رقيب
See also: رقیب
Arabic
| Root |
|---|
| ر ق ب (r q b) |
| 10 terms |
Etymology
فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb رَقَبَ (raqaba).
Pronunciation
- IPA(key): /ra.qiːb/
- Rhymes: -iːb
Noun
رَقِيب • (raqīb) m (plural رُقَبَاء (ruqabāʔ))
- watchman
- a certain military rank, usually corresponding to English sergeant
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رَقِيب raqīb |
الرَّقِيب ar-raqīb |
رَقِيب raqīb |
| nominative | رَقِيبٌ raqībun |
الرَّقِيبُ ar-raqību |
رَقِيبُ raqību |
| accusative | رَقِيبًا raqīban |
الرَّقِيبَ ar-raqība |
رَقِيبَ raqība |
| genitive | رَقِيبٍ raqībin |
الرَّقِيبِ ar-raqībi |
رَقِيبِ raqībi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | رَقِيبَيْن raqībayn |
الرَّقِيبَيْن ar-raqībayn |
رَقِيبَيْ raqībay |
| nominative | رَقِيبَانِ raqībāni |
الرَّقِيبَانِ ar-raqībāni |
رَقِيبَا raqībā |
| accusative | رَقِيبَيْنِ raqībayni |
الرَّقِيبَيْنِ ar-raqībayni |
رَقِيبَيْ raqībay |
| genitive | رَقِيبَيْنِ raqībayni |
الرَّقِيبَيْنِ ar-raqībayni |
رَقِيبَيْ raqībay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُقَبَاء ruqabāʔ |
الرُّقَبَاء ar-ruqabāʔ |
رُقَبَاء ruqabāʔ |
| nominative | رُقَبَاءُ ruqabāʔu |
الرُّقَبَاءُ ar-ruqabāʔu |
رُقَبَاءُ ruqabāʔu |
| accusative | رُقَبَاءَ ruqabāʔa |
الرُّقَبَاءَ ar-ruqabāʔa |
رُقَبَاءَ ruqabāʔa |
| genitive | رُقَبَاءَ ruqabāʔa |
الرُّقَبَاءِ ar-ruqabāʔi |
رُقَبَاءِ ruqabāʔi |