طامو
Old Anatolian Turkish
Alternative forms
- طامی (tamı), طمو (tamu)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *tamu, from Sogdian 𐽂𐼺𐼴 (tmw), the accusative form of 𐽂𐼺 (tm, “hell”).
cognates
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɑmu/
Noun
طَامُو • (ṭamu) (definite accusaative طامویی (ṭamuyı), plural طامولر (ṭamular))
- hell, inferno; a place of torment where some or all sinners are believed to go after death and evil spirits are believed to be.
- 1330, Âşık Paşa, Garib-nâme, line 382:
- هَرْ كِه بُنْدَه اِیكِیلِكْلَه دِیرِلَه
یَارِنْ اَنْدَه طَامُو دَاپَه سُورِلَه- her ki bunda ikilikle dirile
yarın anda tamu dapa sürile - he who resurrects with hipocrisy here
tomorrow, may he be banished to the roads of hell there
- her ki bunda ikilikle dirile
Derived terms
- طامو اودی (tamu odı, “hellfire”)
- طامولق (tamulıq, “for hell; someone who is headed towards hell”)
Descendants
Further reading
- Kanar, Mehmet (2018) “tamu”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 629
- “tamu”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish طامو (tamu), from Proto-Turkic *tamu (“hell”), itself from Sogdian 𐽂𐼺𐼴 (tmw), the accusative form of 𐽂𐼺 (tm, “hell”).
cognates
Noun
طامو • (tamu)
Descendants
- Turkish: tamu
Further reading
click to expand
- Çağbayır, Yaşar (2007) “tamu”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4575
- Hindoglu, Artin (1838) “طامو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 310b
- Kélékian, Diran (1911) “طامو”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 796
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Infernus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 795
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “طامو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 3078
- Nişanyan, Sevan (2002–) “tamu”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “طامو”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1228
- XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[7] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977