صقال

Old Anatolian Turkish

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *sakal (beard). Cognate with Bashkir һаҡал (haqal), Chuvash сухал (suh̬al), Kazakh сақал (saqal), Kyrgyz сакал (sakal), Turkmen sakgal, Uyghur ساقال (saqal) and Uzbek soqol.

Noun

صقال • (saqal) (definite accusative صقالی (saqalı), plural صقاللر (saqallar))

  1. beard, the hair that grows on the jaw, chin, cheeks, and neck

Derived terms

  • اق صقاللو (aq saqallu, aqsaqal)
  • صقال باشی كوسترمك (saqal başı göstermek, to present oneself as an important person)
  • صقالن چقارمق (saqalın çıqarmaq, to pluck one's beard)
  • صقالندن یدلمك (saqalından yẹdilmek, to be dragged)

Descendants

  • Azerbaijani: saqqal
  • Gagauz: sakal
  • Ottoman Turkish: صقال (sakal)
    • Turkish: sakal
    • Armenian: սախալ (saxal)

Further reading

  • Kanar, Mehmet (2018) “sakal”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 564
  • XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), volume V, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1971, page 3252
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “sakal”, in Nişanyan Sözlük

Ottoman Turkish

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish صقال (saqal), from Proto-Turkic *sakal (beard). Cognate with Azerbaijani saqqal, Bashkir һаҡал (haqal), Chuvash сухал (suh̬al), Kazakh сақал (saqal), Kyrgyz сакал (sakal), Turkmen sakgal, Uyghur ساقال (saqal) and Uzbek soqol.

Noun

صقال • (sakal) (definite accusative صقالی (sakalı), plural صقاللر (sakallar))

  1. beard, the hair that grows on the jaw, chin, cheeks, and neck of humans and some animals
    Synonyms: ریش (riş), لحیه (lihiye)
  2. whisker, that part of the beard which grows upon the sides of the face or upon the chin, or upon both
    Synonym: یان صقال (yan sakal)
  3. (nautical) dolphin striker, a near-vertical, ancillary spar spanning between the bowsprit and martingale

Derived terms

  • آق صقال (ak sakal, grey beard)
  • تخته صقال (tahta sakal, flat, even, longish beard)
  • تكه صقالی (teke sakalı, goat's-beard, salsify)
  • صقال باشی طاغتمق (sakal başı dağıtmak, to threaten)
  • صقال باشی چویرمك (sakal başı çevirmek, to leave the side face unshaven)
  • صقال براقمق (sakal bırakmak, to let the beard grow)
  • صقال جوجوكی (sakal cücüğü, a person's weak point)
  • صقال دوكن (sakal döken, kind of itch)
  • صقال صالیویرمك (sakal salıvermek, to let the beard grow)
  • صقاللو (sakallı, bearded)
  • صقاله صوغان طوغرامق (sakala soğan doğramak, to esteem a fool)
  • صقاله كولمك (sakala gülmek, to deceive)
  • صقالی اله ویرمك (sakalı ele vermek, to allow oneself to be led by the nose)
  • صقالی صایدرمق (sakalı saydırmak, to let one take undue liberties)
  • طوپ صقال (top sakal, short and thick beard)
  • قبا صقال (kaba sakal, thick, longish beard)
  • كوسه صقال (köse sakal, very thin and scattered beard)
  • كچی صقالی (keçi sakalı, goatee)
  • یان صقال (yan sakal, whisker)

Descendants

  • Turkish: sakal
  • Armenian: սախալ (saxal)

Further reading