَكَّانِ
tuḥakkāni
يُحَكَّانِ
yuḥakkāni
نُحَكُّ
nuḥakku
تُحَكُّونَ
tuḥakkūna
يُحَكُّونَ
yuḥakkūna
f تُحَكِّينَ
tuḥakkīna
تُحَكُّ
tuḥakku
تُحَكَّانِ
tuḥakkāni
تُحْكَكْنَ
tuḥkakna
يُحْكَكْنَ
yuḥkakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحَكَّ
ʔuḥakka
تُحَكَّ
tuḥakka
يُحَكَّ
yuḥakka
تُحَكَّا
tuḥakkā
يُحَكَّا
yuḥakkā
نُحَكَّ
nuḥakka
تُحَكُّوا
tuḥakkū
يُحَكُّوا
yuḥakkū
f تُحَكِّي
tuḥakkī
تُحَكَّ
tuḥakka
تُحَكَّا
tuḥakkā
تُحْكَكْنَ
tuḥkakna
يُحْكَكْنَ
yuḥkakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحَكَّ, أُحَكِّ, أُحْكَكْ
ʔuḥakka, ʔuḥakki, ʔuḥkak
تُحَكَّ, تُحَكِّ, تُحْكَكْ
tuḥakka, tuḥakki, tuḥkak
يُحَكَّ, يُحَكِّ, يُحْكَكْ
yuḥakka, yuḥakki, yuḥkak
تُحَكَّا
tuḥakkā
يُحَكَّا
yuḥakkā
نُحَكَّ, نُحَكِّ, نُحْكَكْ
nuḥakka, nuḥakki, nuḥkak
تُحَكُّوا
tuḥakkū
يُحَكُّوا
yuḥakkū
f تُحَكِّي
tuḥakkī
تُحَكَّ, تُحَكِّ, تُحْكَكْ
tuḥakka, tuḥakki, tuḥkak
تُحَكَّا
tuḥakkā
تُحْكَكْنَ
tuḥkakna
يُحْكَكْنَ
yuḥkakna

Noun

حَكّ • (ḥakkm

  1. verbal noun of حَكَّ (ḥakka, to rub) (form I)
  2. rubbing, chafing
  3. friction
  4. scratching

Declension

Declension of noun حَكّ (ḥakk)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَكّ
ḥakk
الْحَكّ
al-ḥakk
حَكّ
ḥakk
nominative حَكٌّ
ḥakkun
الْحَكُّ
al-ḥakku
حَكُّ
ḥakku
accusative حَكًّا
ḥakkan
الْحَكَّ
al-ḥakka
حَكَّ
ḥakka
genitive حَكٍّ
ḥakkin
الْحَكِّ
al-ḥakki
حَكِّ
ḥakki

Moroccan Arabic

Etymology 1

From Arabic حُقّ (ḥuqq, jar).

Pronunciation

  • IPA(key): /ħukː/

Noun

حك • (ḥukkm (plural حكاك (ḥkāk))

  1. can
    شري معاك حك السردين باش نحضر الشلاضة.
    šri mʕāk ḥukk es-sardīn bāš nḥaḍḍar eš-šlāḍa/le-šlāḍa
    Buy a can of sardines to make the salad.

Etymology 2

Root
ح ك ك
3 terms

From Arabic حَكَّ (ḥakka).

Pronunciation

  • IPA(key): /ħakː/

Verb

حك • (ḥakk) I (non-past يحك (yḥukk))

  1. to rub
  2. to scrape, to scratch
Conjugation
Conjugation of حك
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حكّيت (ḥakkīt) حكّيتي (ḥakkīti) حكّ (ḥakk) حكّينا (ḥakkīna) حكّيتوا (ḥakkītu) حكّوا (ḥakku)
f حكّت (ḥakkāt)
non-past m نحكّ (nḥukk) تحكّ (tḥukk) يحكّ (yḥukk) نحكّوا (nḥukku) تحكّوا (tḥukku) يحكّوا (yḥukku)
f تحكّي (tḥukki) تحكّ (tḥukk)
imperative m حكّ (ḥukk) حكّوا (ḥukku)
f حكّي (ḥukki)

South Levantine Arabic

Root
ح ك ك
1 term

Etymology

From Arabic حَكَّ (ḥakka).

Pronunciation

  • IPA(key): /ħakk/, [ħak]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

حكّ • (ḥakk) I (present بحكّ (biḥikk, biḥokk))

  1. to scratch, to scrape, to rub

Usage notes

  • The non-past forms of this verb are typically pronounced with the vowel “i” by Palestinians and “u” by Jordanians.[1]

Conjugation

Conjugation of حك
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حكّيت (ḥakkēt) حكّيت (ḥakkēt) حكّ (ḥakk) حكّينا (ḥakkēna) حكّيتو (ḥakkētu) حكّو (ḥakku)
f حكّيتي (ḥakkēti) حكّت (ḥakkat)
present m بحكّ (baḥikk) بتحكّ (bitḥikk) بحكّ (biḥikk) منحكّ (minḥikk) بتحكّو (bitḥikku) بحكّو (biḥikku)
f بتحكّي (bitḥikki) بتحكّ (bitḥikk)
subjunctive m احكّ (aḥikk) تحكّ (tḥikk) يحكّ (yḥikk) نحكّ (nḥikk) تحكّو (tḥikku) يحكّو (yḥikku)
f تحكّي (tḥikki) تحكّ (tḥikk)
imperative m حكّ (ḥikk) حكّو (ḥikku)
f حكّي (ḥikki)
Conjugation of حك
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حكّيت (ḥakkēt) حكّيت (ḥakkēt) حكّ (ḥakk) حكّينا (ḥakkēna) حكّيتو (ḥakkētu) حكّو (ḥakku)
f حكّيتي (ḥakkēti) حكّت (ḥakkat)
present m بحكّ (baḥokk) بتحكّ (bitḥokk) بحكّ (biḥokk) منحكّ (minḥokk) بتحكّو (bitḥokku) بحكّو (biḥokku)
f بتحكّي (bitḥokki) بتحكّ (bitḥokk)
subjunctive m احكّ (aḥokk) تحكّ (tḥokk) يحكّ (yḥokk) نحكّ (nḥokk) تحكّو (tḥokku) يحكّو (yḥokku)
f تحكّي (tḥokki) تحكّ (tḥokk)
imperative m حكّ (ḥokk) حكّو (ḥokku)
f حكّي (ḥokki)

References

  1. ^ Fridrik E. Tiedemann (2015) The 101 Most Used Verbs In Spoken Arabic: Jordan and Palestine, Amman: The Author, →ISBN, page 155