عظ

See also: غط

Arabic

Etymology 1

Root
ع ظ ظ (ʕ ẓ ẓ)
2 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕaðˤ.ðˤa/

Verb

عَظَّ • (ʕaẓẓa) I (non-past يَعُظُّ (yaʕuẓẓu), verbal noun عَظّ (ʕaẓẓ))

  1. to be hard pressed, to be thrown down on the ground
  2. to fight or struggle for one's life, to fight as a matter of survival, to fight with bare hands, to fight desperately or with any means necessary to live
  3. to be tried in combat, to be tested as a warrior, to prove one's mettle or might
Conjugation
Conjugation of عَظَّ (I, geminate, a ~ u, full passive (?), verbal noun عَظّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
عَظّ
ʕaẓẓ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
عَاظّ
ʕāẓẓ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَعْظُوظ
maʕẓūẓ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَظَظْتُ
ʕaẓaẓtu
عَظَظْتَ
ʕaẓaẓta
عَظَّ
ʕaẓẓa
عَظَظْتُمَا
ʕaẓaẓtumā
عَظَّا
ʕaẓẓā
عَظَظْنَا
ʕaẓaẓnā
عَظَظْتُمْ
ʕaẓaẓtum
عَظُّوا
ʕaẓẓū
f عَظَظْتِ
ʕaẓaẓti
عَظَّتْ
ʕaẓẓat
عَظَّتَا
ʕaẓẓatā
عَظَظْتُنَّ
ʕaẓaẓtunna
عَظَظْنَ
ʕaẓaẓna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعُظُّ
ʔaʕuẓẓu
تَعُظُّ
taʕuẓẓu
يَعُظُّ
yaʕuẓẓu
تَعُظَّانِ
taʕuẓẓāni
يَعُظَّانِ
yaʕuẓẓāni
نَعُظُّ
naʕuẓẓu
تَعُظُّونَ
taʕuẓẓūna
يَعُظُّونَ
yaʕuẓẓūna
f تَعُظِّينَ
taʕuẓẓīna
تَعُظُّ
taʕuẓẓu
تَعُظَّانِ
taʕuẓẓāni
تَعْظُظْنَ
taʕẓuẓna
يَعْظُظْنَ
yaʕẓuẓna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعُظَّ
ʔaʕuẓẓa
تَعُظَّ
taʕuẓẓa
يَعُظَّ
yaʕuẓẓa
تَعُظَّا
taʕuẓẓā
يَعُظَّا
yaʕuẓẓā
نَعُظَّ
naʕuẓẓa
تَعُظُّوا
taʕuẓẓū
يَعُظُّوا
yaʕuẓẓū
f تَعُظِّي
taʕuẓẓī
تَعُظَّ
taʕuẓẓa
تَعُظَّا
taʕuẓẓā
تَعْظُظْنَ
taʕẓuẓna
يَعْظُظْنَ
yaʕẓuẓna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعُظَّ, أَعُظِّ, أَعْظُظْ
ʔaʕuẓẓa, ʔaʕuẓẓi, ʔaʕẓuẓ
تَعُظَّ, تَعُظِّ, تَعْظُظْ
taʕuẓẓa, taʕuẓẓi, taʕẓuẓ
يَعُظَّ, يَعُظِّ, يَعْظُظْ
yaʕuẓẓa, yaʕuẓẓi, yaʕẓuẓ
تَعُظَّا
taʕuẓẓā
يَعُظَّا
yaʕuẓẓā
نَعُظَّ, نَعُظِّ, نَعْظُظْ
naʕuẓẓa, naʕuẓẓi, naʕẓuẓ
تَعُظُّوا
taʕuẓẓū
يَعُظُّوا
yaʕuẓẓū
f تَعُظِّي
taʕuẓẓī
تَعُظَّ, تَعُظِّ, تَعْظُظْ
taʕuẓẓa, taʕuẓẓi, taʕẓuẓ
تَعُظَّا
taʕuẓẓā
تَعْظُظْنَ
taʕẓuẓna
يَعْظُظْنَ
yaʕẓuẓna
imperative
الْأَمْر
m عُظَّ, عُظِّ, اُعْظُظْ
ʕuẓẓa, ʕuẓẓi, uʕẓuẓ
عُظَّا
ʕuẓẓā
عُظُّوا
ʕuẓẓū
f عُظِّي
ʕuẓẓī
اُعْظُظْنَ
uʕẓuẓna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُظِظْتُ
ʕuẓiẓtu
عُظِظْتَ
ʕuẓiẓta
عُظَّ
ʕuẓẓa
عُظِظْتُمَا
ʕuẓiẓtumā
عُظَّا
ʕuẓẓā
عُظِظْنَا
ʕuẓiẓnā
عُظِظْتُمْ
ʕuẓiẓtum
عُظُّوا
ʕuẓẓū
f عُظِظْتِ
ʕuẓiẓti
عُظَّتْ
ʕuẓẓat
عُظَّتَا
ʕuẓẓatā
عُظِظْتُنَّ
ʕuẓiẓtunna
عُظِظْنَ
ʕuẓiẓna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَظُّ
ʔuʕaẓẓu
تُعَظُّ
tuʕaẓẓu
يُعَظُّ
yuʕaẓẓu
تُعَظَّانِ
tuʕaẓẓāni
يُعَظَّانِ
yuʕaẓẓāni
نُعَظُّ
nuʕaẓẓu
تُعَظُّونَ
tuʕaẓẓūna
يُعَظُّونَ
yuʕaẓẓūna
f تُعَظِّينَ
tuʕaẓẓīna
تُعَظُّ
tuʕaẓẓu
تُعَظَّانِ
tuʕaẓẓāni
تُعْظَظْنَ
tuʕẓaẓna
يُعْظَظْنَ
yuʕẓaẓna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَظَّ
ʔuʕaẓẓa
تُعَظَّ
tuʕaẓẓa
يُعَظَّ
yuʕaẓẓa
تُعَظَّا
tuʕaẓẓā
يُعَظَّا
yuʕaẓẓā
نُعَظَّ
nuʕaẓẓa
تُعَظُّوا
tuʕaẓẓū
يُعَظُّوا
yuʕaẓẓū
f تُعَظِّي
tuʕaẓẓī
تُعَظَّ
tuʕaẓẓa
تُعَظَّا
tuʕaẓẓā
تُعْظَظْنَ
tuʕẓaẓna
يُعْظَظْنَ
yuʕẓaẓna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَظَّ, أُعَظِّ, أُعْظَظْ
ʔuʕaẓẓa, ʔuʕaẓẓi, ʔuʕẓaẓ
تُعَظَّ, تُعَظِّ, تُعْظَظْ
tuʕaẓẓa, tuʕaẓẓi, tuʕẓaẓ
يُعَظَّ, يُعَظِّ, يُعْظَظْ
yuʕaẓẓa, yuʕaẓẓi, yuʕẓaẓ
تُعَظَّا
tuʕaẓẓā
يُعَظَّا
yuʕaẓẓā
نُعَظَّ, نُعَظِّ, نُعْظَظْ
nuʕaẓẓa, nuʕaẓẓi, nuʕẓaẓ
تُعَظُّوا
tuʕaẓẓū
يُعَظُّوا
yuʕaẓẓū
f تُعَظِّي
tuʕaẓẓī
تُعَظَّ, تُعَظِّ, تُعْظَظْ
tuʕaẓẓa, tuʕaẓẓi, tuʕẓaẓ
تُعَظَّا
tuʕaẓẓā
تُعْظَظْنَ
tuʕẓaẓna
يُعْظَظْنَ
yuʕẓaẓna

Etymology 2

Verb

عِظْ • (ʕiẓ) (form I) /ʕiðˤ/

  1. second-person masculine singular imperative of وَعَظَ (waʕaẓa)