ستاره
See also: ستارہ
Ottoman Turkish
Etymology 1
Borrowed from Classical Persian ستاره (sitâra, “star; fate”).
Noun
ستاره • (sitare) (plural ستارگان)
- (astronomy) star, a luminous celestial body made up of plasma
- (figuratively) one's star, fortune, fate, chance, destiny
- Synonym: اختر (ahter)
- an open tent, a pavilion
Derived terms
- ستاره سوخته (sitare suhte, “unfortunate”)
- ستارهدان (sitaredan, “astrologer”)
- ستارهسز (sitaresiz, “unfortunate, unlucky”)
- ستارهلو (sitareli, “starry; lucky, fortunate”)
Descendants
- Turkish: sitare
Etymology 2
Borrowed from Classical Persian ستاره. Compound of سه (“three”) + تاره (“stringed”).
Noun
ستاره • (sitare)
- a three-stringed lute
- three-dice backgammon
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “sitare2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4265
- Kélékian, Diran (1911) “ستاره”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 665
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Stella”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1595
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ستاره”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 2547
- Redhouse, James W. (1890) “ستاره”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1039
Persian
Alternative forms
- ستار (satâr, setâr), استاره (estâre)
Etymology
From Middle Persian [script needed] (stʾlk' /stārag/), [script needed] (stl /star/), from Old Persian 𐎠𐎿𐎫𐎼 (star-), from Proto-Iranian *Hstā́, from Proto-Indo-Iranian *Hstā́, from Proto-Indo-European *h₂stḗr. Cognate with English star.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /si.taː.ˈɾa/
- (Dari, formal) IPA(key): [sɪ.t̪ʰɑː.ɾǽ]
- (Iran, formal) IPA(key): [se.t̪ʰɒː.ɹé]
- (Tajik, formal) IPA(key): [si.t̪ʰɔ.ɾǽ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | sitāra |
| Dari reading? | sitāra |
| Iranian reading? | setâre |
| Tajik reading? | sitora |
Noun
| Dari | ستاره |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | ситора |
سِتارِه • (setâre) (plural ستارگان (setâregân), or ستارهها)
- star
- 1985, قیصر امینپور [Qeysar Aminpour], “شعری برای جنگ”, in تنفس صبح:
- دیگر ستارگان را حتی هیچ اعتماد نیست. شاید ستارهها شبگردهای دشمن ما باشند.
- digar setâregân-râ hattâ hič e'temâd nist. šâyad setâre--hâ šabgard-hâ-ye došman-e mâ bâšand.
- Even the stars are no longer reliable. Perhaps the stars are our enemy's night patrols.
- fate, destiny
- star (actors, athletes, etc.)
- asterisk, the symbol "*"
- (archaic) spark
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 384:
- بس ستارهی آتش از آهن جهید، و ان دل سوزیده پذرفت و کشید
- bas setâre-ye âtaš az âhan jahid, v-ân del-e suzide pazroft o kašid
- Many a spark of fire shot forth from the iron, and that burning heart received and drew [them] in.
Usage notes
The plural ستارگان (setâregân) is used for astronomical stars, sparks, etc., but not for human "stars" or asterisks.
Derived terms
- بیستاره (bi-setâre)
- ستارهای (setâre-'i)
- ستارهشناس (setâre-šenâs)
- ستارهشناسی (setâre-šenâsi)
Descendants
- → Bengali: সিতারা (śitara), সেতার (śetar)
- → Gujarati: સિતારો (sitāro)
- → Hindustani:
- Hindi: सितारा (sitārā)
- Urdu: ستارہ (sitāra)
- → Marathi: सितारा (sitārā)
- → Ottoman Turkish: ستاره (sitare)
- Turkish: sitare
- → Punjabi:
Proper noun
| Dari | ستاره |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | Ситора |
ستاره • (setâre)
- a female given name, Setareh, Sitara, Setare, or Sitora, from Middle Persian