زين

See also: رين, زین, رین, and ر ي ن

Arabic

Root
ز ي ن (z y n)
8 terms

Verb

زَيَّنَ • (zayyana) II (non-past يُزَيِّنُ (yuzayyinu), verbal noun تَزْيِين (tazyīn))

  1. to adorn, to decorate, to embellish, to ornament, to garnish
  2. to embroider, to embellish with brocade embroidery, to bedeck, to window-dress
  3. to grace
  4. to shave
  5. to put on makeup
  6. to present in a favorable light, to extol
    • 609–632 CE, Qur'an, 27:24:
      وَجَدْتُهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ
      wajadtuhā waqawmahā yasjudūna li-š-šamsi min dūni l-lahi wazayyana lahumu š-šayṭānu ʔaʕmālahum faṣaddahum ʕani s-sabīli fahum lā yahtadūna
      (Sahih International) I found her and her people prostrating to the sun instead of Allah, and Satan has made their deeds pleasing to them and averted them from [His] way, so they are not guided

Conjugation

Conjugation of زَيَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَزْيِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَزْيِين
tazyīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُزَيِّن
muzayyin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُزَيَّن
muzayyan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m زَيَّنْتُ
zayyantu
زَيَّنْتَ
zayyanta
زَيَّنَ
zayyana
زَيَّنْتُمَا
zayyantumā
زَيَّنَا
zayyanā
زَيَّنَّا
zayyannā
زَيَّنْتُمْ
zayyantum
زَيَّنُوا
zayyanū
f زَيَّنْتِ
zayyanti
زَيَّنَتْ
zayyanat
زَيَّنَتَا
zayyanatā
زَيَّنْتُنَّ
zayyantunna
زَيَّنَّ
zayyanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُزَيِّنُ
ʔuzayyinu
تُزَيِّنُ
tuzayyinu
يُزَيِّنُ
yuzayyinu
تُزَيِّنَانِ
tuzayyināni
يُزَيِّنَانِ
yuzayyināni
نُزَيِّنُ
nuzayyinu
تُزَيِّنُونَ
tuzayyinūna
يُزَيِّنُونَ
yuzayyinūna
f تُزَيِّنِينَ
tuzayyinīna
تُزَيِّنُ
tuzayyinu
تُزَيِّنَانِ
tuzayyināni
تُزَيِّنَّ
tuzayyinna
يُزَيِّنَّ
yuzayyinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُزَيِّنَ
ʔuzayyina
تُزَيِّنَ
tuzayyina
يُزَيِّنَ
yuzayyina
تُزَيِّنَا
tuzayyinā
يُزَيِّنَا
yuzayyinā
نُزَيِّنَ
nuzayyina
تُزَيِّنُوا
tuzayyinū
يُزَيِّنُوا
yuzayyinū
f تُزَيِّنِي
tuzayyinī
تُزَيِّنَ
tuzayyina
تُزَيِّنَا
tuzayyinā
تُزَيِّنَّ
tuzayyinna
يُزَيِّنَّ
yuzayyinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُزَيِّنْ
ʔuzayyin
تُزَيِّنْ
tuzayyin
يُزَيِّنْ
yuzayyin
تُزَيِّنَا
tuzayyinā
يُزَيِّنَا
yuzayyinā
نُزَيِّنْ
nuzayyin
تُزَيِّنُوا
tuzayyinū
يُزَيِّنُوا
yuzayyinū
f تُزَيِّنِي
tuzayyinī
تُزَيِّنْ
tuzayyin
تُزَيِّنَا
tuzayyinā
تُزَيِّنَّ
tuzayyinna
يُزَيِّنَّ
yuzayyinna
imperative
الْأَمْر
m زَيِّنْ
zayyin
زَيِّنَا
zayyinā
زَيِّنُوا
zayyinū
f زَيِّنِي
zayyinī
زَيِّنَّ
zayyinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m زُيِّنْتُ
zuyyintu
زُيِّنْتَ
zuyyinta
زُيِّنَ
zuyyina
زُيِّنْتُمَا
zuyyintumā
زُيِّنَا
zuyyinā
زُيِّنَّا
zuyyinnā
زُيِّنْتُمْ
zuyyintum
زُيِّنُوا
zuyyinū
f زُيِّنْتِ
zuyyinti
زُيِّنَتْ
zuyyinat
زُيِّنَتَا
zuyyinatā
زُيِّنْتُنَّ
zuyyintunna
زُيِّنَّ
zuyyinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُزَيَّنُ
ʔuzayyanu
تُزَيَّنُ
tuzayyanu
يُزَيَّنُ
yuzayyanu
تُزَيَّنَانِ
tuzayyanāni
يُزَيَّنَانِ
yuzayyanāni
نُزَيَّنُ
nuzayyanu
تُزَيَّنُونَ
tuzayyanūna
يُزَيَّنُونَ
yuzayyanūna
f تُزَيَّنِينَ
tuzayyanīna
تُزَيَّنُ
tuzayyanu
تُزَيَّنَانِ
tuzayyanāni
تُزَيَّنَّ
tuzayyanna
يُزَيَّنَّ
yuzayyanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُزَيَّنَ
ʔuzayyana
تُزَيَّنَ
tuzayyana
يُزَيَّنَ
yuzayyana
تُزَيَّنَا
tuzayyanā
يُزَيَّنَا
yuzayyanā
نُزَيَّنَ
nuzayyana
تُزَيَّنُوا
tuzayyanū
يُزَيَّنُوا
yuzayyanū
f تُزَيَّنِي
tuzayyanī
تُزَيَّنَ
tuzayyana
تُزَيَّنَا
tuzayyanā
تُزَيَّنَّ
tuzayyanna
يُزَيَّنَّ
yuzayyanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُزَيَّنْ
ʔuzayyan
تُزَيَّنْ
tuzayyan
يُزَيَّنْ
yuzayyan
تُزَيَّنَا
tuzayyanā
يُزَيَّنَا
yuzayyanā
نُزَيَّنْ
nuzayyan
تُزَيَّنُوا
tuzayyanū
يُزَيَّنُوا
yuzayyanū
f تُزَيَّنِي
tuzayyanī
تُزَيَّنْ
tuzayyan
تُزَيَّنَا
tuzayyanā
تُزَيَّنَّ
tuzayyanna
يُزَيَّنَّ
yuzayyanna

Adjective

زَيْن • (zayn)

  1. beautiful, nice, pretty, dainty, comely, handsome, graceful, gorgeous, charming, lovely, fair, radiant, well-turned, beauteous, good-looking, fine

Declension

Declension of adjective زَيْن (zayn)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal زَيْن
zayn
الزَّيْن
az-zayn
زَيْنَة
zayna
الزَّيْنَة
az-zayna
nominative زَيْنٌ
zaynun
الزَّيْنُ
az-zaynu
زَيْنَةٌ
zaynatun
الزَّيْنَةُ
az-zaynatu
accusative زَيْنًا
zaynan
الزَّيْنَ
az-zayna
زَيْنَةً
zaynatan
الزَّيْنَةَ
az-zaynata
genitive زَيْنٍ
zaynin
الزَّيْنِ
az-zayni
زَيْنَةٍ
zaynatin
الزَّيْنَةِ
az-zaynati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal زَيْنَيْن
zaynayn
الزَّيْنَيْن
az-zaynayn
زَيْنَتَيْن
zaynatayn
الزَّيْنَتَيْن
az-zaynatayn
nominative زَيْنَانِ
zaynāni
الزَّيْنَانِ
az-zaynāni
زَيْنَتَانِ
zaynatāni
الزَّيْنَتَانِ
az-zaynatāni
accusative زَيْنَيْنِ
zaynayni
الزَّيْنَيْنِ
az-zaynayni
زَيْنَتَيْنِ
zaynatayni
الزَّيْنَتَيْنِ
az-zaynatayni
genitive زَيْنَيْنِ
zaynayni
الزَّيْنَيْنِ
az-zaynayni
زَيْنَتَيْنِ
zaynatayni
الزَّيْنَتَيْنِ
az-zaynatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? زَيْنَات
zaynāt
الزَّيْنَات
az-zaynāt
nominative ? ? زَيْنَاتٌ
zaynātun
الزَّيْنَاتُ
az-zaynātu
accusative ? ? زَيْنَاتٍ
zaynātin
الزَّيْنَاتِ
az-zaynāti
genitive ? ? زَيْنَاتٍ
zaynātin
الزَّيْنَاتِ
az-zaynāti

Noun

زَيْن • (zaynm (plural أَزْيَان (ʔazyān))

  1. verbal noun of زَانَ (zāna) (form I)
  2. beauty

Declension

Declension of noun زَيْن (zayn)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal زَيْن
zayn
الزَّيْن
az-zayn
زَيْن
zayn
nominative زَيْنٌ
zaynun
الزَّيْنُ
az-zaynu
زَيْنُ
zaynu
accusative زَيْنًا
zaynan
الزَّيْنَ
az-zayna
زَيْنَ
zayna
genitive زَيْنٍ
zaynin
الزَّيْنِ
az-zayni
زَيْنِ
zayni
dual indefinite definite construct
informal زَيْنَيْن
zaynayn
الزَّيْنَيْن
az-zaynayn
زَيْنَيْ
zaynay
nominative زَيْنَانِ
zaynāni
الزَّيْنَانِ
az-zaynāni
زَيْنَا
zaynā
accusative زَيْنَيْنِ
zaynayni
الزَّيْنَيْنِ
az-zaynayni
زَيْنَيْ
zaynay
genitive زَيْنَيْنِ
zaynayni
الزَّيْنَيْنِ
az-zaynayni
زَيْنَيْ
zaynay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَزْيَان
ʔazyān
الْأَزْيَان
al-ʔazyān
أَزْيَان
ʔazyān
nominative أَزْيَانٌ
ʔazyānun
الْأَزْيَانُ
al-ʔazyānu
أَزْيَانُ
ʔazyānu
accusative أَزْيَانًا
ʔazyānan
الْأَزْيَانَ
al-ʔazyāna
أَزْيَانَ
ʔazyāna
genitive أَزْيَانٍ
ʔazyānin
الْأَزْيَانِ
al-ʔazyāni
أَزْيَانِ
ʔazyāni

Proper noun

زَيْن • (zaynm

  1. a male given name, Zayn or Zain

Declension

Declension of noun زَيْن (zayn)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal زَيْن
zayn
nominative زَيْنٌ
zaynun
accusative زَيْنًا
zaynan
genitive زَيْنٍ
zaynin

Iraqi Arabic

Etymology

From Arabic زَيْن (zayn).

Pronunciation

  • IPA(key): /zijen/

Adjective

زين (ziyen)

  1. good; someone or something good
    الوضع كلّش زين.il waḍiʕ kulliš ziyenThe situation is very good.

Synonyms

Interjection

زين (ziyen)

  1. so; Used after a pause for thought to introduce a new topic, question or story, or a new thought or question in continuation of an existing topic.
    زين هسّة شنسوي؟ziyen hassa šinsawwi?So what are we going to do now?

Moroccan Arabic

Root
ز ي ن
2 terms

Etymology 1

From Arabic زَيْن (zayn).

Pronunciation

  • IPA(key): /zajn/, /ziːn/
  • Audio:(file)

Noun

زَيْن or زِين • (zayn or zīnm

  1. beauty

Etymology 2

From Arabic زَيَّنَ (zayyana).

Pronunciation

  • IPA(key): /zaj.jan/

Verb

زين • (zayyan) II (non-past يزين (yzayyan))

  1. to adorn, to decorate, to embellish, to ornament, to garnish
Conjugation
Conjugation of زين
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m زيّنت (zayyant) زيّنتي (zayyanti) زيّن (zayyan) زيّننا (zayyanna) زيّنتوا (zayyantu) زيّنوا (zayynu)
f زيّنت (zayynāt)
non-past m نزيّن (nzayyan) تزيّن (tzayyan) يزيّن (yzayyan) نزيّنوا (nzayynu) تزيّنوا (tzayynu) يزيّنوا (yzayynu)
f تزيّني (tzayyni) تزيّن (tzayyan)
imperative m زيّن (zayyan) زيّنوا (zayynu)
f زيّني (zayyni)

South Levantine Arabic

Root
ز ي ن
1 term

Etymology

From Arabic زَيَّنَ (zayyana).

Pronunciation

  • IPA(key): /zaj.jan/, [ˈzej.jan]
  • Audio (Ramallah):(file)

Verb

زيّن • (zayyan) II (present بزيّن (bizayyen))

  1. to adorn, to decorate, to embellish, to ornament, to garnish

Conjugation

Conjugation of زين
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m زيّنت (zayyant) زيّنت (zayyant) زيّن (zayyan) زيّننا (zayyanna) زيّنتو (zayyantu) زيّنو (zayyanu)
f زيّنتي (zayyanti) زيّنت (zayyanat)
present m بزيّن (bazayyin) بتزيّن (bitzayyin) بزيّن (bizayyin) منزيّن (minzayyin) بتزيّنو (bitzayynu) بزيّنو (bizayynu)
f بتزيّني (bitzayyni) بتزيّن (bitzayyin)
subjunctive m ازيّن (azayyin) تزيّن (tzayyin) يزيّن (yzayyin) نزيّن (nzayyin) تزيّنو (tzayynu) يزيّنو (yzayynu)
f تزيّني (tzayyni) تزيّن (tzayyin)
imperative m زيّن (zayyin) زيّنو (zayynu)
f زيّني (zayyni)