فلق

See also: قلف, قلق, فلو, and قلو

Arabic

Root
ف ل ق (f l q)
6 terms

Verb

فَلَقَ • (falaqa) I (non-past يَفْلِقُ (yafliqu), verbal noun فَلْق (falq))

  1. to split, to cleave
    1. to cause to break (dawn)

Conjugation

Conjugation of فَلَقَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun فَلْق)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَلْق
falq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَالِق
fāliq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْلُوق
maflūq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَلَقْتُ
falaqtu
فَلَقْتَ
falaqta
فَلَقَ
falaqa
فَلَقْتُمَا
falaqtumā
فَلَقَا
falaqā
فَلَقْنَا
falaqnā
فَلَقْتُمْ
falaqtum
فَلَقُوا
falaqū
f فَلَقْتِ
falaqti
فَلَقَتْ
falaqat
فَلَقَتَا
falaqatā
فَلَقْتُنَّ
falaqtunna
فَلَقْنَ
falaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْلِقُ
ʔafliqu
تَفْلِقُ
tafliqu
يَفْلِقُ
yafliqu
تَفْلِقَانِ
tafliqāni
يَفْلِقَانِ
yafliqāni
نَفْلِقُ
nafliqu
تَفْلِقُونَ
tafliqūna
يَفْلِقُونَ
yafliqūna
f تَفْلِقِينَ
tafliqīna
تَفْلِقُ
tafliqu
تَفْلِقَانِ
tafliqāni
تَفْلِقْنَ
tafliqna
يَفْلِقْنَ
yafliqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْلِقَ
ʔafliqa
تَفْلِقَ
tafliqa
يَفْلِقَ
yafliqa
تَفْلِقَا
tafliqā
يَفْلِقَا
yafliqā
نَفْلِقَ
nafliqa
تَفْلِقُوا
tafliqū
يَفْلِقُوا
yafliqū
f تَفْلِقِي
tafliqī
تَفْلِقَ
tafliqa
تَفْلِقَا
tafliqā
تَفْلِقْنَ
tafliqna
يَفْلِقْنَ
yafliqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْلِقْ
ʔafliq
تَفْلِقْ
tafliq
يَفْلِقْ
yafliq
تَفْلِقَا
tafliqā
يَفْلِقَا
yafliqā
نَفْلِقْ
nafliq
تَفْلِقُوا
tafliqū
يَفْلِقُوا
yafliqū
f تَفْلِقِي
tafliqī
تَفْلِقْ
tafliq
تَفْلِقَا
tafliqā
تَفْلِقْنَ
tafliqna
يَفْلِقْنَ
yafliqna
imperative
الْأَمْر
m اِفْلِقْ
ifliq
اِفْلِقَا
ifliqā
اِفْلِقُوا
ifliqū
f اِفْلِقِي
ifliqī
اِفْلِقْنَ
ifliqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُلِقْتُ
fuliqtu
فُلِقْتَ
fuliqta
فُلِقَ
fuliqa
فُلِقْتُمَا
fuliqtumā
فُلِقَا
fuliqā
فُلِقْنَا
fuliqnā
فُلِقْتُمْ
fuliqtum
فُلِقُوا
fuliqū
f فُلِقْتِ
fuliqti
فُلِقَتْ
fuliqat
فُلِقَتَا
fuliqatā
فُلِقْتُنَّ
fuliqtunna
فُلِقْنَ
fuliqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْلَقُ
ʔuflaqu
تُفْلَقُ
tuflaqu
يُفْلَقُ
yuflaqu
تُفْلَقَانِ
tuflaqāni
يُفْلَقَانِ
yuflaqāni
نُفْلَقُ
nuflaqu
تُفْلَقُونَ
tuflaqūna
يُفْلَقُونَ
yuflaqūna
f تُفْلَقِينَ
tuflaqīna
تُفْلَقُ
tuflaqu
تُفْلَقَانِ
tuflaqāni
تُفْلَقْنَ
tuflaqna
يُفْلَقْنَ
yuflaqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْلَقَ
ʔuflaqa
تُفْلَقَ
tuflaqa
يُفْلَقَ
yuflaqa
تُفْلَقَا
tuflaqā
يُفْلَقَا
yuflaqā
نُفْلَقَ
nuflaqa
تُفْلَقُوا
tuflaqū
يُفْلَقُوا
yuflaqū
f تُفْلَقِي
tuflaqī
تُفْلَقَ
tuflaqa
تُفْلَقَا
tuflaqā
تُفْلَقْنَ
tuflaqna
يُفْلَقْنَ
yuflaqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْلَقْ
ʔuflaq
تُفْلَقْ
tuflaq
يُفْلَقْ
yuflaq
تُفْلَقَا
tuflaqā
يُفْلَقَا
yuflaqā
نُفْلَقْ
nuflaq
تُفْلَقُوا
tuflaqū
يُفْلَقُوا
yuflaqū
f تُفْلَقِي
tuflaqī
تُفْلَقْ
tuflaq
تُفْلَقَا
tuflaqā
تُفْلَقْنَ
tuflaqna
يُفْلَقْنَ
yuflaqna

Verb

فَلَّقَ • (fallaqa) II (non-past يُفَلِّقُ (yufalliqu), verbal noun تَفْلِيق (taflīq))

  1. to split, to cleave

Conjugation

Conjugation of فَلَّقَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْلِيق)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفْلِيق
taflīq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُفَلِّق
mufalliq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُفَلَّق
mufallaq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَلَّقْتُ
fallaqtu
فَلَّقْتَ
fallaqta
فَلَّقَ
fallaqa
فَلَّقْتُمَا
fallaqtumā
فَلَّقَا
fallaqā
فَلَّقْنَا
fallaqnā
فَلَّقْتُمْ
fallaqtum
فَلَّقُوا
fallaqū
f فَلَّقْتِ
fallaqti
فَلَّقَتْ
fallaqat
فَلَّقَتَا
fallaqatā
فَلَّقْتُنَّ
fallaqtunna
فَلَّقْنَ
fallaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَلِّقُ
ʔufalliqu
تُفَلِّقُ
tufalliqu
يُفَلِّقُ
yufalliqu
تُفَلِّقَانِ
tufalliqāni
يُفَلِّقَانِ
yufalliqāni
نُفَلِّقُ
nufalliqu
تُفَلِّقُونَ
tufalliqūna
يُفَلِّقُونَ
yufalliqūna
f تُفَلِّقِينَ
tufalliqīna
تُفَلِّقُ
tufalliqu
تُفَلِّقَانِ
tufalliqāni
تُفَلِّقْنَ
tufalliqna
يُفَلِّقْنَ
yufalliqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَلِّقَ
ʔufalliqa
تُفَلِّقَ
tufalliqa
يُفَلِّقَ
yufalliqa
تُفَلِّقَا
tufalliqā
يُفَلِّقَا
yufalliqā
نُفَلِّقَ
nufalliqa
تُفَلِّقُوا
tufalliqū
يُفَلِّقُوا
yufalliqū
f تُفَلِّقِي
tufalliqī
تُفَلِّقَ
tufalliqa
تُفَلِّقَا
tufalliqā
تُفَلِّقْنَ
tufalliqna
يُفَلِّقْنَ
yufalliqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَلِّقْ
ʔufalliq
تُفَلِّقْ
tufalliq
يُفَلِّقْ
yufalliq
تُفَلِّقَا
tufalliqā
يُفَلِّقَا
yufalliqā
نُفَلِّقْ
nufalliq
تُفَلِّقُوا
tufalliqū
يُفَلِّقُوا
yufalliqū
f تُفَلِّقِي
tufalliqī
تُفَلِّقْ
tufalliq
تُفَلِّقَا
tufalliqā
تُفَلِّقْنَ
tufalliqna
يُفَلِّقْنَ
yufalliqna
imperative
الْأَمْر
m فَلِّقْ
falliq
فَلِّقَا
falliqā
فَلِّقُوا
falliqū
f فَلِّقِي
falliqī
فَلِّقْنَ
falliqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُلِّقْتُ
fulliqtu
فُلِّقْتَ
fulliqta
فُلِّقَ
fulliqa
فُلِّقْتُمَا
fulliqtumā
فُلِّقَا
fulliqā
فُلِّقْنَا
fulliqnā
فُلِّقْتُمْ
fulliqtum
فُلِّقُوا
fulliqū
f فُلِّقْتِ
fulliqti
فُلِّقَتْ
fulliqat
فُلِّقَتَا
fulliqatā
فُلِّقْتُنَّ
fulliqtunna
فُلِّقْنَ
fulliqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَلَّقُ
ʔufallaqu
تُفَلَّقُ
tufallaqu
يُفَلَّقُ
yufallaqu
تُفَلَّقَانِ
tufallaqāni
يُفَلَّقَانِ
yufallaqāni
نُفَلَّقُ
nufallaqu
تُفَلَّقُونَ
tufallaqūna
يُفَلَّقُونَ
yufallaqūna
f تُفَلَّقِينَ
tufallaqīna
تُفَلَّقُ
tufallaqu
تُفَلَّقَانِ
tufallaqāni
تُفَلَّقْنَ
tufallaqna
يُفَلَّقْنَ
yufallaqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَلَّقَ
ʔufallaqa
تُفَلَّقَ
tufallaqa
يُفَلَّقَ
yufallaqa
تُفَلَّقَا
tufallaqā
يُفَلَّقَا
yufallaqā
نُفَلَّقَ
nufallaqa
تُفَلَّقُوا
tufallaqū
يُفَلَّقُوا
yufallaqū
f تُفَلَّقِي
tufallaqī
تُفَلَّقَ
tufallaqa
تُفَلَّقَا
tufallaqā
تُفَلَّقْنَ
tufallaqna
يُفَلَّقْنَ
yufallaqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَلَّقْ
ʔufallaq
تُفَلَّقْ
tufallaq
يُفَلَّقْ
yufallaq
تُفَلَّقَا
tufallaqā
يُفَلَّقَا
yufallaqā
نُفَلَّقْ
nufallaq
تُفَلَّقُوا
tufallaqū
يُفَلَّقُوا
yufallaqū
f تُفَلَّقِي
tufallaqī
تُفَلَّقْ
tufallaq
تُفَلَّقَا
tufallaqā
تُفَلَّقْنَ
tufallaqna
يُفَلَّقْنَ
yufallaqna

Noun

فَلْق • (falqm (plural فُلُوق (fulūq))

  1. verbal noun of فَلَقَ (falaqa) (form I)
  2. split, cleft, fissure

Declension

Declension of noun فَلْق (falq)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَلْق
falq
الْفَلْق
al-falq
فَلْق
falq
nominative فَلْقٌ
falqun
الْفَلْقُ
al-falqu
فَلْقُ
falqu
accusative فَلْقًا
falqan
الْفَلْقَ
al-falqa
فَلْقَ
falqa
genitive فَلْقٍ
falqin
الْفَلْقِ
al-falqi
فَلْقِ
falqi
dual indefinite definite construct
informal فَلْقَيْن
falqayn
الْفَلْقَيْن
al-falqayn
فَلْقَيْ
falqay
nominative فَلْقَانِ
falqāni
الْفَلْقَانِ
al-falqāni
فَلْقَا
falqā
accusative فَلْقَيْنِ
falqayni
الْفَلْقَيْنِ
al-falqayni
فَلْقَيْ
falqay
genitive فَلْقَيْنِ
falqayni
الْفَلْقَيْنِ
al-falqayni
فَلْقَيْ
falqay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal فُلُوق
fulūq
الْفُلُوق
al-fulūq
فُلُوق
fulūq
nominative فُلُوقٌ
fulūqun
الْفُلُوقُ
al-fulūqu
فُلُوقُ
fulūqu
accusative فُلُوقًا
fulūqan
الْفُلُوقَ
al-fulūqa
فُلُوقَ
fulūqa
genitive فُلُوقٍ
fulūqin
الْفُلُوقِ
al-fulūqi
فُلُوقِ
fulūqi

Noun

فَلَق • (falaqm (plural أَفْلَاق (ʔaflāq))

  1. fissure, cleft, kloof
  2. daybreak, dawn
    Synonym: فَجْر (fajr)
    Antonyms: غَسَق (ḡasaq, nightfall), عِشَاء (ʕišāʔ, dusk, evening)
    • 609–632 CE, Qur'an, 113:1:
      قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
      qul ʔaʕūḏu birabbi l-falaqi
      Say: I seek refuge with the Lord of the daybreak

Declension

Declension of noun فَلَق (falaq)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَلَق
falaq
الْفَلَق
al-falaq
فَلَق
falaq
nominative فَلَقٌ
falaqun
الْفَلَقُ
al-falaqu
فَلَقُ
falaqu
accusative فَلَقًا
falaqan
الْفَلَقَ
al-falaqa
فَلَقَ
falaqa
genitive فَلَقٍ
falaqin
الْفَلَقِ
al-falaqi
فَلَقِ
falaqi
dual indefinite definite construct
informal فَلَقَيْن
falaqayn
الْفَلَقَيْن
al-falaqayn
فَلَقَيْ
falaqay
nominative فَلَقَانِ
falaqāni
الْفَلَقَانِ
al-falaqāni
فَلَقَا
falaqā
accusative فَلَقَيْنِ
falaqayni
الْفَلَقَيْنِ
al-falaqayni
فَلَقَيْ
falaqay
genitive فَلَقَيْنِ
falaqayni
الْفَلَقَيْنِ
al-falaqayni
فَلَقَيْ
falaqay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَفْلَاق
ʔaflāq
الْأَفْلَاق
al-ʔaflāq
أَفْلَاق
ʔaflāq
nominative أَفْلَاقٌ
ʔaflāqun
الْأَفْلَاقُ
al-ʔaflāqu
أَفْلَاقُ
ʔaflāqu
accusative أَفْلَاقًا
ʔaflāqan
الْأَفْلَاقَ
al-ʔaflāqa
أَفْلَاقَ
ʔaflāqa
genitive أَفْلَاقٍ
ʔaflāqin
الْأَفْلَاقِ
al-ʔaflāqi
أَفْلَاقِ
ʔaflāqi

Noun

فِلَق • (filaqpl

  1. plural of فِلْقَة (filqa)

References

  • فلق” in Almaany
  • Freytag, Georg (1835) “فلق”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, pages 370–371
  • Lane, Edward William (1863-1893) “فلق”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 2441–2442.
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “فلق”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen, page 804
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “فلق”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, pages 980–981

Hijazi Arabic

Root
ف ل ق
2 terms

Etymology

From Arabic فَلَقَ (falaqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.laɡ/

Verb

فلق • (falag) I (non-past يفلق (yiflig))

  1. to split, to cleave
  2. (rare) to hit
    Synonym: ضرب (ḍarab)

Conjugation

Conjugation of فلق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فلقت (falagt) فلقت (falagt) فلق (falag) فلقنا (falagna) فلقتوا (falagtu) فلقوا (falagu)
f فلقتي (falagti) فلقت (falagat)
non-past m أفلق (ʔaflig) تفلق (tiflig) يفلق (yiflig) نفلق (niflig) تفلقوا (tifligu) يفلقوا (yifligu)
f تفلقي (tifligi) تفلق (tiflig)
imperative m افلق (aflig) افلقوا (afligu)
f افلقي (afligi)