دلاق
Ottoman Turkish
Alternative forms
- دیلاق (dılak)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *tïlak (“clitoris”);[1] equivalent to دل (dil, “tongue”) + ـاق (-ak, noun and adjective diminutive suffix). The change from front to back vowel predates the earliest written record in the 11th century: see Turkish dil, which retains the front vowel. Cognate with Azerbaijani dıllaq.
Noun
دلاق • (dılak) (definite accusative دلاغی (dılağı), plural دلاقلر (dılaklar))
Descendants
- Turkish: dılak
References
- ^ Clauson, Gerard (1972) “tılak”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 495b
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “dılak”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1197
- Kélékian, Diran (1911) “دیلاق”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 600
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Clitoris”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 192
- Nişanyan, Sevan (2002–) “dılak”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “دلاق”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 910