غلي
Arabic
Etymology 1
Noun
غَلْي • (ḡaly) m
- verbal noun of غَلَى (ḡalā) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غَلْي ḡaly |
الْغَلْي al-ḡaly |
غَلْي ḡaly |
| nominative | غَلْيٌ ḡalyun |
الْغَلْيُ al-ḡalyu |
غَلْيُ ḡalyu |
| accusative | غَلْيًا ḡalyan |
الْغَلْيَ al-ḡalya |
غَلْيَ ḡalya |
| genitive | غَلْيٍ ḡalyin |
الْغَلْيِ al-ḡalyi |
غَلْيِ ḡalyi |
Etymology 2
Verb
غلي (form I)
- غُلِّي (ḡullī) /ɣul.liː/: second-person feminine singular imperative of غَلَّ (ḡalla)
- غِلِّي (ḡillī) /ɣil.liː/: second-person feminine singular imperative of غَلَّ (ḡalla)
Etymology 3
Verb
غُلِيَ • (ḡuliya) (form I) /ɣu.li.ja/
- third-person masculine singular past passive of غَلَى (ḡalā)
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| غ ل ي |
| 7 terms |
Etymology
Pronunciation
Verb
غلي • (ḡili) I (present بغلى (biḡla), active participle غالي (ḡāli))
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | غليت (ḡlīt) | غليت (ḡlīt) | غلي (ḡili) | غلينا (ḡlīna) | غليتو (ḡlītu) | غليو (ḡilyu) | |
| f | غليتي (ḡlīti) | غليت (ḡilyat) | ||||||
| present | m | بغلى (baḡla) | بتغلى (btiḡla) | بغلى (biḡla) | بنغلى (mniḡla) | بتغلو (btiḡlu) | بغلو (biḡlu) | |
| f | بتغلي (btiḡli) | بتغلى (btiḡla) | ||||||
| subjunctive | m | اغلى (aḡla) | تغلى (tiḡla) | يغلى (yiḡla) | نغلى (niḡla) | تغلو (tiḡlu) | يغلو (yiḡlu) | |
| f | تغلي (tiḡli) | تغلى (tiḡla) | ||||||
| imperative | m | اغلى (iḡla) | اغلو (iḡlu) | |||||
| f | اغلي (iḡli) | |||||||
See also
- غليان (ḡalyān, “newly expensive”)